รักร้าย เกือบสายเกิน

รังเกียจแม้หายใจร่วมกัน

ฉันได้ยินเสียงรถเขากลับมาตอนตี2 เฮ่อ ได้ยินเสียงเหมือนคนเดินชนอะไร ก็เลยออกไปดูเห็นเขาล้มอยู่ตรงบันได ฉันเลยจะเดินไปช่วย

คุณเหยี่ยวเป็นอะไรไหมคะ

ไม่ต้องมายุ่ง อยากไปไหนก็ไป ฉันรังเกียจเธอ รังเกียจแม้กระทั่งจะใช้ลมหายใจร่วมกับเธอ

ฉันตกใจกับคำพูดของเขามาก เขาพยายามจะลุกขึ้นเพื่อเดินขึ้นไปบนบ้าน แต่ก็ล้มลงอีก ฉันเข้าไปพยุงแต่เขาก็ผลักฉันออก

ไม่ต้องมายุ่ง ถ้าฉันจะตายก็ปล่อยให้ฉันตายตรงนี้ เธอจะไปไหนก็ไป ไม่เข้าใจหรือไงว่าฉันรังเกียจเธอ รังเกียจมาก ออกไป

แต่คุณเมามาก คุณจะขึ้นชั้นบนได้ยังไง

ฉันยอมตายดีกว่ารับความช่วยเหลือจากคนอย่างเธอ

เขาค่อยๆพยุงตัวเองพร้อมกับจับราวบันไดขึ้นไปเรื่อยๆ ฉันเลยถอยออกมาแล้วเดินกับห้องตัวเอง

ผมจำไม่ได้ว่าผมเคยรู้สึกรังเกียจใครมากขนาดนี้มาก่อน ให้ตายเถอะ เมื่อไหร่เธอจะออกไปพ้นๆจากชีวิตผม ผมจะไม่ยอมแต่งงานกับเธอเด็ดขาดเพราะผมรู้ดีว่าถึงแต่งงานกันไปผมก็จะไม่มีวันรักเธอ ผู้หญิงที่ใช้แม่มาบีบบังคับให้ผมต้องหมั้นกับเธอ เธอจะไม่มีวันได้หัวใจและความรักจากผม ไม่มีวัน

ฉันกลับเข้ามาในห้องด้วยใจที่หดหู่ ขนาดเมาขนาดนี้เขายังไม่ลืมว่าเขาเกลียดฉันมากขนาดไหน ทำไงได้ เฮ่อ ได้แต่ข่มตาแล้วก็หลับไป

ตอนเช้าฉันรีบตื่นไปทำกับข้าวช่วยยายแต่เช้า แล้วก็รีบอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียน โชคดีที่หน้าไร่ของแม่เลี้ยงมีรถโดยสารผ่านฉันใช้เวลาในการเดินทางไปเรียนด้วยรถโดยสารวันละเกือบครึ่งชั่วโมงซึ่งฉันตื่นเช้าอยู่แล้วเรื่องนี้จึงไม่มีปัญหา ในขณะที่กำลังจะขี่มอเตอร์ไซด์ไปจอดที่ป้อมยามหน้าไร่ แม่เลี้ยงก็เรียกฉันไว้

กอหญ้า มานี่ก่อนลูกป้ามีธุระจะคุยด้วย

ฉันขึ้นไปหาแม่เลี้ยงที่ระเบียงชั้นบนก็เจอคุณเหยี่ยวนั่งหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ข้างแม่เลี้ยง

มากินข้าวเช้าด้วยกันก่อนลูกแล้วค่อยไปโรงเรียนกับพี่เขา พอดีพี่เขาจะเข้าเมือง ให้พี่เขาแวะไปส่ง

เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะแม่เลี้ยง หญ้าไปเองถนัดกว่าคะ

ได้ยังไงกัน มามาเด็กดีอย่าขัดใจผู้ใหญ่

เอ่อ ค่ะ พอฉันเหลือบตามองก็เห็นเขานั่งขบกราม เขาน่าจะโมโหมากแต่คงข่มความรู้สึกเอาไว้

ไป ทานแล้วก็พาน้องไปได้แล้วตาเหยี่ยวลูกเดี๋ยวน้องไปโรงเรียนสาย

ฉันขึ้นรถมากับเขาผู้ชายที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจฉันจนรังสีความโกธรแผ่ซ่านมาถึงฉัน จนฉันรู้สึกร้อนๆหนาวเพราะกลัวเขา พอถึงป้ายรถประจำทางที่เลยไร่มาเขาก็จอดให้ฉันลง พร้อมยื่นนามบัตรให้ฉัน ตอนเย็นกลับมาแล้วรอตรงนี้ค่อยเข้าไร่พร้อมกัน ตอนนี้เธอลงไปได้แล้ว ฉันไม่สะดวกที่จะให้เธอนั่งไปด้วย แค่นั่งมาจากไร่ก็ถือว่าฉันใจดีมากแล้ว ลงไป

ค่ะ ฉันหยิบนามบัตรแล้วก็ลงไปรอรถที่ศาลารอรถ ไม่ได้รู้สึกเดือดร้อนอะไร ฉันก็ไม่อยากนั่งไปกับเขาเหมือนกัน คนอะไรหน้าตาออกหล่อแต่เอาแต่หน้าบึ้งตึงทั้งวัน พระเจ้ามอบความหล่อให้แต่คงลืมให้คู่มือการใช้มาอ่านสินะ

หลังจากเลิกเรียนฉันก็ขึ้นรถมานั่งรอเขาที่ศาลาที่ฉันลงรถเมื่อเช้า รออยู่ชั่วโมงกว่าๆเขาก็มา เฮ่อ พอเขามาฉันก็ขึ้นนั่งรถไม่พูดอะไร พอถึงบ้านฉันก็ไหว้เขาแล้วรีบลงรถไปเปลี่ยนชุดช่วยยายทำกับข้าว

ความจริงธุระในเมืองผมก็ไม่มีอะไรมาก ผมเสร็จนานแล้วแต่แค่อยากให้เธอรอ รอได้ก็รอไป ทนได้ก็ทนไปเธอจะได้รู้ว่าเธอไม่ได้มีค่าและไร้ตัวตนในสายตาผม หลังจากถึงบ้านแม่บ้านบอกผมว่าแม่ผมรอพบผมที่ห้องทำงาน ผมเลยเดินไปหาท่าน

แม่เรียกผมเหรอครับ

จ้า นั่งก่อน แม่มีเรื่องที่ต้องทำข้อตกลงกับเรา

ผมนั่งลงเพื่อรอให้ท่านพูดธุระของท่าน

แม่อยากให้เราหมั้นกับหนูกอหญ้า

ผมขอเหตุผลครับ

แม่มีเหตุผลของแม่ แต่แม่อยากขอร้องเรา เหยี่ยวจะทำเพื่อแม่ได้ไหมลูก

แม่ก็รู้ว่าผมมีแค่แม่คนเดียว ผมรักแม่มาก แต่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ต้องบีบให้ผมหมั้นกับเด็กนั่น นั่นมันคือชีวิตทั้งชีวิตของผมเลยนะครับแม่

แม่รู้ลูก แม่มีลูกคนเดียวแม่รักลูกมากกว่าชีวิตของแม่ แต่แม่มีเหตุผลของแม่ แม่สัญญาว่าถ้าหมั้นกับน้องครบ1ปี หลังจากนั้นถ้าแต่งงานกับน้องอีก1ปี ลูกทนอยู่กับน้องไม่ได้หรือไม่มีความสุขที่จะอยู่กันต่อ แม่จะตามใจหยี่ยวทุกอย่างเลยลูกแต่มีข้อแม้ว่าเหยี่ยวต้องห้ามล่วงเกินน้องนะ เพราะถ้าล่วงเกินหรือเกินเลยกันแม่จะถือว่าการหย่าไม่สามารถกระทำได้ เหยี่ยวต้องอยู่กับน้องตลอดไป นะลูกนะ หมั้นกับน้องนะลูก

ได้ครับ แต่ถ้าระยะเวลา2ปีเธอเป็นคนทนไม่ไหวก่อน ก็ถือว่าการหมั้นหมายหรือการแต่งงานนี้เป็นโมฆะใช่ไหมครับ

ใช่จ้า ถ้าน้องขอถอนหมั้นเองหรือเป็นฝ่ายขอถอนตัวเองนั่นก็เป็นสิทธิ์ของเหยี่ยว

งั้นผมหมั้นก็ได้ครับ แต่แม่ต้องทำสัญญาและข้อตกลงตามนี้นะครับให้เด็กนั่นเซนต์รับทราบด้วย

ได้งั้นเย็นนี้เซนต์เอกสารนี้ที่โต๊ะกินข้าวเลย ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงมาทานข้าวนะลูก แม่จะให้เด็กร่างสัญญาไว้ให้

ครับแม่