Agad din naman nitong hininto ang kotse, inilayo lang pala nito kay Restituto. Talagang napasandal ako sa aking kinauupuan. Dali-dali akong lumabas ng kotse ni Mr. Jaxon. Ngunit nakita kong lumabas din ito ng sasakyan at seryosong tumingin sa akin.
“Huwag kang mag-alala, hindi pa ako maniningil ngayon Ms. Makukeke. Kailangan ko munang ipunin ang lahat ng mga utang mo sa akin,” anas ng lalaki. Seryoso pa rin itong tumingin sa akin. Mabilis akong umiwas ng tingin sa lalaki, pakiramdam ko’y inaakit ako. Kakaiba kasi ang titig nito. Saka parang kilala na ako ng lalaking ito. Huwag naman sana. Baka bigla akong bitbitin papunta sa kulungan.
“Maraming salamat, Mr. Governor.” Mabilis akong lumampas dito at hindi ko na hinintay na magsalita ang lalaki. Nang may dumaang taxi ay nagmamadali na akon
