บทที่1
1314 Words
“พี่พันขา น้องพริกอยากไปดูพวกพี่แข่งรถด้วย พี่พันพาน้องพริกไปด้วยได้ไหมคะ” พันร้อยที่โดนหญิงสาวตัวเล็กเดินเข้ามาอ้อนถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ใช่ว่าลำบากใจที่ต้องปฏิเสธ แต่ลำบากใจที่จะหุบปากไม่ด่าน้องสาวเพื่อนที่กำลังเอานมมาถูแขนเขาต่างหาก
น้องเพื่อนก็น้องเพื่อนเหอะ ถูจนกูใจแตกขึ้นมาจะจับฟัดให้นมแตกเลยคอยดู
“ไอ้เพ เอาน้องมึงไปเก็บดิ มายืนสีจนแขนกูจะขึ้นเลขแล้ว”
“แล้วนี่ เดี๋ยวนี้บ้านมึงยากจนถึงขนาดต้องไปเอาเสื้อหมามาให้น้องมึงใส่แล้วเหรอวะ ดูไฟหน้าน้องมึงดิ แทบจะปลิ้นออกจากเสื้อมากระแทกตากูแล้วเนี่ย”
“มึงหยุดมองนมน้องกูไอ้สัสพัน ถึงมันจะแรดแต่น้องพวกกูใครก็ห้ามแตะ” เพทายดึงน้องสาวตัวดีให้ออกมาจากแขนเพื่อน แม้นังน้องตัวดีจะไม่ยอมปล่อยแต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้
“โอ๊ย พี่เพ อย่าดึงดิ หนูยังลวนลามพี่พันไม่หนำใจเลย” เธอสะบัดตัวออกจากพี่ชายตั้งท่าจะเดินเข้าไปเกาะหนุ่มหล่ออีกครั้ง แต่แล้วเหตุการณ์เดิมๆ ก็เกิดขึ้นจนเธอทำหน้ามุ่ย
ผลัวะ!!
ฝ่ามือหน้าของพันร้อยฟาดเข้าให้ลงบนหัวของน้องสาวเพื่อนไปหนึ่งที จนคนโดนตบกระบาลหัวแทบทิ่มพื้น
“ไอ้พี่พัน ตบหัวหนูอีกแล้วนะ ตบกันขนาดนี้ต้องเป็นผัวหนูแล้วนะ รับผิดชอบสมองหนูที่กระทบกระเทือนเลย” นี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่เกือบครั้งที่ร้อยแล้วมั้ง เธอไม่เข้าใจว่าเขาชอบอะไรนักหนากับการตบหัวเธอจนเกือบทิ่มแบบนี้
“เวรกรรมกูที่รู้จักพวกมึง หรือเวรกรรมพวกมึงที่มีน้องเอาสมองไปกองที่นมหมดเนี่ย” พันร้อยได้แต่ส่ายหัวให้กับสามพี่น้องที่ยืนหยุมหัวกันอยู่
“หรือเวรกรรมลุงที่มีลูกอย่างพวกมัน”
“อ้าวไอ้นี่ ข้าอยู่ของข้าดีๆ เอ็งจะแวะมากัดข้าทำไม” ตาพรดที่นั่งจิบน้ำแดงมองลูกๆ ตีกันอย่างสุขใจหันไปยกมะเหงกให้เพื่อนลูกชาย ก่อนจะเอ่ยถามสิ่งที่ทำให้คนฟังแทบจะกลืนน้ำลายติดคอ
“ว่าแต่เอ็งไม่สนใจลูกสาวข้าบ้างเหรอว่ะไอ้พัน อีพริกมันสวยได้แม่มันนะ ถึงหน้าตามันจะเหมือนเด็กมัธยมไปหน่อย แต่ข้ารับรองมันพ้นผู้เยาว์แล้วแน่นอน”
“เก็บลูกสาวลุงล่ามโซ่ไว้ในบ้านนะดีแล้ว อย่าเอามันมาให้ผมจูงเลย เดี๋ยวมันจะแว้งกัดผมเอา”
“ไอ้นี่ ลูกข้าไม่ใช่หมานะเว้ย ชิ อย่าให้ข้าเห็นนะวันที่เอ็งเดินตามลูกสาวข้าต้อยๆ เหมือนหมานะ วันนั้นข้าจะหัวเราะเยาะเอ็งให้หนำใจ”
“หึ” พันร้อยส่ายหัวให้กับครอบครัวสุขสันต์นี่อีกครั้ง ก่อนจะลากคอไอ้แฝดสองตัวออกไปด้วยกัน
“พ่อไปขอพี่พันให้หนูหน่อยสิ คนอะไรนิสัยเลวได้ใจหนูจริงๆ” จะไม่ให้เธอด่าเลวได้ไง ตั้งแต่เธอรู้จักพันร้อยมานอกจากหัวเธอที่โดนเขาตบแล้ว หน้าเธอยังแหกนับครั้งไม่ถ้วน เพราะโดนหมาในปากเขากัดทุกครั้งที่เจอกันร่ำไป
“มันเพิ่งให้ข้าล่ามโซ่เอ็งไว้ตะกี้เนี่ย ขนาดข้าบอกว่าเอ็งสวยเหมือนแม่ ไอ้พันมันยังไม่จับปลอกคอเอ็งที่ข้ายื่นให้เลย” ผู้เป็นพ่อเอ่ยบอกลูกสาวทุกคำที่ตนได้ฟังมา
“ใจแข็งไปเหอะ น้ำหยดลงหินทุกวัน หินมันจะไม่เปียกก็ให้มันรู้ไป”
“เห้อออ เอ็งไม่ชายตาแลคนอื่นบ้างเหรอว่ะไอ้พริก ข้าดูทรงแล้วนอกจากฉุดมันมาทำผัว เอ็งคงสอยไอ้พันลงมายากว่ะ”
“มองไว้สิพ่อคนนี้นะหนูชอบมาก ให้มากกว่าพี่พันไปเลยสิบเปอร์เซ็นต์”
“ใครของเอ็งไอ้พริก” ตาพรดเอ่ยถามอย่างสงสัยใครรู้
“พี่หมื่นขา พี่ชายพี่พันไง คนนี้หนูก็ชอบ”
“พี่ไอ้พัน เหมือนข้าจะได้ข่าวว่ามันเกย์อะนะ” ตาพรดมองลูกสาวอย่างสงสัย
“เอาอะไรมาพูดพ่อ เขาแค่ยิ้มสวย พูดเพราะแค่พี่หมื่นขาหันมาส่งยิ้มพรุ่งนี้หนูก็พร้อมแต่งเข้าหอกับเขาแล้ว”
“พี่น้องบ้านนี้เขาก็ต่างกันดีแท้เนาะ ไอ้พันมันก็ห่ามเกินคนแต่พี่มันดันนุ่มนิ่มซะงั้น แล้วตกลงเอ็งจะรักจะชอบคนไหนวะไอ้พริก ข้าจะได้ส่งเสริมเอ็งถูก”
“คนพี่ก็แสนดี คนน้องก็กร้าวใจ เอาเป็นว่าลูกชายบ้านนี้อีพริกลูกตาพรดขอเหมาหมด”
“เจริญแท้ลูกกู เหมายกแผงแบบนี้มึงเห็นต้นงิ้วเป็นสไลเดอร์หรือไง”
“หล่อทั้งพี่ทั้งน้องขนาดนั้น หนูแยกต้นงิ้วกับต้นรักไม่ออกหรอกพ่อ มันเลือกยาก มันตัดใจไม่ได้ หนูรักพวกเขา” พลอยไพลินเอามือจับแก้มทั้งสองข้างก่อนจะเหม่อมองขึ้นด้านบนด้วยสายตาเพ้อฝันกับจินตนาการของตนเอง จนคนเป็นพ่อได้แต่ส่ายหัวปลงตกกับลูกสาว
Rrrrrr
“ว่าไงพ่อ เพิ่งออกไปไม่ถึงชั่วโมงจะให้หนูไปรับละเหรอ” พลอยไพลินเอ่ยถามบิดาที่ออกไปสังสรรค์กับเพื่อนหลังจากที่ช่วยกันซ่อมรถกับเธอเสร็จ
“ยัง เอ็งไม่ต้องมารับข้าแล้ว ข้าว่าจะนอนค้างบ้านไอ้หาญเลย”
“อ๋อ โอเคจ้างั้นแค่นี้นะพ่อ หนูจะไปแชทคุยกับอีคนดีต่อ” เธอตั้งท่าจะกดวางสายแต่ปลายสายกับส่งเสียงเรียกไว้เสียก่อน
“เฮ้ย เดี๋ยวๆ ไอ้พริก อย่าเพิ่งวาง ข้าจะโทรมาบอกว่าระหว่างทางข้าเจอคนรถเสียอยู่ตรงทางเข้าหมู่บ้าน ข้าดูคร่าวๆแล้ว เอ็งมาจัดการให้หน่อย”
“ให้เขาโทรเรียกช่างคนอื่นเอาสิพ่อ หนูขี้เกียจออกไปแล้ว”
“ไม่ได้เว้ย เอ็งออกมาเลยข้ารับปากเขาไปแล้วว่าจะให้คนมาซ่อมให้เขา”
“พ่อ แล้วทำไมไม่โทรมาถามหนูก่อน”
“อย่าพูดมาก เอ็งออกมาเลย เดียวข้าส่งรูปกับอาการรถไปให้”
“ค่าๆ” เธอกดวางสายบิดมาก่อนจะแชทไปบอกเพื่อนว่าเลิกเมาท์ แล้วลุกขึ้นแต่งตัวใหม่ด้วยเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงยีนขาสามส่วน ที่พอมองกระจกแล้วเธอดูเหมือนไอ้พี่เพชรกับพี่เพตอนอยู่มอต้นเลย ไม่ใช่เหมือนแค่หน้าตา แต่เพราะทรงผมที่เธอชอบตัดซอยสั้นทรงผู้ชายมาตั้งแต่เด็กเลยทำให้เธอยิ่งเหมือน
หากจะถามหาสาเหตุว่าทำไมเธอถึงไว้ผมสั้น ตอบได้ง่ายๆ เลยเพราะพ่อเธอมีเพื่อนเป็นช่างตัดผมผู้ชาย เธอและพี่ชายทั้งสองจึงได้ตัดผมฟรีตั้งแต่เด็ก สำหรับพี่ชายมันไม่เป็นปัญหา แต่สำหรับเธอที่เป็นสาวน้อยนั่นต้องโดนทักผิดว่าเป็นเด็กผู้ชายตั้งแต่เด็กเพราะทรงผม
เธอเคยไว้ผมยาวช่วงประถมและเกิดความรู้สึกขี้เกียจดูแล จึงตัดสั้นเหมือนเดิมมาจนถึงทุกวันนี้ ตอนเรียนมัธยมอาจไม่ได้ตัดสั้นเท่านี้ แต่ตอนนี้เธอเหมือนแฝดคนที่สามของพี่ชายก็ไม่ปาน ดีหน่อยที่เธอนมใหญ่และชอบแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าน้อยชิ้น ชาวบ้านเลยดูออกว่าเธอเป็นลูกสาว
- Writer
