เสียงฝนที่ตกตลอดทั้งคืนทำให้บรรยากาศเช้าวันใหม่อึมครึม
เมธาวีแทบไม่ได้นอน ตลอดคืนเธอได้ยินเสียงฝีเท้าเบา ๆ เดินวนอยู่ในห้องโถง และเสียงเด็กหญิงกระซิบชื่อเธอซ้ำไปมา
เมื่อแสงแดดยามสายส่องลอดหน้าต่างเข้ามา เธอเดินลงจากเตียง หยิบจี้หัวใจที่เก็บไว้เมื่อคืนขึ้นมาดูอีกครั้ง
ด้านหลังจี้มีตัวอักษรสลักไว้เล็ก ๆ ว่า
“เพื่ออายา จากพี่มาลิน”
เมธาวีขมวดคิ้ว “พี่มาลิน…? ใครกัน”
ชื่อ “มาลิน” ทำให้เธอนึกถึงป้าของเธอ — ป้ามาลิน ซึ่งเป็นพี่สาวของแม่ และเคยอยู่บ้านหลังนี้ในวัยเด็ก
หัวใจเธอเต้นแรงขึ้นทันที ถ้าอย่างนั้น…ความลับของไฟไหม้อาจไม่ใช่เรื่องเล่าธรรมดา แต่เกี่ยวพันกับคนในตระกูลของเธอจริง ๆ
เธอเปิดโทรศัพท์ กดโทรหาแม่
“แม่…หนูอยากถามเรื่องบ้านหลังนี้นิดนึง”
“บ้านนั้นเหรอ…ลูกอย่าไปยุ่งเลยนะ มันมีแต่เรื่องไม่ดี”
“แต่หนูเจอชื่อป้ามาลินอยู่ในของเก่า — มันเกี่ยวกับเด็กชื่ออายาไหมคะ?”
ปลายสายเงียบไ
