Gurur Demirel
Kriz geçirdiğini öğrendiğim an yanına gitmiştim. O an ki paniğim ve endişem daha önce bir kez ortaya çıkmıştı ama uzun zaman sonra o lanet kaybetme korkusuyla yeniden geri gelmiştiler.
Elimi, tek bir saç teli olmayan başında gezdirirken gözlerini dahi kıpırdatmamıştı.
Sadece bir kez nefes alıp almadığını kontrol etmiştim ve o an beni bıraktığı korkunç hisle yalnız başıma kalmıştım.
Bu kadın benim aklımı kaçırmama sebep olacaktı. Yanından ayrıldığım her anında, her saniyesinde ya ölürse diye düşünmekten kendimi alamıyordum.
Si*eyim böyle işi!
Ölürse, ölürdüm.
Onsuz olan bir hayat, bana hayat olmazdı.
O kadar yorgun düşmüştü ki kıpırdamadan uyuması canımı sıkıyordu. Nefesim daralıyordu.
Yaklaşıp alnına dudaklarımı bastırdığında sesi kulaklarımda çınlamaya devam ediyord
