Güneş ve Mirza konağa döndüklerinde, konak sessiz bir matem havasıyla dolmuştu. Reşit Ağa, onların avluya girdiğini görünce yanlarına yaklaştı. “Vahit'le beraber cenazeyi hastaneye götürdük,” dedi. Konuşurken son derece üzgün görünüyordu; şişmiş gözlerinden ağladığı belliydi. Daha fazla konuşamadı; Mirza'nın omzuna dokunup cenaze için gelen akrabaların yanına gitti.
Mirza ve Güneş içeriye girdiklerinde, geniş salonda Berivan Hanım'ın birinci dereceden yakınları toplanmıştı. Kimse tek kelime bile etmiyordu. Mirza, salon kapısından içeriye bakıp kalabalığı başıyla selamladığında, dayısının karısı Aliye ile göz göze geldi. Bu, ölen kuzeni Devran'ın annesiydi. Aliye bakışlarını hemen yere çevirdi. O sırada gözyaşlarını tutamayan kuzenlerden biri, hızlıca Güneş ve Mirza'nın yanından geçip dışa
