ตอนที่8 ผอ. ย่อมาจาก ‘ผัวคนอื่น’
1245 Words
“ผอ.เรียกรินเข้าพบเหรอคะ”
“ใช่”
“มีอะไรคะ”
“ดูแลห้องทานตะวันเหนื่อยเหรอ ได้ข่าวว่าช่วงนี้คุณครูน้ำรินทำหน้าที่บกพร่องบ่อยนะครับ” ผอ.ได้รับรายงานมาว่าครูน้ำรินโดนเวรเช้าบ่อย พักกลางวันก็หนีหายไป ช่วงเด็กเข้านอนก็นอนหลับกับเด็กนักเรียนด้วย ซึ่งพฤติกรรมแบบนี้มันไม่ควรเกิดขึ้นเลยไม่ว่ากับคุณครูท่านไหนก็ตาม
“ขอโทษค่ะ รินทำผิดเองไม่มีคำแก้ตัวค่ะ” น้ำรินยกมือไหว้
เธอทำผิดก็ยอมรับแบบตรงๆ ไม่มีความจำเป็นต้องแก้ตัวในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว
“ผมถามว่าเหนื่อยเหรอ”
“เหนื่อยสิค่ะผอ.” ทำงานแลกเงินอาชีพไหนบ้างไม่เหนื่อยเล่า
“แล้วที่ผมเคยเสนอ...”
“แล้วคุณแซมมี่ล่ะคะ” ข้อเสนอที่ผอ.หลุยส์ยื่นให้มาไม่เกี่ยวกับภรรยาของเขาคือแซมมี่
สามีภรรยาคู่นี้ก็แปลก แต่ความแปลกนั้นน้ำรินกลับได้ประโยชน์
“เขาเคยมายุ่งกับเราซะที่ไหน”
“เพราะเราไม่ได้เจอกันบ่อยไงค่ะ เจอกันทุกวันก็จริงแต่ก็ในฐานะผอ.กับครูในโรงเรียน ถ้ามีเรื่องคาวๆ ให้คนอื่นเห็นมีหรอกคุณแซมมี่จะไม่รู้”
“ผมถึงเสนอให้คุณออกจากงานแล้วก็อยู่เฉยๆ ไง”
“รินไม่ใช่สัตว์เลี้ยงนะคะจะให้อยู่แต่ในคอนโดรอเจ้าของกลับมา”
“ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย”
“เป็นเด็กเสี่ยก็ไม่ได้ดีไปกว่าสัตว์เลี้ยงหรอกค่ะ แบบนั้นรินก็ไม่เอา”
ถูกแล้ว ผอ.หลุยส์ อังเดรเคยเสนอให้เธอเป็นเด็กในปกครองของเขา ไม่ต้องทำงาน มีคอนโด มีเงินเดือนใช้ มีรถให้ขับแลกกับการบำเรอปรนเปรอในยามที่เขาปรารถนา
แต่ผอ.หลุยส์หารู้ไม่ว่า ภรรยาในนามของตัวเองเสนอเงินให้น้ำรินเป็นนางบำเรอเขาอย่างเงียบๆ คอยเป็นหูเป็นตาไม่ให้ผอ.หลุยส์นอกลู่นอกทางไปมีอีหนูที่อื่น แซมมี่ไว้ใจแค่เพื่อนสาวของมิรินด้าเท่านั้น
น่าขำ! ผู้ชายที่คิดว่าตัวเองเก่งและสามารถบริการได้ทุกอย่างกลับไม่รู้ตัวเลยว่าแท้จริงแล้วทุกอย่างที่ตัวเองจัดการนั้นถูกใครอีกคนบ่งการไว้ทั้งหมด
“ถ้างั้นคุณก็รักษามาตรฐานการทำงานหน่อย”
“อย่าบอกนะคะว่ากำลังบีบให้รินออก” ครูน้ำรินมองผอ.หลุยส์ อังเดรอย่างจับผิด
เธอกำลังสนุกกับชีวิตในตอนนี้ ทุกอย่างลงตัวตามที่เธอต้องการ มีงานทำ มีเงินใช้ หาความเสียวกับผู้ชายที่เธอชอบ ชอบมีเซ็กกับเขาเท่านั้นแต่ไม่ได้หลงหรือรัก
ถ้ามันเป็นความหลง ก็คงเรียกได้หลงค... ไม่ใช่หลงรัก
“พูดอะไรแบบนั้น” ผอ.หลุยส์ส่ายหน้า
เขาจะไล่น้ำรินออกทำไมเธอไม่ได้ทำอะไรผิด และการได้มองเธอในทุกวัน อยากระบายเมื่อไรก็เรียกมาหา แถมยังไม่งอแงไม่แสดงสถานะ คนแบบนี้จะไล่ออกไปทำไม เสียดายแย่
“ค่ะผอ. รินจะปรับปรุงตัวนะคะ อย่าไล่รินออกเลยนะ”
“ก็อยู่ที่ว่าคุณทำตัวดีรึเปล่า”
“รินแค่พลาดนิดเดียวเอง”
“งั้นก็แก้ผ้าซะ”
“แก้ไข?”
“แก้ผ้าน่ะถูกแล้ว”
“ตอนนี้เหรอ ไม่เหมาะมั้งค่ะ” ช่วงนี้เธอกับยอดทำกันบ่อยมาก ใช้ร่างกายหนักถึงได้แอบหลับในห้องเรียนพร้อมกับเด็กๆ
“คุณสะดวกตอนไหน” ผอ.หลุยส์ค่อนข้างหงุดหงิดที่ถูกปฏิเสธแล้วเขาก็ไม่ปกปิดอาการซะด้วย
มันเคยชินน่ะ ทุกครั้งที่เรียกคุณครูน้ำรินเข้าพบ เธอมักรีดน้ำออกจากกายเขาทุกครั้ง
“รินอมให้ก่อนดีมั้ยคะ” หญิงสาวเสนอ
ทุกครั้งเธอต้องบอกคุณแซมมี่ให้รับทราบก่อนว่ากำลังจะมีอะไรกับสามีของนาง เพราะถ้าแซมมี่รับทราบ เงินหลักหมื่นจะโอนเข้าบัญชีภายในวันนั้นเลย
“ตอนนี้ผมอยากแตกข้างในตัวคุณ”
“คราวนี้ไม่อยากให้รินกลืนน้ำแล้วเหรอคะ” น้ำรินเสนออย่างเลี่ยงไม่ได้
เธอไม่อยากพลาดรถไฟขบวนไหนก็เลยต้องสับรางให้เก่งๆ คล่องๆ
“คราวนี้คุณจะยอมกินเหรอ”
“อึ้ก...ก็รินไม่สะดวกให้ผอ.ทำตอนนี้นี่คะ” น้ำรินกลืนน้ำลายที่คล้ายก้อนหินลงคอ
ใจจริงก็ไม่อยากกินน้ำของผู้ชายคนไหนหรอกแต่คราวนี้มันจำเป็นต้องทำ
“ยิ่งคุณพูดแบบนี้ผมยิ่งอยากตอกคุณแรงๆ”
“เดี๋ยวค่ะผอ.หลุยส์” ปกติแล้วผอ.จะไม่พุ่งเข้าใส่น้ำริน ยิ่งถ้าอยู่ในห้องทำงานที่โรงเรียนเขายิ่งไว้ท่า เขาจะกระดิกเรียกให้น้ำรินเข้าหาและจัดการจนกระทั่งเขาเสร็จเท่านั้น
“ริน! ทำไมคุณถึงได้น่าเอาขนาดนี้นะ” ยิ่งปฏิเสธเท่าไรก็ยิ่งอยากเอาชนะ
น้ำรินน่าหลงใหลและน่าฟัด อยากฟัดเธอให้กองอยู่ตรงนี้ซะ
“เดี๋ยวๆๆ ใจเย็นก่อนนะคะผอ.” เธอพยายามปฏิเสธ
ร่างกายก็ไม่พร้อม เมียผอ.ก็ยังไม่ได้บอก อะไรๆ ก็ไม่เข้าที่เข้าทางสักนิดเลย
“ทำไม ผมทำเต็มที่ก็แค่สิบนาที” ช่วงเร่งรีบจับยัดแล้วอัดกระแทกพอให้แตกสักน้ำแก้ขัดไปก่อนก็ยังดีวะ
ไม่มีเวลาและโอกาสได้ทำกันดีๆ ก็ขอแตกสักทีเถอะ มันเสี้ยนจนทนไม่ไหวแล้ว
“วันเสาร์นี้นะเดี๋ยวรินไปหา มิรินด้าอยู่บ้านรึเปล่า คุณแซมมี่กับลูกของลูกอยู่บ้านมั้ย”
“ไม่รู้ว่ามิรินด้าอยู่มั้ย แต่แซมมี่คงพาลูกไปบ้านตายาย”
“งั้นเดี๋ยวรินบอกให้มิรินด้าให้ออกไปข้างนอกแล้วกันนะคะ ในบ้านจะได้มีเราแค่สองคน”
“ขอตอนนี้ก่อนไม่ได้เหรอ” ชายตัวใหญ่อุ้มน้ำรินเข้าเอวในท่าหวาดเสียว
ผอ.หลุยส์ยังคงแสดงอาการกระเหี้ยนกระหือรือ สัมผัสตัวเธอแล้วมันหักห้ามใจได้ยากจริงๆ ตัวเธอเล็กแค่นี้และผอ.หลุยส์ก็สามารถทำท่าอุ้มแตงจับกระแทกได้ง่ายๆ
“รินไม่ค่อยมั่นใจน่ะคะ ช่วงนี้เหนื่อยๆ ไม่ค่อยได้ดูแลตัวเอง รินไม่อยากให้ผอ.ทำตอนที่มันไม่น่าอภิรมย์นัก”
“อะไรนะ” ผอ.หลุยส์ขำกับคำที่ครูน้ำรินใช้ เธอน่ารักแบบนี้ไงเขาถึงอยากได้ไว้เลี้ยงดูไว้เป็นของส่วนตัวลับๆ
“ให้เวลารินจัดการตัวเองก่อนนะคะ”
“แต่ตอนนี้ผมอยาก” จับครูน้ำรินอุ้มท่านี้แล้วมันเสียวมากนัก
ระหว่างกลางของเรามีแค่ผ้าบางๆ กั้นไว้เอง แค่ผอ.รูดซิปแล้วแหกกางเกงในครูสาวออกก็เอากันไว้แล้ว
“นะคะ อีกแค่สองวันเอง”
“วันนั้นห้ามมีข้อแม้แล้วนะ”
“อย่างรินเคยมีข้อแม้เหรอคะ คิดถึงเจ้าเก้านิ้วเหมือนกัน อยากขย่มมันจะแย่อยู่แล้ว”
“น้ำริน...!!”
“คริๆ รินขอตัวนะคะ บ๊าบบาย” เธอทิ้งท้ายด้วยประโยคที่มันสามารถกระตุ้นอนาคอนดายักษ์ในกางเกงของผอ.หลุยส์ให้ผงาดขึ้น
คนร้อนรุ่มอยู่ไม่สุขละสิคราวนี้ งานการไม่เป็นอันทำ สมาธิเตลิดเอาแต่คิดถึงตอนมีเซ็กกับน้ำริน สาวเอเชียร่างเล็กผมดำขวับ กับร่องแน่นๆ จอมตะกละที่มันสวบเอ็นเก้านิ้วของตนเองเข้าไปมิดด้าม
- Writer
