Babamlar da ben de korkuyla hemen kapıya dökülmüştük. Konu komşu çoktan bizden evvel sokağa doluşmuştu. Kimisi durdurmak için yetişmeye Mustafa'ya doğru koşuyordu.
Mustafa ise elinde silahla bahçe kapısının önünde duruyordu. Bir anda çığlıklar yalvarmalar etrafı sarmıştı ama o sağır olmuş gibi hareketsizdi.
Gözleri arkamda bir yere muhtemelen Cihangir'e bakar halde cayır cayır yanıyordu.
Buradan kan dökmeden gitmeyecekti belli...
Bir anda pimi çekilmiş bomba gibi hışımla yürümeye başladı ne ara bahçeyi geçti ne ara kapının önüne geldi hiç anlamamıştım. Annesi yalvar yakar koşup, yakasına yapışsa da onu duymuyordu, babasının gürlemelerini hiç duymuyordu.
Aklım yerimden çıktı ama daha evvel aklı kendini korumaya yetmeyecek Cihangir'i düşünmek zorundaydım.
Annem feryat figan ağlıy
