Madelight's POV
Pagkatapos ng klase. Kaagad kong isinuksok sa bag ko ang notebook at umalis ng room. Gusto ko nang umuwi pero mas kailangan kong pumunta ng trabaho. Foodpanda Restaurant calls at hindi ako pwedeng ma-late. Lalo na ngayong friday lumalakas ang customers pagpatak ng hapon.
Pero habang naglalakad ako palabas ng campus. May ibang kasama ang mga hakbang ko. Hindi tao at hindi kaibigan. Kundi yung mga salitang sinabi sa akin kanina ni Fujikira.
"Alam mo, Madelight, kapag nakikita ko yang pagmumukha mo, nasusuka ako." Tapos tinarayan pa niya ako.
"Paano ka nakapasok dito kung mahirap ka lang?" Ang angas niyang magsalita.
Habang paulit-ulit na nag-e-echo sa utak ko iyon. Lalo lang akong napapakunot ang noo. Hindi ko naman siya inaano. Hindi ko naman siya kinakausap. Wala akong
