Bu hissi tanıyordum. Abilerimin beni ilk kaçırdığında kendime geldiğim, ardından Zeno'nun ve Henry'nin kaçırdığında vücudumun uyuşuk olduğu garip bir durumdaydım. Gözlerimi açtığımda kendimi bilinmeyen bir yerde değil odamda bulmuştum. Ama bu oda bağ evindeki yada İstanbul'daki değil İtalya'daki kocamla ortak odamdı. En son bağ evinde onunla tartışıyordum. Sonra kollarına bayıldığımı ve kapıdaki korumalara emir verdiğini duymuş sonrasında bilincimi kaybetmiştim. Yavaşça yatakta dogruldum. Geriye kayıp sırtımı yatak başlığına yaslayarak odaya çevirdim gözlerimi. Herşey aynı duruyordu. En son giydiğim hırka bile hala pufun üstündeydi. Banyo ve giyinme odasının kapısına, ardından balkona baktım. Sonbahar yüzünü sert gösteriyordu bu yüzden artık kapılar kapanmıştı. Cama vuran yağmur damlaların
