เช้าอันสดใสก็มาถึง มือถือแสนจะน่ารักกำลังสั่นครืดคราดให้ฉันตื่นได้แล้ว ข้างนอกยังคงมืดสนิทแต่ว่าที่ฉันตื่นเช้าขนาดนี้ก็เพราะว่าต้องเร่งทำเวลา ฉันจัดการเปิดไฟพรึ่บทั้งห้องเป็นการปลุกนายวิคเตอร์ทางอ้อมไปด้วยอีกทีหนึ่ง
เขากำลังงัวเงียอยู่บนเตียงพร้อมกับขยับวงแขนแกร่งที่โอบอยู่กลางลำตัวของฉัน ไอ้ที่หนักแน่นบนตัวฉันไม่ใช่ผ้าห่มหรือหมอนข้างหรอกเหรอ แล้วทำไมเขาถึงขยับมากอดฉันได้ล่ะเนี่ย
“โอ๊ยย หนักชะมัดยาดเลย” ฉันดันแขนที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อออกจากตัวเองก่อนจะตีเขาไปหนึ่งป๊าบจนหมอนั่นรู้สึกตัว
“ตื่นได้แล้ว เราจะต้องรีบออกไป” ฉันเดินออกมาสำรวจรอบเตียง ตุ๊กตาหมีน่ารัก หมอนข้างทั้งหลายกระจัดกระจายอยู่ด้านล่าง บ่งบอกว่าวิคเตอร์นอนดิ้นมากขนาดไหน
ฉันเร่งเก็บตุ๊กตาหมีที่ฉันเอ็นดูเข้
าที่ก่อนจะไปอาบน้ำจัดการตัวเองแล้วเดินออกมาจ๊ะเอ๋กับเขาที่ยืนงัวเงียมองฉันอยู่
“ไปดิ” เขาพูดพลางขยี้ตาไปด้วย
“ไปล้า
