สาวน้อยลูกสาวคนเดียวของเจ้าของโรงแรม สุดรักสุดหวงของท่านประธานมองเห็นหญิงสาวหนึ่งเดียวที่ตนเองรู้จักชื่อในห้องนั้นแล้วก็วิ่งไปหา แขนอวบๆ สีชมพูยื่นไปข้างหน้า
“โหยะ ทามหนม หะ ห้าย ให้แอนนา ปาตา...เพี้ยนของโหยะ”
ปากเล็กๆ สีชมพูสดพูดตามสคริปต์ที่หยกสอน มีลืมนิดหน่อยแต่ในที่สุดก็จบประโยค
น้องไข่มุกถอนหายใจ ส่วนคนฟังใจฟูฟ่องไปถึงไหนต่อไหน
แอนนายื่นมือไปรับ มันเป็นชูครีมลูกอวบใหญ่ไส้ครีม แต่ด้วยความที่ลูกใหญ่ แป้งบาง ไส้แน่น แล้วน้องไข่มุกกำมาเพื่อไม่ให้หล่นพื้น ไส้บางส่วนจึงแตกเปื้อนมือน้อยๆ ที่อุตส่าห์นำขนมมาส่งให้
“ไส้เยอะจัง อร่อยมากๆ ด้วยค่ะคุณหนูไข่มุก” แอนนาหยิบขนมขึ้นมาจากมืออวบๆ แล้วเอานิ้วตัวเองปาดไส้ขนมมาจากมือน้องไข่มุกมาชิม น้องไข่มุกจ้องที่ปากหย็อบแหย็บของแอนนา และยิ้มจนแก้มบุ๋มกับคำชม
“มุฉอนโหยะ” น้องไข่มุกบอกอย่างภูมิใจ
เฟิร์นกับแพ็ทตี้เริ่มมองแอนนาอย่างแปลกๆ ปกติเด็กห
