Prologue
“Are you out of your mind? Why would I accept that damn mission? Was it even a mission for Pete’s sake? A nanny? No, I’m not going to do that mission. Mark my words, Manuel!”
Rinig na rinig sa buong agency ang pagsigaw ng isang babae mula sa opisina ng Presidente ng ahensya. Katatapos lamang ng kanyang misyon pero heto na naman ang kanilang Presidente at binibigyan siya ng isa pang misyon. Kung tutuusin ay dapat nagpapahinga siya sa mga oras na ito sapagkat maaga niyang natapos ang misyon at may natitira pa siyang ilang linggo bago ang nasabing deadline.
Sa bawat agent na binibigyan ng misyon ay may karampatan din itong oras o limitasyon kung kailan ito matatapos, dapat maisagawa ng agent ang misyon bago dumating and deadline. Pag mas maagang natapos ang misyon, maaaring igugol sa pagpapahinga ang natitirang panahon. Kung hindi naman, may karampatan naman itong sanctions katulad na lamang ng suspension mula sa misyon o ang matanggal sa trabaho.
“Easy sweetie, as I was telling you. Hindi ka na pwedeng mag back-out. It’s a direct command from the CEO at ikaw ang naatasang gawin ang misyong ito because you’re the top agent of this agency and the client wants the best agent, which means you,” kalmadong pagpapaliwanag ng Presidente habang abala siya sa pagbabasa ng mga reports na ipinasa ng mga tauhan niya. Sa mukha ng Presidente, hindi man lang siya nababanaag sa pagwawala ng dalaga. Si Manuel Montreal, ang Presidente ng Security Intel Agency. Dating isang mahusay na agent na pinasa na niya sa kanyang pamangkin. Ito ang dalagang kaharap niya ngayon at nagwawala sa galit.
“Why me? This is bullsh*t. I’m not going to be a nanny! Of what, a boyband? That is even worse. You know that I hate men in particular. Tapos ibabagsak mo ako sa lugar na napaliligiran ng mga lalake? So why the hell did you sign me up on that damn mission?” Halos mapapadyak na ang dalaga sa inis at galit at naibalibag na rin niya ang mga gamit sa opisina ng kanyang tiyuhin. Hindi naman nabahala ang Presidente at naging kalmado pa rin. Expected na niya ang magiging reaksyon nito.
“You know sweetie, that’s exactly the reason why I assigned you to do this mission. Masyado kang self-centered and you only care about yourself! You have to be with people, at least have a social interaction with them. I believe that going on that mission would help you,” kalmado pa rin ang Presidente sa pagpapaliwanag. Nagpapaikot-ikot pa ito sa kanyang swivel chair na nagmistulang naglalarong bata at hindi natitinag sa nagwawalang pamangkin sa harapan niya.
“Seriously, Manuel! Bakit naman naisama sa mission na ito ang personal kong buhay? That is out of your business, and I don’t give a f*ck about other people cause I’m doing fine on my own. No, I won’t do that mission and that’s final,” sabi ng dalaga at saka nagmadaling magmartsa palabas ng opisina ng kanyang tiyuhin. Pero bago pa man maka-alis ang dalaga ng tuluyan ay may pahabol na sinabi ang Presidente sa kanya, “just do it, sweetie. Whether you like it or not, you need to do this mission. I know, somehow, if you learn to trust someone again, you’ll come back to the real you. Just accept this mission and give it a chance. You're my best agent, right? Then prove it.”
Tumigil siya sa paglalakad at humarap sa Presidente at saka ginawaran ng ngiti ang tiyuhin, isang ngiting magbibigay ng kilabot sa sinuman na makakakita nito. Ilang segundo rin siyang nanahimik na ikinabahala ni Manuel dahil alam niyang natamaan niya ang soft spot ng dalaga.
“For the last time Manuel, I will not do it. I will never be the same old Patricia again because she's dead. Thank you for your concern but I don’t need it. I can manage myself.” mariing saad ni Patricia saka muling tumalikod at padabog na sinara ang pintuan. Agad siyang nagpunta sa ground floor ng agency at sumakay sa kanyang asul na Bugatti Veyron at pinaharurot palabas ng building. Napahampas na lang siya sa manubela ng sasakyan dahil sa inis at galit.
“Damn that mission.”
I am Agent Patricia Montreal. The top agent of our agency and the first and only female top ranked agent in the Philippine history. Wala akong kinatatakutan, walang sinasanto at walang sinuman ang kayang humadlang sa akin higit sa lahat walang makakapigil sa lahat ng gusto ko. Kung sino man ang magtangka, ay tiyak na may kalalagyan sa mundong ito, partikular na sa ilalim ng lupa. I only accept high profiled cases… at hindi kasama doon ang maging katulong ng pinakasikat na banda sa bansa na nagngangalang “EVE”.
