ดั่งแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ
1089 Words
ผู้ชายผิวขาวรูปร่างสูงโปร่งถึงร้อยแปดสิบเซนติเมตรบวกๆ ไว้ผมทรงแมนบันแม้จะใส่เพียงเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ ทว่า ยามอยู่บนเวทีร้องเพลง ทุกท่วงท่าของเขาเต็มไปด้วยเสน่ห์ที่ดึงดูดใจสาวให้หลอมละลาย
ยิ่งดวงตาคมกริบปานพญาเหยี่ยว จมูกโด่งเป็นสันรับกับปากหยักไม่บางและไม่หนาจนเกินไป กรอบหน้าสันกรามดุจพระเจ้าปั้นพาให้อันน์หลงไหลจนแทบจะเรียกว่าคลั่งรักเลยก็ว่าได้
เด็กสาวธรรมดาๆ ที่ไม่เคยแม้กระทั่งมีแฟน ครั้งแรกก็ได้มีสัมพันธ์กับผู้ชายหล่อปานดาราที่ตัวเองหลงรักมีหรือเธอจะไม่หลงจนโงหัวไม่ขึ้น
"โชคดีคืนนี้เข้างานกะเช้าเลยได้มาดูพี่ต้าร์ร้องเพลง"
สองมือประสานกันอยู่บนคางมน สายตากลมโตคู่สวยเอาแต่จับจ้องไปบนเวทีอย่างไม่ละสายตา
"เบาได้เบานะเพื่อนรักอย่าออกอาการให้มาก กลัวคนอื่นไม่รู้ว่าเป็นผัวแกหรือไงห๊า"
ฮารุเพื่อนเกย์คนสนิทของอันน์จีบปากจีบคอพูดในขณะที่ส่งสายตายั่วยวนไปหาหนุ่มสายฝอโต๊ะข้างๆ ไม่หยุด
"ผัวอะไรกันข๊ะ แค่คนคุย"
หันมาเอ็ดฮารุเบาๆ อย่างรู้สึกหมั่นไส้ที่สายตายัยนั่นเอาแต่จ้องผู้ชาย
ก็เฮาแค่คนคุย~~
เพลงนี้ของลำใยดังขึ้นมาประจวบกับตอนที่เธอกำลังรู้สึกแบบนี้อยู่พอดี ได้อารมณ์นอยด์ไปอีก...แก้วไวน์ในมือถูกยกขึ้นจิบเบาๆ ไม่อกหักก็เหมือนอกหัก
หันขึ้นไปมองบนเวทีอีกครั้งนักร้องหญิงขึ้นมาเปลี่ยนรอบแทนต้าร์แล้ว
"อีอันน์!!"
ฮารุตะโกนเรียกอันน์เสียงดังเพราะเสียงเพลงจากลำโพงมันดังมากจนกลบเสียงพูดไปหมดเลยต้องแหกปากแข่งกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม
"ว่า! พูดมาเลยอิดอกจะตะโกนเพื่อ"
"กูก็เรียกมึงหลายรอบแล้วเนี่ย..กูจะออกไปคุยกับผู้แป๊บนะ นั่งรอกูดีๆ"
"เห็นผู้แล้วร้องผัวๆ เป็นชะนีเลยนะมึง อยากไปก็ไปแต่ถ้าจะไปต่อกับผู้ไลน์มาบอกกูด้วย ไม่ใช่ให้กูนั่งรอเก้ออยู่เหมือนคืนก่อนอีก"
"เออ.."
"ถ้านานกูไม่รอ"
"เออน่า!"
ฮารุพูดจบก็เดินหลบมุมไปหาหนุ่มสายฝอที่ทอดสะพานเอาไว้เมื่อครู่ ทำให้ที่โต๊ะตอนนี้เหลือเพียงอันน์คนเดียว แม้จะมีทั้งหนุ่มไทย ต่างชาติ ยกแก้วขึ้นทักทายมาหลายรอบแล้วแต่อันน์ก็ไม่ได้สนใจ
ไลน์!
P..ต้าร์
(ยังอยู่ใช่มั้ย?)
เมื่อเห็นว่าใครไลน์มาอันน์รีบเปิดอ่านทันทีด้วยความตื่นเต้นดีใจ
'พี่ต้าร์เห็นหนูเหรอคะ?'
(อืม...)
'เสร็จงานยังคะ?'
(ออกมาเถอะ รออยู่ข้างนอกแล้ว)
ต้าร์ตอบออกมาแบบนั้นแสดงว่าเลิกงานแล้ว
'ค่ะ..'
หน้าหมวยเหมือนสาวเกาหลียิ้มออกมาจนตาหยีอย่างดีใจ เป็นครั้งแรกที่ต้าร์ไลน์มาหาเธอก่อน ความขุ่นมัวจากคำพูดทำร้ายใจที่แอบไปได้ยินมามลายหายไปจนหมด อันน์รีบเช็คบิลและออกไปหาเขาทันที ส่วนอีฮารุช่างมันนาทีนี้ผู้ต้องมาก่อน..ก็เหมือนมันที่ทิ้งเพื่อนไว้แล้วไปหาผู้เหมือนกัน ไม่รู้ว่าตอนนี้ไปกินกล้วยกันอยู่ตรงไหนแล้ว
อันน์ส่งข้อความไปหาฮารุบอกกล่าวเพื่อนเอาไว้แม้ไม่รู้ว่ามันจะเปิดอ่านกี่โมง ซึ่ง ก็แล้วแต่เลย ก่อนจะเดินออกมาข้างนอก ตลอดทางที่เดินออกมาเจอแต่สายตาแทะโลมอยู่เรื่อยๆ เพราะชุดที่อิฮารุเลือกให้ใส่มันปิดแค่ช่วงบนกับช่วงล่างนิดเดียว
"ใส่ชุดอะไรมา?"
เสียงเยียบเย็นเอ่ยถามขึ้นทันทีที่ลากตัวเธอเข้ามาในซอกมุมนึงข้างนอกของผับ
"ฮารุเลือกให้"
อันน์พยายามดึงชุดลงมาปิดในส่วนที่โป๊
"เพื่อนเลือกอะไรให้ใส่ก็ใส่สินะ"
ต้าร์ถอดเสื้อคลุมหนังสีดำออกยื่นให้อันน์สวมปิดความโป๊ยั่วสายตาคน
"เอาไปใส่ซะ ถ้าไม่อยากให้คนอื่นมอง แต่ถ้าอยากจะเช็คเรตติ้งก็แล้วแต่"
"ใส่ค่ะ"
คำพูดที่เหมือนดูเป็นห่วงของเขาทำให้หัวใจดวงน้อยรู้สึกอบอุ่น ทว่า...เข้าใกล้เขาจมูกของเธอก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์ขึ้นมาทันที เขาเมา...ที่ทำเป็นห่วงใยเพราะเมา..เวลาเมาของพี่ต้าร์คือเวลาของเธอสินะ แต่ก็ช่างเถอะ อย่างน้อยก็พี่ต้าร์ก็ยังมีความต้องการเธออยู่บ้างแม้จะเป็นแค่ตอนเมาก็ตาม
"ไปขึ้นรถเถอะมอ'ไซค์จอดอยู่ตรงโน้น"
เมื่อเห็นว่าอันน์เรียบร้อยแล้วต้าร์ก็พยักเพยิดไปทางรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ราคาหลักล้านที่จอดเทียบฟุตบาทอยู่ใกล้ๆ
"ไปไหนคะ?"
เรียวคิ้วสวยเลิกขึ้นเล็กน้อย
"ห้องหนูหรือห้องพี่ดี?"
อันน์รู้ดีแก่ใจอยู่แล้วว่าเขาต้องการอะไร เธอแค่แกล้งถามไปงั้นๆ เผื่อว่าบางทีเขาอาจจะแค่อยากจะพาเธอไปนั่งรถเล่นบ้าง ซึ่ง มันไม่เคยมีโมเมนต์แบบนั้นเลย นอกจาก...ความต้องการดิบเถื่อนของเขาเท่านั้นที่ต้องการจากเธอ
"ที่ไหนก็ได้ค่ะ?"
"งั้นไปโรงแรมหน้าหาดนะ.."
อันน์เพียงพยักหน้าตอบกลับไป เขินสายตาวาววับกรุ้มกริ่มที่เอาแต่จ้องราวกับจะกลืนกินเธออยู่ตลอดเวลา
เมื่อตกลงกันได้ต้าร์ก็สวมหมวกกันน็อกให้อันน์ ก่อนจะขึ้นคร่อมไปบนมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ เรียบร้อยแล้วเขาก็ขับรถขึ้นเขาไปทางหน้าหาดมุ่งหน้าสู่โรงแรมเปิดใหม่แห่งหนึ่งที่อยู่ติดริมชายหาด
อันน์สอดมือเข้าไปโอบเอวสอบแน่นเมื่อเขาเร่งความเร็วมากขึ้น ภายในใจของเธอรู้สึกตื่นเต้นและมีความสุขในเวลาเดียวกัน
แม้ความเป็นจริงไม่ต่างอะไรกับแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ โหยหาไออุ่นจากกายแกร่งเพียงชั่วคราว แม้ว่าเสี่ยงเหลือเกินกับความสัมพันธ์นี้ แต่ก็ถอนตัวออกมายากเสียแล้ว
จึงจำต้องยอมเป็นเบี้ยล่างของเขาอยู่ร่ำไป เอาตัวเข้าแลกเพื่อยืดความสัมพันธ์ให้คงอยู่
- Writer
