คนเป็นพี่ชายทำหน้าสงสัย แน่นอนว่าเขาต้องถามเพราะเรื่องการดูแลร้านโดยที่เจ้าของไม่อยู่ มันเป็นเรื่องสำคัญมาก ไม่ใช่ว่าน้องชายเขาไม่รู้ “แล้วออมนี่ใคร เกี่ยว’ไรกับน้องชาย”
“_” 'จะตอบว่าไงวะ' นทีหน้ายุ่ง “ก็คนที่พามานอนด้วยเมื่อคืน”
“หืม ไม่ใช่ว่าได้กันแล้วก็ say goodbye หรอกเหรอ” ทามทำหน้างงเพราะเขารู้ดีว่าน้องชายยังไม่อยากมีแฟนจึงเปลี่ยนคู่นอนทุกวัน ไม่ผูกมัด ไม่เรียกร้องแต่นี่คืออะไร หางานให้ทำแถมด้วยการให้คนคอยดูแลคล้ายๆว่าอยากจะผูกมัดอีกฝ่ายไว้กับตัว
“_” ขมวดคิ้ว “ไม่รู้..ช่างมันเถอะพี่ก็ทำตามที่ผมขอก็จบ”
“ส่งรูปมาดูจะได้รู้ว่าคนไหน” ในความคิดของคนเป็นพี่ชายก็ต้องดูก่อนว่า 'ออม' เป็นคนที่ไว้ใจได้รึเปล่า อีกนัยหนึ่งคือคิดว่า ‘น้องคนเล็กอาจตกหลุมรักอีกฝ่ายแล้วไม่รู้ตัวก็ได้’
“อืม..แล้วผมจะส่งให้ดู” ติ่ด! กดวางสายไปเมื่อเรื่องจบ ถ้าไม่ติดว่าต้องบินวันพรุ่งนี้ นทีคงจะจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง “กูทำบ้าอะไรอีกวะเนี่ย” ยิ่งคุยกับพี่ทามเขาก็ยิ่งรู้ตัวว่ากำลังดึงออมเข้ามาอยู่ในวงจรชีวิตของตัวเอง ให้ความสำคัญจนถึงขนาดที่ต้องเปิดร้านให้คนรู้จักกันแค่หนึ่งคืนมาเป็นผู้จัดการในตอนที่เขาไม่อยู่ ‘จริงๆมันก็แปลกตั้งแต่ที่เขากัดออมจนเป็นรอยแล้วมั้ย’ ฟุ่บ!! นั่งลงตรงโต๊ะตัวเล็ก จิบกาแฟมองฟ้าไปเรื่อย..รู้อยู่แล้วว่ากำลังจะทำเรื่องให้มันยากขึ้นไปอีก..ช่างแม่งละกัน ‘ทำตามใจตัวเองนั่นล่ะ’ ดูดบุหรี่วนไปจนใกล้จะเจ็ดโมงครึ่ง นทีลุกขึ้นเดินเข้าห้องครัวไปทำอาหารง่ายๆสองจานและเข้าไปปลุกคนตัวเล็กในห้องนอน “ออม” เขย่าๆ “ออม”
“อือ..อ เดี๋ยวก่อนนะที”
คนฟังยกยิ้มกับความน่ารัก.. “ไม่ตื่นจะลักหลับ”
“อื้อ..ไม่เอา ปวดตัวไปหมดแล้ว” กระพริบตาปริบๆ ทำหน้ามุ่ยใส่คนที่นั่งข้างเตียง “เหมือนจะไม่สบายด้วย” ตอนนี้ในหัวของออมมีแต่เรื่องเซ็กส์ของคนตรงหน้าเต็มไปหมด ภาพจำของพี่เขมจางไปเลยเมื่อเทียบกับเขา ‘ดุยันเช้า’ สมคำร่ำลือ “เดี๋ยวจะกลับแล้วนะ”
เจ้าของห้องมีสีหน้าไม่พอใจ “กลับทำไม?”
“ก็..วันไนท์ไม่ใช่เหรอจากนี้ไปเราก็ต่างคนต่างไปอยู่แล้วไม่ใช่?” พยุงตัวเองไปนั่งพิงหัวเตียง “ซี้ดด เจ็บ” ออมนิ่วหน้าและนั่งตะแคงข้างเพราะปวดช่วงล่างตุบๆ ยังดีที่อีกฝ่ายใส่ถุงยางตลอดไม่งั้นรูด้านหลังคงจะเหนียวมากแน่ๆ ยกผ้าห่มขึ้นมาคลุมจนถึงช่วงอก รอฟังอีกฝ่ายว่าจะพูดอะไร
นทีเงียบเพราะตอนแรกก็พูดกันไว้แบบนั้นจริงๆ “ลุกสิจะไปส่งเข้าห้องน้ำ” ดึงผ้าห่มแต่อีกฝ่ายก็ยื้อยุดอยู่แบบนั้น..เมื่อรั้งไม่ไหวก็ต้องปล่อยตามเลยให้นทีอุ้มในท่าเจ้าสาวในสภาพเปลือยเปล่า จนถึงห้องน้ำ “อาบเร็วๆ” เอาผ้าขนหนูและเสื้อเชิ้ตสีดำให้หนึ่งตัว “ใส่นี่ไปก่อนเสื้อผ้าของออมกำลังปั่น” ซะที่ไหนล่ะ…อยู่ไหนไม่รู้
“อืม” ออมรับคำแล้วรีบปิดประตูห้องน้ำก่อนจะค่อยๆคลานไปแช่ในอ่างเพราะ..ขาสั่นมากจนยืนไม่ไหว ‘นอนแช่น้ำอุ่นสักสิบนาทีคงจะดี’
๑----------------------------๑
โต๊ะกินข้าวในห้องครัว
นทีนั่งมองกับข้าวนิ่งๆ นึกถึงคำพูดของออม ‘จะกลับแล้ว..เราวันไนท์ไม่ใช่เหรอจากนี้ไปก็ไม่ต้องเจอกันอีก’ นั่นสิ มันควรจะเป็นอย่างนั้นถ้ามันไม่บังเอิญเปลี่ยนเพราะตอนนี้เขาคิดจะยึด ‘ออมไว้กับตัว’ และจะให้อีกฝ่ายเป็นผู้จัดการร้าน แน่นอนว่าออมคงจะยอมอยู่แล้วเพราะค่าจ้างที่สูงและคงอยากจะออกห่างจากผัวเก่า แต่หลังจากนี้เขาจะทำยังไงต่อล่ะถึงแม้จะกัดจองไว้แต่ก็ไม่อยู่ถึงสี่ปีเลยนะมึง ‘ไอ้ที’ และระหว่างที่ตัวเองไม่อยู่ ออมที่น่ารักจะไม่มีผัวใหม่เลยหรือไง ‘ฮึ..กูไม่ยอมให้มีว่ะ’ตึ่กๆๆ เสียงเดินช้าๆมาทางด้านหลังให้หนุ่มหล่อต้องหันไปมอง คนตัวขาวบางในสภาพเสื้อเชิ้ตสีดำตัวเดียวยาวถึงหน้าขามันชวนให้คิดดีไม่ได้เลยจริงๆ ตากลมใต้แว่นนั่นดูยังไงก็น่ารัก
ครืด!!! เสียงเลื่อนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามพร้อมกับคนน่ารักนั่งลง ปากจิ้มลิ้มสีส้มอ่อนๆขยับพูด
“ทำอาหารเป็นด้วย”
“อืม” ไม่เคยพอจริงๆ แค่มองกลางกายก็แข็งขึ้นเป็นลำอย่างห้ามไม่อยู่ทั้งๆที่อีกฝ่ายก็ไม่ได้ทำอะไรสักนิด กับสาวๆนมใหญ่ยังไม่เป็นขนาดนี้นะ “รีบกินก่อนที่มันจะเย็น” ก้มหน้าลงตัดเบค่อนหั่นชิ้นเข้าปากในใจพร่ำบอกตัวเองว่าใจเย็นๆ ….
สิบห้านาทีผ่านไป
“เอาจานมานี่เดี๋ยวจะล้างให้เอง”
นทีมองออมที่ก้มต่ำเก็บจานจนเห็นหัวนมแดงช้ำ.. ‘อ่าห์..บวมด้วยนะ’ เขาเริ่มนั่งไม่ติดที่ ‘ให้มันได้อย่างนี้สิวะ’ เขาเห็นคนตัวเล็กเดินหันหลังไปตรงซิ้งค์ล้างจาน แน่นอนว่าใต้เสื้อเชิ้ต..ไม่มีแม้แต่กางเกงในจะถามว่าออมอ่อยมั้ย? ไม่รู้ แต่รู้ว่าถ้ากูไม่จัดก็ควายล่ะวะ พรึ่บ!! ลุกขึ้นเดินเข้าไปหาคนล้างจานจนตัวแนบชิด สองมือจับเอวบาง..เขาเห็นออมสะดุ้งแต่ก็ยังรุกไม่เลิก
“ที..อย่า..อื้ออ” เบี่ยงคอหลบปลายจมูกโด่ง
“อย่าอะไร” กระซิบข้างหูเสียงกระเส่าพลางถูไถกลางกายชนกับบั้นท้าย “ซี้ดด เสียวลำเป็นบ้าเลยออม” รั้งคอเสื้อลงต่ำจนถึงรอยกัดที่เริ่มแห้ง แผล่บๆๆ จุ๊บ!!
“อ้า!! เจ็บนะ” ความเจ็บปนเสียวลามไปจนถึงช่องท้อง กลางกายเล็กเริ่มแข็งขืน รูสวาทด้านหลังขมิบรัวเหมือนต้องการ “ไอ้บ้าที..อ๊า!!” ความเจ็บแสบตรงหัวไหล่ทำให้ออมน้ำตาไหลพราก
คนกัดผละออกพร่ำบอกขอโทษ “ขอโทษ มันอดใจไม่ไหว” ออกห่างจากรอยแผลซุกไซร้ปั่นอารมณ์คนตัวเล็กอีกครั้ง มือร้อนเคลื่อนลงต่ำตรงบั้นท้ายถลกเสื้อสีดำขึ้นเหนือสะโพก “ขอนะ” ใช้นิ่วแหย่เข้าไปในช่องทางที่เจ้าของแอ่นสะโพกขึ้นตอบรับ ฉืบๆๆ แจะๆ “อ่าา…ออมมีอารมณ์” ชักเข้าชักตรงช่องทางที่มีน้ำเยิ้มอย่างชอบใจ
“ที..อ๊า..” ครางแข่งกับเสียงน้ำในอ่าง ซู่ซ่าๆ “เอาเข้ามาเลย…อ่ะ” คนร้องขอแอ่นก้นขึ้นสูงปล่อยให้นทีบีบนวดบั้นท้ายงามงอนสั่นยั่ว
คนมองยกยิ้มรูดกางเกงตัวเองลงถึงหน้าขาสาวรูดลำยาวๆสามสี่ครั้งแล้วนำไปจ่อตรงช่องทางที่ขมิบยั่วยวนแต่ไม่วายก้มลงถามข้างๆหูขาว “ตอนนี้เอากับใครอยู่นะ”
“ที..วันไนท์” ยกมือเท้าอ่างโก่งสะโพกขมิบรอคนด้านหลัง
“สำหรับออม…จะไม่ใช่วันไนท์แล้ว” สวบ!!! มิดลำ "ซี้ดด"
“อร๊าา” ตับๆๆๆ แจะๆๆ “อ้ะๆๆ”
“รัดกูอีกแล้ว..ซี้ดดด แน่นสัด” ตับๆๆ “ซี้ดด..ตอดดีนะออมจะเอาจนเดินไม่ไหวเลย” ตับๆๆ
ออมครางลั่นไม่ได้หยุด ในหัวสมองจดจำแค่ท่วงท่าลีลาของคนด้านหลังอย่างที่ไม่คิดจะนึกถึงลีลาจืดชืดของพี่เขมเลยสักนิด ยิ่งนทีสอดใส่รุนแรง ออมยิ่งตอดรัด…สุขและเสียวจนล้นมันเป็นแบบนี้นี่เอง