Elif, sabahın erken saatlerinde elinde sınav sonucuyla mutfağa indi.
Kalbi göğsüne sığmıyordu. Geceleri dua ederek geçirmişti, dualarına gözyaşlarını karıştırarak…
Şimdi sonuç sayfasında o cümle vardı:
“İstanbul Üniversitesi - Sosyoloji Bölümü”
Gözleri doldu. Hayallerinden biri gerçekleşmişti. Ama içinde tuhaf bir boşluk vardı. Çünkü hayal ettiği hayatın içinde Poyraz yoktu artık. O, başka bir yolun yolcusuydu.
O sırada mutfağa giren Efnan, Elif’in elindeki kağıdı görünce heyecanla sordu:
“Ne oldu Elif? O nedir öyle elinde?”
Elif gözyaşlarını silip gülümsedi:
“Kazandım abla. İstanbul’u kazandım.”
Efnan bir anlık duraksamadan sonra Elif’e sarıldı. Gözlerinin içi parlıyordu:
“Canım benim… Ne güzel haber bu. Sen buna öyle çok inandın ki, sonunda evren bile inandı!”
Boran, merdivenl
