WALONG MILYONG PISO

1307 Words

(MADAM PONELYN POV) AGAD AKONG sumakay ng kotse na huminto sa aking harapan. Inutos kong patakbuhin na ang kotse at baka may sumunod pa sa akin. Napangiwi rin ako nang maramdaman ko ang sakit ng aking binti. Hayop! Sinong demonyo ang basta na lang pumasok sa lugar na ‘yon. Bigla ko tuloy na hilot ang aking noo. Hindi naman nagtagal ay tuluyan akong nakarating sa bahay ko. Ngunit hindi pa ako nakababa ng kotse nang matanaw ko ang isang tao na naghihintay sa akin. Sunod-sunod akong napailing. Hanggang sa tuloy-tuloy na akong humakbang kahit hirap na hirap akong maglakad. “Alam kong palpak ang naging lakad mo Madam Ponelyn. Alam mo ang patakaran sa grupo oras na pumalpak!” “Pasensiya na Madam flower, sobrang bilis ng mga pangyayari. Nagulat na lang kami sa mga pagsabog at nakuha na

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD