20.30น.
“พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าสวยมากจริงๆ ขอบคุณนะที่พามาดู” ปิ่นกับฝุ่นเดินออกมาจากร้านอาหาร ไปที่รถเพื่อกลับบ้าน
“ไม่เป็นไรครับ” ฝุ่นตอบอย่างบริสุทธิ์ใจ “ก่อนพี่ปิ่นจะกลับเดี๋ยวผมจะพาไปเที่ยวอีก ขอเบอร์โทรได้มั้ยครับ” เกาคอแก้เก้อ
ปิ่นรู้ว่าอีกฝ่ายทำท่าจะจีบ แต่คนแบบฝุ่นคงจะมีสาวในสต็อกเยอะมากแน่ๆและเธอไม่ได้อยากเป็นหนึ่งในนั้นเพราะเธอมีชายในดวงใจอยู่แล้ว “ถ้าคิดไม่ซื่อจะไม่ให้ แต่ถ้าคิดแบบเพื่อนก็ได้นะ” เธอพูดดักคอ
คนฟังทำหน้าหน่ายใจ “พูดแบบนี้ก็แย่สิครับ” เขาแบมืออย่างยอมแพ้ “ก็ได้ๆ เป็นเพื่อนก็ได้ ไหนๆพี่ปิ่นก็ต้องกลับบ้าน ถ้าคบกันแล้วตัวอยู่ห่างผมก็ไม่โอเค”
ปิ่นพยักหน้าตกลงก่อนทั้งสองจะแลกเบอร์โทรศัพท์กัน ฝุ่นซิ่งรถมอเตอร์ไซค์ขากลับอย่างรวดเร็วพาคนสองคนมาถึงหน้าบ้านในเวลาแค่ครึ่งชั่วโมง
“ถึงบ้านแล้วโทรหาพี่ด้วยนะจะได้รู้ว่าปลอดภัย”
“ครับๆ พี่สาว ฝันดี” บรื้นๆๆ
ปิ่นส่ายหัวใ
