ฝ่ามือน้อย ๆ ฝากรอยนิ้วทั้งห้าบนซีกแก้มด้านซ้ายเต็มแรง ใบหน้าหล่อกระชากใจสะบัดหันตามแรงตบ วายุดันปลายลิ้นดุนกระพุ้งแก้ม ความเจ็บแสบเริ่มลุกลามภายในปาก รู้สึกชานิด ๆ
“พี่เป็นบ้าอะไร จู่ ๆ ก็มาปามือถือของมุก”
มุกดาตะคอกถาม อยากรู้นักว่าไปโมโหเรื่องอะไรมาถึงได้มาพาลลงกับเธอแบบนี้
คอยดูเถอะ เธอจะเอาเรื่องนี้ไปฟ้องเมฆา เธอไม่ยอมหรอก
“ว่าไงพี่ลม ทำไมต้องทำแบบนี้ โกรธอะไรพี่เมฆก็ไปคุยกันเองสิ มุกไม่ใช่ตัวแทนที่ต้องมารองรับอารมณ์บ้าเลือดของพี่นะ” เธอเข้าใจผิดคิดว่าที่วายุทำ เพราะมีเรื่องบาดหมางใจกับพี่ชายของเธอ
“โอเค ถ้าพี่ไม่พูด มุกจะไปหาพี่เมฆที่คอนโดฯ ไปถามให้รู้เรื่องว่าพี่สองคนทะเลาะอะไรกัน”
ยิ่งเขาไม่พูดเธอก็ยิ่งหงุดหงิด วายุเอาแต่นิ่งเงียบปล่อยให้หญิงสาวหัวเสียเพียงลำพัง จนกระทั่งทนไม่ไหว มุกดาคว้ากุญแจรถจะเดินออกจากห้อง ถ้าเมฆาคือต้นเหตุของเรื่องนี้ก็ควรให้ทั้งคู่เปิดอกคุยกันให้ร
