CHAPTER 11
1205 Words
At the pageant...
"Aila!" Rinig kong sigaw ni Trishia mula sa likuran ko.
"Malapit nang magsimula ang pageant bakit hindi ka pa nag aayos?" Tanong ni Kelly habang papunta sa kinaroroonan ko.
"Hindi pa dumarating ang mag aayos sa akin," Dismayadong sagot ko at yumuko.
Hindi ko alam ang gagawin. Pinanghihinaan na rin ako nang loob.
"Ano?! Eh diba kausap mo siya kagabi? Pano nangyaring wala pa siya? Tinawagan mo na ba?" Nag aalalang tanong niya at bakas sa mukha niya ang pagkataranta at animo'y di malaman ang gagawin.
"I told you, dapat ako nalang kasi mag represent ng block natin." That was Mitch Crossing her arms and rolled her eyes.
"Excuse me? Tanggapin mo nalang na hindi ikaw ang pinili! Umalis ka nga dito! Panira ka ng araw eh!" Kelly almost raised her voice pissing Mitch and her friends.
She smirked. "Fine. Goodluck sa makeup artist mo." Mitch and her squad laughed and left the room.
"Did I just heard of make up artist? " Rinig kong tanong ni Abby habang papalapit sa kinaroroonan namin.
"Yes, at sino ka naman?" Pananaray ni Amber at nakataas pa ang kilay.
Agad ko namang hinawakan ang kamay ni Kelly para pigilan ang kadaldalan niya. Agad naman niyang nakuha ang tingin na ibinigay ko sa kaniya.
"Relax. I'm not an enemy." She giggled and put her bag at the chair.
"Anong ginagawa mo dito? " Tanong ko habang nakatingin sa kaniya sa salamin.
"I'm here to help," she smiled and went behind me.
"How? " Trishia asked as she was fixing her eye glasses.
"Well let me be her make-up artist," Abby stated looking at Trishia and smiled.
"Oh simulan mo na! At mag uumpisa na ang pageant!" Agad naman kinuha ni Kelly ang atensyon ni Abby dahil naririnig na namin na nagsisimula na ang pageant.
"Iiwan ka na muna namin dito Aila ah. May aasikasuhin pa kasi kami sa booth natin," Paalam ni Trishia at kinuha ang kaniyang bag at iba pang gamit na kakailanganin sa booth.
I nodded. "Sige. Balitaan nyo nalang ako ha," I replied.
"Galingan mo," they said and left us.
Tahimik na pinapahid ni Abby ang makeup sa mukha ko. I didn't say any word. Until she finally speak.
"Uhhm," she hummed.
I was nervous but still let her speak first.
"Aila, have you read my text messages?" she asked, hoping for a yes as my answer.
I sighed.
"Yeah," I nodded.
"Please don't tell him," she pleaded. Her eyes were begging me.
"Bakit?" With all the strength, I asked.
"Why do you have to do that?" Nagtagpo ang kilay ko dahil sa naguguluhan ang isip ko.
"I mean, he loves you so much and he cares for you but then what's wrong?" I asked seriously to the fact that Tristan loved her that much. I can see it, I can even feel it.
"Everything happens for reason. You know, I..." Naputol ang sasabihin niya nang biglang magsalita si Kelly sa likuran namin.
"Aila, Tapos na ba kayo? Ikaw nalang ang kulang magsisimula na." Paalala ni Kelly habang hawak ang folder na dala niya. Malamang ay flow ng program iyon.
Lumingon si Amber kay Kelly. "Uh, yeah tapos na," she nodded. Tila wala pa rin sa sarili.
Maya maya ay may kumatok sa pinto na agad namang binuksan ni Kelly.
"Oh Tristan," bakas sa boses ni Kelly na nagulat siyang si Tristan ang nasa harap niya.
"Hi, si Aila?" Hindi niya na inantay ang sagot ni Kelly at agad na pumasok sa loob kung nasaan kami.
"Babe, Andito ka pala, " sabi ni Abby habang papalapit kay Tristan.
Nakaramdam ako ng kirot kaya huminga ako ng malalim upang humugot ng lakas at agad akong tumayo para umiwas.
"Aila," seryosong tanong ni Tristan.
Dahan dahan akong lumingon saka pilit na ngumiti para itago ang nararamdaman ko sa oras na ito. Ano pa nga ba ang magagawa ko? Kung hindi ang itago na lang at sarilihin ang lahat.
"Yes?" "Ano yun?" Sinubukan kong maging normal ang boses ko at ang sigla ko pero hindi ko talaga kaya.
"Ah 'di ba magsisimula na kayo? Baka mahuli ka," singit ni Abby.
"Right," Tumango ako at mapaklang ngumiti.
"Kailangan ko nang lumabas. Maiwan ko na muna kayo," paliwanag ko at dali-daling lumabas.
Pagkalabas ko sa dressing room ay huminga ako ng malalim at saka pumunta sa backstage.
Nagsimula nang tawagin ang mga contestant para sa production number. Kailangan kong magfocus para hindi ko mabigo ang mga blockmates ko. Mabilis na natapos ang Introduction at Sports attire. Talent na ang ipapalabas at ako na ang susunod. Hindi pa lumalabas si Drake na ka duet ko. Nagsisimula na akong kabahan. Bakit wala pa siya?"
Lumabas na ako ng stage pero wala pa si Drake. Nagsimula na ring tumugtog ang kantang napili namin. Everyone's cheering my name but I'm afraid that I would dissapoint them at the end.
Hanggang kalian
Ako maghihintay na para bang wala nang papalit sayo?
Nasan Ka man
Sigaw ng puso ko'y ikaw hanggang ngayon, Uh-oh-oh
Sinumulan ko nang kantahin ang unang verse. Ang bilis ng t***k ng puso ko. Tahimik at nababalot ng ibat ibang kulay ng ilaw ang paligid. Asan ka na ba Drake???
Kung sana lamang ay Makita mo
Ang lungkot sayo'ng ngiti
Isang umagang di ka nag balik
Gumising ka nang Makita mo
Ang tamis ng sandali
Ng kahapon di magbabalik
Napalingon ako sa kinaroroonan nang boses. Hindi si Drake to' hindi rin si Tristan. Pero thank you! You saved me. Ang gwapo mo ang kinis ng muka, at ang tangos ng ilong! Bongga! Complete package. Ang ganda pa ng boses.
Hanggang sa dulo ng ating walang hanggan
Hanggang ang puso'y wala nang nararamdaman
Kahit matapos ang magpakailan pa man
Akoy maghihintay sa ngalan ng pagibig.
Todo tili ang mga tao. Ang kaba ko kanina ay napalitan ng ngiti. Salamat sa taong to' hulog ka ng langit.
Hanggang kailan
Ako maghihintay na para bang walang iba sa piling mo?
Nasa'n ka man
Sigaw ng puso ko'y ang pangalan mo
Naaninag ko sa hindi kalayuan si Tristan. Na agad namang sinundan ni Abby.
Umiwas ako ng tingin. At nag patuloy sa pag kanta.
Hanggang sa dulo ng ating walang hanggan
Hanggang ang puso'y wala nang nararamdaman
Kahit matapos ang magpakailan pa man
Akoy maghihintay sa ngalan ng pagibig.
Nilingon ko ang partner s***h savior ko at nag patuloy sa pag kanta. Ang ganda ng mata niya. Nginitian ko siya at saka tumingin sa mga tao.
Hanggang kalian pa ba magtitiis?
Nalunod na sa kaiisip
Huling kapiling ka'y sa aking panaginip
Ikaw mula noon
Ikaw hanggang ngayon
Nilingon ko siya nang hawakan niya ang kamay ko na para bang may sinasabi ang mga mata niya.
Hanggang sa dulo ng ating walang hanggang
Hanggang ang pusoy wala ng maramdaman
Kahit matapos ang magpakailan pa man
Ako'y maghihintay sa ngalan ng pagibig
Hanggang sa dulo ng ating walang hanggan
(Ako'y maghihintay, Akoy maghihintay)- Hinawakan niya ang pisngi ko
Hanggang ang puso'y wala nang maramdaman
(Ako'y maghihintay, sa ngalan ng pagibig)
Kahit matapos ang magpakailan pa man
(Ako'y maghihintay, Ako'y maghihintay)
Ako'y maghihintay sa ngalan ng pag ibig mo
Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan
Puno ng hiyawan at sigawan ang paligid. Tumayo at pumalakpak sa tuwa at kilig. Salamat sa taong to' na sinagip ako.
Pag labas ng stage ay hinanap ko ang lalaking sumagip sa akin pero sa dami ng contestant ay hindi ko siya mahanap. Hindi man lang ako nakapag pasalamat sa kanya. Abot langit ang ngiti ko dahil sa kanya. Di ko alam pero kinilig ako. I giggle and went to the dressing room to change my outfit na gown.
" Hello miss Aila, This is your question"
" If you love someone but is already taken what would you do? Move on and let go or fight and win him?"
- Writer
