๑๗
กลิ่นข้าวเหนียวนึ่งใหม่หอมฉุยลอยโชยออกมาจากหม้อนึ่งพร้อมกลุ่มควันสีขาวโขม่ง ด้านข้างมีกลิ่นหมูย่างโรยเกลือ น้ำมันในเนื้อหมูแตกกระเซ็นเคล้าเม็ดเกลือโรยหน้าส่งกลิ่นหอมยั่วยวนจนเอื้อนจันทร์น้ำลายสอ อาหารมื้อนี้เป็นฝีมือของคชคณ เนื่องจากเขาลองปล่อยให้เอื้อนจันทร์อวดรสมือเสน่ห์ปลายจวักแล้ว ปรากฎว่าพื้นฐานการเข้าครัวของนางไม่มีติดตัวเลยแม้แต่น้อย จะโทษก็ให้โทษนังพิไลมัน นังพิไลมันเอาแต่ตามใจลูกจนไม่ยอมฝึกฝนสอนวิธีการทำอาหารให้เอื้อนจันทร์เลย แต่ไม่เป็นไรโชคดีที่เขายังพอหุงหาอาหารเป็น จึงรอดไปได้อีกมื้อ…
“เก่งจังนึ่งข้าวเป็นด้วยนึกว่าเย็นนี้จะได้อดข้าวเย็นซะแล้ว” เอื้อนจันทร์ยื่นใบหน้าเข้ามาดอมดมข้าวเหนียวสุกใหม่พร้อมทำจมูกฟุดฟิดน่ารัก
“อยู่กับข้าเจ้าไม่มีวันอดดอก กินให้อิ่ม คืนนี้เราจะออกตามหาพี่ชายเจ้าแล้วรีบกลับออกไป ยิ่งอยู่นานวันยิ่งอันตราย แม่หญิงเมืองนี้หน้าเนื้อใจเสือไว้ใจไม่ได้” คช
