เจอกันกับวันไนท์
เช้าวันนี้กับการเรียนปีหนึ่งแก้เซ็ง ‘นที’ หนุ่มหล่อคณะบริหารฯ นั่งฟังอาจารย์บรรยายสไลด์อย่างเบื่อหน่าย เวลาเรียนที่นี่ใกล้จะหมดลงในอีกไม่กี่วันเพราะเขาตัดสินใจที่จะไปเรียนต่อในต่างประเทศกับ ‘อเล็กซ์’ เพื่อนลูกครึ่งที่เดินทางไปทำเรื่องรออยู่ก่อนแล้ว จะว่าไปชีวิตในมหาวิทยาลัยที่นี่ก็ไม่ได้แย่อะไร มีหญิง มีเกย์ตกถึงท้องแทบจะทุกวันไม่ซ้ำหน้า แต่ก็นะ..แค่แก้เซ็งตามประสาคนโสดและรวย ยิ่งนทีเป็นลูกชายคนเล็กของบ้าน คุณพ่อ คุณแม่กับพี่ชายอีกสองคนจึงตามใจเขาเสมอ อยากได้อยากมีอะไรก็จัดหาให้หมดมันก็ช่วยไม่ได้นะ
“นั่งด้วยคนได้มั้ยครับ” เสียงนุ่มดังขึ้นข้างหูเรียกให้เขาออกจากพะวัง
“เชิญครับ” นทียิ้มละมุนใส่รุ่นพี่ด้านข้าง ‘หึ’ มาเรียนที่นี่แค่สี่เดือนดูเหมือนจะมีคนรู้ฉายาที่ติดมาจากโรงเรียนมัธยมด้วยนะ ‘เอาดะ-วันไนท์สแตนด์’ แต่ใครสนเพราะเขาก็เอาหมดจริงๆ
“พี่ชื่อกรอยู่ปีสาม”
'ได้ข่าวว่าไม่ได้ถามนะ' “ครับ” นทีเอนหลังพิงพนักมองตรงไปยังอาจารย์ผู้สอน เขาไม่สนว่าพี่ปีสามมาทำไมในคลาสพื้นฐานของปีหนึ่งเพราะเดี๋ยวแกก็คงบอกเอง....ถ้าให้เดาก็คงไม่พ้นเรื่องใต้สะดือ
“คืนนี้น้องว่างมั้ย?” นั่นไง ‘เหอะ’
นทีหันมองพี่กรที่นั่งลงข้างๆ อีกฝ่ายเป็นผู้ชายหุ่นสูงพอๆ กับเขาดูท่าจะมีกล้ามเนื้อแน่นพอสมควร หน้าแมนๆ ก็ไม่คิดว่าจะอยากได้ข้างหลัง “ก็ว่างอยู่ครับ..แค่คืนนี้เพราะพรุ่งนี้ต้องมาลาออกและเตรียมบินแล้ว” เขาพูดตามความจริง
“บิน?”
“ไปเรียนที่อังกฤษน่ะครับ” นศ.โดยรอบต่างหูผึ่งหันมามองหนุ่มฮอต
“อ่อ..งั้นคืนนี้พี่ไปหาที่คอนโดนทีละกัน”
“รู้จักด้วย?”
“อืม.รู้สิ ทีดังจะตาย พี่ไปนะสามทุ่มเจอกันครับ”
เหอะ…ให้มันได้อย่างนี้สิพวกที่เข้าหาแต่ละวันนี่ไม่คิดกันบ้างรึไงว่าเขาก็อยากอยู่คนเดียวบ้าง น้ำแตกอยู่ทุกวันจนไม่มีจะไหลแล้วมั้งน่ะ ‘ช่างเถอะ..เสนอมาก็ต้องสนองเป็นของธรรมดา’
๑------------------------๑
สามทุ่มครึ่ง
“ซี้ดด…แรงไปแล้วที” ตับๆๆ คนพูดหัวสั่นหัวคลอนไปหมด ‘ใหญ่ยาวเอาถี่ถึงใจจริงๆ’ “อ่ะๆๆ..ซี้ด”
นทีหมุนควงไปทั่วช่องทางด้านหลัง ‘โล่งขนาดนี้ถ้ากูไม่เอาแรงแล้วกูจะเสร็จมั้ยล่ะ’ แหงนหน้าหลับตาลงนึกไปถึง ‘ออม’ สามวันแล้วที่ใบหน้าของคนๆนั้นติดอยู่ในสมองไม่เคยจาง ได้สักทีแล้วจะลืมมั้ยนะ “ซี้ดด..ออม” ทนไม่ไหวครางชื่อออกมาเพื่อเร้าอารมณ์ตัวเอง จริงๆแล้วเอากับผู้ชายมันดีเพราะเยได้นานกว่าทนกว่า ผู้หญิงก็ไม่ได้แย่ขอแค่มีรู ‘นทีได้หมด’ “ซี้ดด”
หลังจบสงครามบนเตียงรอบที่สองในเวลาตีหนึ่ง นทีเดินออกไปสูบบุหรี่ตรงริมระเบียงห้องมองแสงสียามค่ำคืนในเมืองกรุง ควันพวยพุ่งออกจากปากลอยหายเข้าไปในอากาศ เสียงเปิดประตูทางด้านหลัง ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นคู่นอนปีสามคนนั้น
“เมื่อกี้พี่ได้ยินทีครางชื่อ..ออม”
คนถูกถามแค่หันมองพี่กรที่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยต่างจากเขาที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวพันท่อนล่างโชว์กล้ามหน้าท้องแน่น “...” เขาหันกลับมามองอากาศพลางอัดบุหรี่เข้าปอดพ่นควันไปตามสายลม
“ออมไหนล่ะ พี่รู้จักรึเปล่า”
“ไม่รู้สิ”
“จะถามถึงออมคนดังก็มีไม่กี่คนนะ น้องออมดาวคณะวิด’ยา” กรเห็นทียังเงียบจึงพูดต่อ “ออมบุญสาวติสส์แตกสถาปัตย์” ก็ยังคงเห็นนทีพ่นควันไปด้านนอก “หรือออมเด็กแว่น..บริหารปีสอง”
นทีหันกลับมามองเหมือนเฉลยคำตอบให้กร “อยู่ปีสองเหรอ”
'สรุปคือครางชื่อออมที่เป็นผู้ชายสินะ' “อืม..อยู่ปีสอง น่ารักมีผัวแล้วด้วย” กรยกมือถือขึ้นมากดอยู่สองสามครั้งแล้วยื่นให้นทีหนุ่มปีหนึ่งจัดดุสมคำร่ำลือได้ดูหน้าเจ้าของชื่อที่อีกฝ่ายคราง
ภาพออมในชุดนิสิต เหมือนเด็กเรียนทั่วไปแต่ตกกลางคืนกลับเปลี่ยนเป็นคนละคนทำให้ดวงตาคนมองสั่นระริก มุมปากยกยิ้มชอบใจ “มีผัวน่ะรู้อยู่”
“แต่เหมือนผัวจะต้องแต่งงานในอีกไม่กี่วันนี้นะ ดองกันเพราะพ่อฝ่ายหญิงมันจับได้ว่าแอบคบกันไม่รู้ว่าออมมันจะยอมเป็นเมียลับหรือยอมเลิก..เขาว่ามันรักผัวมันมากนะ” กรยักไหล่
“...” สไลด์โทรศัพท์ของอีกฝ่ายดูรูปที่ออมโพสก่อนจะส่งคืนให้กับรุ่นพี่ “ช่างเขาเถอะ” เหมือนไม่ใส่ใจแต่ลืมไม่ลง
กรเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆคล้ายจะจูบลาแต่นทีกลับถอยออกห่าง
“ไม่ต้อง..ลาก่อน” พูดสั้นๆตัดบทเหมือนไม่สนใจคู่นอน
กรส่ายหัว “เป็นเหมือนข่าวลือจริงๆ เอวดีไม่มีสานต่อ น้องทีวันไนท์” ถอยออกห่าง “พี่ไปล่ะอีกสามวันก็เดินทางปลอดภัยละกัน”
“อืม” หันหน้ากลับเหม่อมองออกไปด้านนอก…บุหรี่ยังคงถูกอัดเข้าปอดไปเรื่อยๆ พลางคิดถึงคนใส่แว่น ‘ออมจะยอมเป็นเมียลับรึเปล่านะ’ นั่นคือสิ่งที่รบกวนหนุ่มหล่อเอวดีทั้งคืนจนนอนเกือบไม่หลับ
09.00น.
รถเก๋งสีขาวขับตีวงเข้าไปจอดตรงใต้อาคารคณะบริหารฯ หนุ่มฮอตก้าวลงมาจากรถท่ามกลางสายตาของ นศ.ที่อยู่ในบริเวณนั้น ข่าวการยื่นใบลาออกของเขาดังอยู่แล้วตั้งแต่เมื่อวาน คนขายาวในชุด นศ.ถูกระเบียบเดินเข้าไปในตึกกว้างเพื่อยื่นเรื่อง ความทรงจำสี่เดือนที่นี่ไม่ได้เลวร้ายนัก ในทางกลับกันมันออกจะสนุกด้วยซ้ำ หากไอ้อเล็กซ์ไม่อวดเรื่องเรือลำใหม่ของแด๊ดมันกับการเรียนแบบฟรีสไตล์เขาก็คงยังวนเวียนอยู่ตรงนี้ ‘ช่างเถอะ’ ขายาวก้าวตรงไปที่ลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังชั้นสี่จุดหมายคือห้อง ผอ. ในขณะที่กำลังกดเลื่อนชั้นเสียงใครอีกคนดังมาจากด้านนอก
“รอด้วยครับ”
นทีกดเปิดรอให้ นักศึกษาหนุ่มตัวเล็กเพรียวลมวิ่งผ่านเข้ามา ‘หึ’ โลกกลมดีจังที่คนที่เขานึกถึงเมื่อคืนมายืนอยู่ตรงนี้ ‘ออม’ เขาเห็นมือขาวบางยื่นไปกดเลขห้า นทีคิดว่าออมคงจะมาส่งงานกับอาจารย์สักคนหนึ่ง ในเมื่อโอกาสมาถึงเรื่องอะไรที่คนอย่างเขาจะต้องปล่อยผ่าน
“ออมรึเปล่าครับ”
เจ้าของชื่อหันกลับมามองคนตัวสูงข้างๆ พร้อมกับเลิ่กคิ้วขึ้นน้อยๆ ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้จักหนุ่มสุดฮอตปรอทแตกคนนี้ ‘นทีปีหนึ่ง’ เสือไบตัวพ่อ เห็นใกล้ๆ แบบนี้หล่อใช่เล่น หน้าตาสุดแบดที่ดูก็รู้ว่าไม่มีทางรักใครจริงแท้แน่นอนคนแบบนี้ทำให้ออมต้องหันหน้าหนี “...”
“อ่าา…หยิ่งกว่าที่คิดแฮะ” ยิ้มชอบใจ