“Magdalena... anong petsa na? Wala ka bang balak pumasok na bata ka,” sigaw ni Margaret, ang nanay ni Lena.
Naunang naalimpungatan si Kelvin sa katok at sigaw na iyon mula sa labas ng silid. Bahagya pa siyang kumunot ang noo nang may pagtataka nang ilibot ang paningin sa kulay pink na silid.
“Magdalena! Tanghali na, buksan mo nga itong pinto at may kukunin ako riyan sa aparador...”
Nanlaki ang mata niya nang mapagtanto at maalala ang naganap. Na wala siya sa silid niya kung hindi nasa silid at kama siya ni Lena.
“Ang ingay naman ma... natutulog pa eh!” Lumipad ang tingin niya sa dalaga at sa seradura ng pinto na ngayon ay pilit na pinipihit mula sa labas.
“Lena...” mahinang sambit niya sa dalaga na halatang ayaw maabala sa pagtulog.
“Ano ba ma... mamaya na kasi, ang sakit ng kata
