วันนี้เขาคงต้องถอยทัพเพื่อตั้งหลักเสียก่อน ถ้าขืนดึงดันที่จะเป็นสายเปย์ต่อไป มีหวังเขาต้องโดนลูกตาลโกรธอีกแน่นอน รอไม่นานมากนักอาหารหลายอย่างก็ถูกวางลงตรงหน้า เนื้อเซลมอนสีสดถูกนำมาวางเอาไว้ด้านหน้าของเขา ทาเคชิมองมันเล็กน้อย ก่อนตะเกียบของคนที่อยู่ตรงหน้าจะยื่นมาคีบแล้วนำมาวางใส่จานให้กลับเขา
“พี่ทานปลาดิบไหมคะ หนูไม่รู้ว่าพี่ชอบอะไร” ลูกตาลถามเสียงเบา สายตาของเธอมองลงต่ำเพราะยังหลงเหลือความเขินอายเมื่อครู่
“ไม่ชอบรสจัดมาก กินเผ็ดได้นิดหน่อย ปลาดิบนี้ก็กินได้ แต่นานๆ กินที อย่ากินมากเดี๋ยวปวดท้อง กินของสุกดีที่สุดครับ” ทาเคชิตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ทำให้ลูกตาลที่เอาแต่ก้มหน้าเงยใบหน้าขึ้นมามองสบตากับอีกฝ่าย เธอรับรู้มันได้ถึงความห่วงใยที่ปนมากับน้ำเสียงของเขา ก่อนรอยยิ้มหวานของเด็กสาวจะปรากฏบนใบหน้า
“หนูไม่กินรสจัด ไม่กินเผ็ด ชอบของหวาน เราคล้ายๆ กันนะคะ”
“งั้นเราคงเป็นเนื้อคู่ก
