EP : 25
“แม่บอกแล้วใช่ไหม ให้นัทใจเย็น ไม่ใช่บุ่มบ่ามเหมือนวันนี้ เราไม่เคยใจร้อน ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้” เสียงดุของมารดาดังขึ้นมาทำให้โดนัทยกมือขึ้นปิดหู “ฟังแม่เลยนะไม่ต้องมาบิดหู พรุ่งนี้ไปขอโทษผู้ชายคนนั้นซะ เห็นแล้วก็น่าอาย แค่เขามาจีบน้องสาว ทำเหมือนกับเขาจะมาเอาเมียตัวเอง”
“แม่ครับ แม่ไม่เข้าใจ มันเป็นเด็กที่บาร์ จะให้ผมอยู่เฉยได้ไงครับ”
“อย่ามาหาข้ออ้าง ถึงเขาจะเป็นเด็กที่บาร์หรือคนรับใช้ในบ้าน เราก็ไม่มีสิทธิ์ไปทำร้ายร่างกายเขาแบบนั้น ดีแค่ไหนที่เขาไม่เอาเรื่อง”
“แต่เมื่อกี้เพื่อนมันต่อยผม”
“เพราะอะไรล่ะ เขาถึงได้ต่อย ไปทำเพื่อนเขาก่อนก็สมควรแล้วไหม”
“นี่ลูกชายของแม่นะครับ ทำไมไปเข้าข้างพวกมันได้ครับ ผมก็เจ็บนะ ดูแผลสิครับ” โดนัทชี้ไปที่บาดแผลตรงริมฝีปากของตนเองหวังให้แม่มีความสงสารขึ้นมาบ้าง แต่กลับกัน ใบหน้าสวยของแม่ส่ายไปมา เธอกำลังเอือมระอาลูกชายที่ไม่ยอมโตและไม่มีเหตุผล
