เวลามีไม่มากเท่าไร ถ้าไปดอนหอยหลอดที่จังหวัดสมุทรสงครามคงจะไม่ได้ลงไปจิ้มหอยหลอด เผลอๆ ถ้าน้ำทะเลเต็มฝั่งก็หมดสิทธิ์ที่จะลงไปตะลุยบนดอน ได้แค่ไปกินแล้วก็กลับเลย แอนนาตัดสินใจไม่นาน เธอชวนหยกไปดูโลมาที่ทะเลบางขุนเทียน
เธอยืนจ้องๆๆๆ อยู่นานท่ามกลางความเวิ้งว้างที่หยกไม่มีความหวัง แต่แอนนาก็ทำท่าตื่นเต้นทุกครั้งที่เห็นโลมาทิพย์ แค่ลูกคลื่นกระเพื่อมเธอก็มโนไปได้
“อ้าวๆๆๆ” หยกตะโกนเสียงดัง จ้องหน้าผู้ชายคนหนึ่งด้วยท่าทางขึงขัง ชายคนนั้นจึงหลบไปยืนที่อื่นทันที
หยกเริ่มหงุดหงิดที่ผู้ชายทั้งหนังเหี่ยวหนังตึงเปลี่ยนจุดโฟกัสจากการดูโลมาหันมาจ้องปลาตะเพียนน้อยของเขา
“ไปเถอะ ก่อนที่ฉันจะขว้างปลาตีนใส่หน้าไอ้พวกหื่นนี่” หยกดึงแขนแอนนาออกมาก่อนที่เขาจะทำอย่างที่ปากพูด “วันหลังฉันพาเธอไปดูที่ซาฟารีเวิลด์ ไม่ต้องลุ้นไม่ต้องร้อน”
“มันไม่เหมือนกัน” แอนนากระเง้ากระงอด
“งั้นวันหลังพาไปเที่ยวทะเล เอาไ
