Kabanata 17
“Mama… mama, gising na po,” maliit na boses ang pumupukaw sa akin, marahan pang hinawakan ang pisngi ko bago pinatakan ng halik doon.
Dahan dahan kong minulat ang aking mata at bumungad sa akin ang magandang mata ni Ahmety. Her eyes are the most beautiful things that I ever seen in my whole life. Magkaiba kasi ang kulay ng kanyang mata, iisang tao lang pero ang dalawang mata ay magkaiba ang kulay. Ang isa ay kulay abo, habang ang isa naman ay kulay brown na namana niya sa akin.
Noong una ko iyong nakita medyo naguluhan at natakot ako baka may epekto iyon sa kanyang paglaki niya ngunit wala naman daw sabi ng doctor, nasa genes daw iyon kaya nagkagano’n ang kanyang mga mata. Ngayon ay manghang mangha na ako sa tuwing nakikita ko iyon.
Isa pa, ikinabahala ko rin iyon dahil
