ที วันไนท์
1501 Words
22.20 น.
ปัง!!! ปิดประตูเสียงดังลั่นก่อนเจ้าของห้องจะเปิดไฟแล้วเดินนำคนตัวเล็กกว่าก้าวข้ามกล่องไปมาจนถึงโซฟา
“นั่งสิ” ตบที่นั่งปุปุ แต่อีกฝ่ายไม่ได้นั่งลงตามคำเชิญ
ดวงตากลมหลังแว่นมองไปรอบๆห้องสุดหรูอย่างชอบใจ ‘พี่เขม’ แฟน...เก่า ไม่ได้รวยมากขนาดนี้ ผับที่ออมไปบ่อยๆก็เป็นเพราะพี่เขามีหุ้นส่วนกับคนที่จะแต่งงานด้วยต่างหาก เรื่องนี้ออมเพิ่งรู้ได้ไม่นานในตอนที่เขาพากันมาเปิดตัวเมื่อสิ้นเดือนที่แล้ว ‘เจ็บ’ คือคำเดียวที่ออมรู้สึกได้ในตอนนั้นและกว่าจะรู้ออมก็เป็นคนโง่ที่หลงเชื่อเขาจนยอมมอบกายมอบใจให้ ยอมทำแม้กระทั่งเป็นผู้จัดการผับโดยที่ไม่ได้รับเงินเดือนสักบาทเพื่อช่วยแบ่งเบาภาระของแฟน สุดท้ายก็ถูกหลอกใช้ เบื้องลึกเบื้องหลังของพี่เขมไม่ใช่คนรวยอะไรมากมายเขาก็เลยต้องหาคนที่คอยจ่ายเงินให้เขาได้สินะ
นทีมองคนตัวบางตรงหน้าอย่างสำรวจ “ที่มานี่คงรู้สินะว่าจะทำอะไรกัน”
พยักหน้าน้อยๆ “ก็มาเพราะรู้” ก้มหน้าเศร้าๆ ที่ออมมาเพราะอยากจะลืมพี่เขมนั่นละ
คนฟังยิ้ม “งั้นผมไปอาบน้ำก่อนนะ..ตามสบายอยากทำอะไรก็ทำจะแก้ผ้ารอก็ยังได้” ยักไหล่แล้วลุกขึ้นเดินไปอาบน้ำในห้องนอน
ออมหน้าแดงก่ำ ‘บ้า’ ใครจะไปทำแบบนั้นกัน เดินเลี่ยงออกไปนอกระเบียงกว้างนึกถึงเรื่องของตัวเอง ทุกวันนี้ออมอยู่หอพักธรรมดาไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยนัก ส่วนพ่อและแม่ก็อยู่ที่บ้านในต่างจังหวัด ด้วยความที่อยากเปิดหูเปิดตาทำให้เขาตัดสินใจเข้ามาเรียนในเมืองกรุงเมื่อปีที่แล้ว เงินที่พ่อกับแม่ส่งมาให้ทุกเดือนไม่เคยเพียงพอต่อการเช่าหอพักและค่าอาหารด้วยซ้ำ..แต่เขาก็ไม่เคยบอกพวกท่านเพราะเขารับงานทำเอกสารให้อาจารย์ยุ่น อาจารย์ฝ่ายบริหารและได้เงินค่าวางตารางงานเดือนละหนึ่งหมื่นห้าพันบาท ถือว่ารายได้ดีเลยทีเดียว รายได้ดีแต่ยังไม่คู่ควรกับพี่เขม ทั้งคู่พบกันในงานวันเกิดของลุงรหัสปีสี่เมื่อครึ่งปีก่อนโดยพี่เขมเป็นรุ่นพี่ที่เรียนจบไปแล้วถึงสามปี คืนนั้นทุกคนต่างก็เมากันหมด ออมไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองไปนอนอยู่ในห้องของพี่เขมได้ยังไงสุดท้ายพี่เขมจึงตัดสินใจขอออมเป็นแฟนรวมทั้งขอให้ออมมาเป็นผู้จัดการร้านอาหารที่พี่เขาเป็นหุ้นส่วนอยู่ซึ่งออมก็ตอบตกลงโดยที่ไม่เอะใจอะไรเลย
“คิดอะไรอยู่น่ะ” นทีที่เห็นอีกฝ่ายเงียบไปแม้เขาออกมาจากห้องน้ำก็นึกแปลกใจ หรือคนตัวเล็กเริ่มกลัว? “ถ้าคิดจะถอยตอนนี้ ไม่ยอมแน่” ก้าวเข้าหากอดเอวคนตัวบาง
ออมสะดุ้ง “อุ๊ย!!” ยันหน้าอกไรไขมันด้วยความประหม่า “ทำไมไม่แต่งตัวล่ะ” รุ่นน้องคนนี้มือไวมากกว่าที่เขาคิด
“จะแต่งทำไม เดี๋ยวก็ได้ถอด” โน้มหน้าเข้าใกล้ “ตัวหอมขนาดนี้อาบน้ำมาแล้วใช่ป่ะ” ฟอดด!! หอมแก้มนิ่มที่เริ่มดิ้น
“อื้ออ...อย่าสิ เราจะไม่คุยก่อนเหรอ” ออมหน้าแดงและถ่วงเวลาเพื่อทำใจอีกสักหน่อยแม้เขาจะกล้ามาขึ้นเขียงถึงที่นี่แต่ความใจสู้มีแค่ห้าสิบต่อห้าสิบเท่านั้น ไม่ใช่พร้อมจะก้าวขึ้นเตียงแก้ผ้ารออย่างที่นทีว่า
“อยากคุยอะไร..ไปคุยบนเตียง” ลากแขนเข้าห้องนอนแล้วผลักคนตัวบางลงบนเตียงกว้าง “รู้อะไรมั้ย? ออมเป็นคนแรกเลยนะที่กูจะยอมให้คุยก่อนเอา” เกลี่ยแก้มใสแล้วดึงแว่นตาออกไปวางตรงหัวเตียง “น่ารักเป็นบ้าเลยว่ะ” แล่บลิ้นเลียผิวแก้มแดงก่ำ มือหนาสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดแขนสั้นแล้วถอดออกอย่างง่ายดายในช่วงที่อีกฝ่ายยังมึนงง คนถอดมองร่างเปลือยท่อนบนของออมอย่างถูกใจ ความขาวเนียนทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะลูบไล้จนทั่วโดยไม่ลืมสะกิดหัวนมสีชมพูเบาๆ
“อ้ะ!!” ออมยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกสองข้าง “เดี๋ยว” รีบจับมือหนาที่กำลังล้วงลงต่ำไปเรื่อยๆ “จะคุยก่อนไม่ใช่เหรอ” อะไรคือการจับถอดชุดและปอกเปลือกเขาอย่างช่ำชอง
“ถอดกางเกงก็คุยได้” พึ่บๆๆ ฟุ่บ!!! กางเกงยีนส์ขาสั้นถูกทิ้งลงกับพื้นเตียงอย่างไม่สนใจใยดีเหลือเพียงชั้นในสีขาวตัวจ้อย
ความเร็วของนทีทำให้ออมทึ่ง ใจหนึ่งกล้า ใจหนึ่งกลัว แม้ตอนนี้เขากับพี่เขมจะเลิกกันแล้วแต่ความรู้สึกเจ็บมันยังใหม่อยู่ ก่อนที่จะขึ้นมาบนห้องนี้ได้เขาต้องทำใจอยู่นานทั้งปรึกษาเพื่อน ทั้งแอบเสิร์ซหาในกูเกิ้ล สุดท้ายหลายๆคนก็ยุให้เขาทำเพื่อลืมคนเก่าและก้าวต่อ แต่ถ้าทำไปแล้วมันยังไม่ลืมล่ะ..ความสับสนมีอยู่เต็มไปหมด
พึ่บ!! นทีดึงผ้าขนหนูออกจากเอว เผยให้เห็นส่วนนั้นผงาดตั้งโดยไม่มีความอายเลยสักนิด เขายกยิ้มมุมปาก
ออมลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ “อึ่ก!!” สติสตังหายวับไปหมด ‘อะไรคืออันเท่าแขนเนี่ย!!’ ใหญ่ยาวจนคิดว่าของพี่เขมที่เคยเข้ามาในตัวเขามันน้อยกว่านี้แน่ๆ ‘แล้วแบบนี้มันจะเข้าไปได้มั้ยน่ะ’ ยกขาขาวมากั้นกลางหน้าท้องเอาไว้ แล้วรีบเอ่ยห้าม “เดี๋ยวก่อนสิ!!”
“เป็นอะไรอีก” คนนั่งคร่อมถามพลางสาวลำไปเรื่อยๆ ครางเบาๆ “ซี้ดด” ฉืบๆ
“ก็ มันใหญ่” ยกหลังมือปิดปากกับท่วงท่าน่าอายของคนอายุน้อยกว่าตรงหน้า ‘อะไรคือการมาสาว ‘นั่น’ ให้กันดูล่ะ’
“อืม” ทีไม่ปฏิเสธ เขาจับขาขาวอ้าออกมาคีบเอวตัวเองทั้งสองข้าง พลางก้มหน้าลงแล่บลิ้นเลียยอดอกสีชมพูสวย ไม่เข้าใจว่าคนเคยมีผัวทำไมยังสีเข้มได้อยู่..ขบหัวนมเรียกเสียงครางของคนใต้ร่าง
“อ๊า!!! เจ็บเบาๆหน่อย” จับผมคนด้านล่างไว้แต่แอ่นหน้าขึ้นตอบสนอง กลางกายเล็กเริ่มแข็งดุนดันกางเกงชั้นในสีขาวราวกับมันอยากหายใจ “อ่ะ…ไม่ปิดไฟ อ่ะ..เหรอ”
“กับออมจะไม่ปิด” รัวลิ้นไปมาไม่หยุดจนออมต้องจิกเล็บลงบนไหล่เปลือย
“อ้า!! คุย ..อะ คุยก่อน” ‘เสียวจังเลย..พี่เขมไม่เห็นเคยทำแบบนี้สักครั้ง’ ออมคิดกับตัวเองในใจ
“คุยไม่ไหว..แค่เห็นก็อยากแล้วขอสักยกก่อนนะ” นวดเฟ้นอกเล็กอีกข้างจนบวมขึ้นมาเล็กน้อย “อ่าห์..” ก้มลงดูดอีกครั้ง
“ดะ..เดี๋ยวอะ..อืม” ผลักหัวนทีเบาๆเมื่ออีกฝ่ายรุก “จะทำเอง” ออมพยายามดึงเกมรักที่มันรวดเร็วอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวเอาไว้ก่อนแม้ไม่รู้ว่าต้องเริ่มยังไงแต่ตอนนี้ออมก็พูดมันออกไปแล้ว การถ่วงเวลาโง่ๆของคนอกหัก ลังเล กำลังจะเริ่มขึ้น
“หือ” นทีนิ่งเงียบไปแต่ก็ตามใจคนอกหักที่อยากระบาย เขาจึงเบี่ยงกายลงนอนด้านข้างรอดูท่าทีคนตัวเล็ก ‘จะวิ่งหนีรึเปล่าวะน่ะ’
ภาพคนรูปร่างสูง กล้ามแน่น ตรงนั้นใหญ่เท่าแขนทำให้ออมอยากจะวิ่งหนี แต่ในเมื่อคิดได้ว่าพี่เขมเองเป็นคนบอกเลิกเขาแล้วตั้งแต่เมื่อวานดังนั้นตอนนี้ออมก็โสด เรื่องแบบนี้ก็เคยผ่านมาแล้วถึงหกครั้ง ‘แม้ว่าแต่ละครั้งมันจะไม่น่าจดจำก็เถอะ’ จะมีอะไรให้ต้องกลัวอีกล่ะ
ฟึ่บ!! ขาขาวก้าวคร่อมไปนั่งตรงช่วงเอว ‘เอาวะ..จะมีอะไรกับคนอื่นล่ะนะ’ กลืนก้อนน้ำลายลงคอ ‘แล้วต้องทำยังไงก่อนน่ะ’ หันซ้ายหันขวาอยู่บนตักของนทีอย่างลังเลก่อนที่หยาดน้ำตาจะไหลริน ทั้งความกลัว ทั้งความไม่รู้ ทั้งความอัดอั้นมันมาเต็มไปหมด ‘ออมทำไม่เป็น’ และพี่เขมไม่เคยสอน ทุกครั้งอีกฝ่ายแค่จับส่วนนั้นยัดๆเข้าไป..แค่นั้นเองนะ
นทีเสยผมพลางลุกขึ้นนั่งอย่างหัวเสีย ‘อะไรคือการมานั่งบนตัวคนอื่นแล้วร้องไห้วะเนี่ย’ “ออม” หรือจะคิดถึงผัวเก่า ยิ่งติดยิ่งโมโหจัด
คนถูกเรียกเงยหน้าขึ้นมองพร้อมน้ำตาอาบแก้ม
นทีชี้หน้าตัวเอง “นี่ใคร?”
“ที วันไนท์”
- Writer
