แควก!
เสียงเสื้อถูกกระชากออกจากร่างทำให้เธอนิ่วหน้า พี่รามเหมือนสัตว์ร้ายที่พร้อมจะฉีกกระชากทุกอย่างไม่ให้เหลือชิ้นดี
“อื้อ~เดเจ็บ”
เดวาเอ่ยประท่อนกระแท่นใบหน้าเชิดขึ้น เมื่อปลายลิ้นสากลากวนตรงหน้าแอ่งชีพจร จนร่างบางบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน หน้าท้องหดเกร็งทุกครั้งที่ถูกเขาสัมผัสเรือนร่าง
ริมฝีปากร้อนกดแนบลงบนเนินอกอวบจนเธอสะดุ้งเฮือก มือหนาก็ลูบไล้ต้นขาเรียวทั้งสองข้างพลางถลกกระโปรงพลีทสั้นขึ้นไปกองบนเอวเล็ก รามิลยืดตัวขึ้นเพื่อปลดกระดุมกางเกงลงอย่างช่ำชอง เพราะก่อนเดวากลับมาเขาถอดเสื้อออกจนหมดแล้ว
“มองอะไร….”
นัยน์ตาคมกริบร้อนแรงจนเธอรู้สึกว่ากำลังโดนเขาจับขึงพืดไว้กลางลานประหาร แล้วค่อย ๆ ถลกเสื้อผ้าของเธอออกทีละชั้น จนเหลือเพียงเรือนร่างปลือยเปล่าขาวผ่องสู่สายตา ใบหน้าของเดวาเห่อร้อนเมื่อเห็นคนที่คร่อมอยู่เหนือร่างรูปซิปกางเกงลง เธอจึงเบื่อนหน้าไปอีกทาง จนได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอข
