The President's Wife

Chapter 3

Penelope's Pov

"I am so dead," bulong ko sa sarili ko nang makalapit na sa stage ang lalaking kanina ay sinampal ko at sinabihang manyak na syang Presidente lang naman ng bansa ko.

Inabot niya sakin ang mga kamay niya para makipag-shake hands at inabot muna ng ilang minuto bago ko yun tinanggap.

"Nice to meet you?" he murmured wih a taunting smile.

"Olivia Penelope Cruz," nahihiyang sambit ko. Kasi naman, hindi ko talaga inasahan na may pagka-Demi God ang bagong Presidente ng bansa.

"Nice to meet you Penelope," seryosong sambit nito. Binitawan na rin n'ya ang kamay ko.

Bumaba ako ng stage kasi nga magsasalita na ang lalaking yun.

"You look pale, are you okay?" Tanong ni Ate Lexi habang pinupunasan ang pawis ko na hindi ko alam kung pano ko ba nakuha.

"O-ok lang ako, pagod lang," I lied bumalik na kami sa dressing room para makapagpalit ako ng mas formal na damit.

"Masakit ang ulo ko p'wede bang umuwi na lang tayo?" Pagdadrama ko dahil for the first time in forever, nakaramdam ako ng hiya

Piste! Pahamak talaga yung pantog ko, e. Kung hindi ako naiihi kanina, hindi ako lalabas ng dressing room, hindi ako papasok sa maling cr at hindi magkukrus ang landas namin ng Presidenteng 'yon.

Medyo bet ko pa naman sya kasi gwapo, mayaman at matalino siguro yun, wala naman sigurong Presidenteng tanga, right? At ang hubog ng katawan pak! Ang yummy.

"Daydreaming again?" Bulong ng babaeng ito na hindi ko alam kung kanina pa ba narito sa dressing room

"I am not, kinakabahan lang." kumuha ito ng isang upuan at lumapit sa 'kin.

"Kailan pa kinabahan ang isang Olivia Penelope Cruz na akala mo nakalunok ng tatlumpong dram ng confidence?" pang-aasar niya sa 'kin at halatang pinipigil nito ang tawa niya.

Jusme. Kung alam mo lang ang ganap ko kanina baka nailagay mo na ako sa dram na yan, sinemento at pinatapon sa Pacific ocean.

"Epal lang, Ate Lexi? Minsan nga lang 'di ba kaya pabayan mo na ako." Kunot noong wika ko at tinawanan niya lang ako sabay abot ng gown na isusuot ko.

"Ang jologs mo talagang babae ka, Pero maiba tayo ang gwapo talaga ni Pres. Alexandro 'di ba?" Tanong niya habang kinukuha yung stilettos na ipapares sa gown ko.

"Yeah he is." Pabebeng sagot ko kasi nga gwapo naman talaga siya, remember nakita ko nang malapitan yung mukha niya nung nag-inabno ako sa cr.

Ilang saglit pa at nakapagbihis na rin ako nang matinong damit kaya labag man sa kaloob-looban ko, lumabas na ako sa dressing room at dumiretso sa venue kung saan nandoon siya

"There you are," wika ng emcee nang makaupo na ako sa isa sa mga mesa. Hindi ko alam na thanks giving party pala to ni Pres. Alexandro.

Buti na lang talaga at wala siya rito pero nasaan na kaya yun? Bakit ko nga ba sya hinahanap? Naagaw ng isang babaeng sopistikada ang atensyon ko.

"I think she's the Vice President's wife, ata, ewan. Wala naman kasi akong alam sa field na 'to ay hindi, mas akmang term ay wala akong pakialam.

I am sitting and smiling like a fool for almost an hour at sa totoo lang nababagot na ako.

Napaka-formal ng party na 'to wala man lang bang padisco dito? Halos lahat ng tao rito ay may kanya-kanyang mundo, bukod pa roon, matatanda na rin sila

Walang mapapala ang beauty ko. "Ate Lexi, lalabas muna ako saglit para magpahangin," I whisper. Bago pa man ito makasagot sa 'kin, tinalikuran ko na sya at lumakad palabas ng hall.

"This garden is place is wonderful." Nakangiting bulong ko sa sarili ko habang lumalakad papunta sa fountain.

Medyo dim lang yung ilaw at madaming magagandang bulaklak. Halos wala ring tao, ang sarap tamabayan ng lugar na 'to dahil siguradong nakakatanggal siya ng stress.

Umupo ako sa gilid ng fountain habang pinaglalaruan ang tubig nun na para bang isa akong bata na ngayon lang nakakita ng ganung bagay.

"It was a surprise seeing you here," wika ng isang pamilyar na boses kaya nag-angat ako ng ulo at nakita ko si alexandro na nasa tapat ko habang nakalagay sa bulsa ng slacks niya ang dalawang kamay nito

"M-Mr. President." Nauutal na sambit ko at napatayo na rin. Talaga ba, faith and destiny? Iniiwasan ko nga ang taong to ta's of all people out there, siya pa talaga ang makikita ko sa garden na 'to? Nanadya ba kayo o nang-aasar?

He gave me a smirk that can cause a heart attack of mine. Ang gwapo, shemay kalamay! Jusme, Penelope kalmahan mo kunwari demure ka remember may kagagahan ka pa earlier?

"Now you know who I am," he said with a mischievous smile pasted on his damn good looking face.

"S-sorry. I didn't know atsaka hindi ko naman alam na cr ng lalaki yun, kaya napagbintangan kita." Dire-diretsong sagot ko kahit na medyo malayo na yun sa tanong niya

Feeling ko isa akong guilty na kriminal. Why am I feeling this way? Nasaan na ba yung confidently beautiful na ako na walang inuurungang tao? Kailangan ko sya, right now.

Pinukulan niya ako ng mga tingin at tumayo ito mula sa pagkakaupo. Marahang lumakad ito papunta sa kinatatayuan ko

Inaakit niya ba ako? O naakit lang talaga ako? Ilang beses ko na atang nalunok ang sarili kong laway kasi ikaw ba naman lapitan ng ulam.

Isa akong babaeng maharot at madaling matukso, Pero hep virgin pa ako. Hanggang make-out lang naman kasi ang nagagawa ko kapag bet ko ang lalaking.

Pero para sa lalaking to na Presidente ng bansa namin parang gusto kong magpakama sa kanya. Urgh scratch that crazy thought of yours, Penelope, malandi ka lang pero hindi ka pokpok

Ano naman kung gwapo siya, Mayaman, Presidente at higit sa lahat yummy? I should know by now that this gorgeous man heading towards me is off limit.

"You now what, I don't want to accept that sorry of yours," he utter sexily. Napahawak na lang ako sa magkabilang side ng gown na suot ko.

"E, w-what do you mean?" I asked nervously. Sinikap ko na titigan din ito sa mga mata niya.

Inisang hakbang niya ang natitirang pagitan namin at hinapit nito ang bewang ko palapit sa kanya.

"I want something from you," he whisper right in front of my beautiful face at bago ko pa man maibuka ang bibig ko para makapagsalita.

He crushed his lips against mine, I should be pushing him right now pero hindi yun ang ginawa ko dahil inilagay ko pa ang mga kamay ko sa batok nito at hinila siya palapit sa 'kin.

He is kissing me passionately. Hindi ito katulad nang pakikipaghalikan ko sa ibang lalaki na akala mo ay kakainin na ang bibig ko sa sobrang bilis ng paghalik nila sa mga labi ko.

He kisses me as if he means it, na para bang meron syang nararamdaman para sa akin.

Tumigil na sya sa paghalik sa 'kin at niluwagan niya na rin ang pagkakahawak sa bewang ko

Without even saying a word, iniwan niya ako nang nakatulala sa garden na yun.

"What was that?" I whisper to myself. Napahawak ako za mga labi ko habang unti-unting nawawala sa paningin ko ang lalaking kanina lang ay kahalikan ko.

This is the first time na inisip ko ang dahilan on why did I kiss him back, usually kasi pagkatapos kong makipag make-out parang wala lang yun sa 'kin

"But this one seems to be big deal. Anong nangyayari sa 'kin?"