(VECAL'S POV)
“HAYOP! HAYOP KA SUZI BRETTES!” malakas na sigaw ko. Dali-daling lumapit sa akin ang kapatid ko upang pakalmahin ako.
“Hey, Vecal. Stop! Walang maitutulong na maganda ang pagwawala mo. Mag-isip ka ng mabuti, tingin mo ba gagana ang utak mo kung magsisigaw ka riyan? Kung nabubuhay lang ang Papa mo, baka sermonan ka niya!” anas ng ate ko.
Tama si ate Vener. Hindi ako makakapag-isip ng maayos kung panay ang pagwawala ko. Napansin kong dumugo rin ang sugat sa aking braso.
Mariin kong ipinikit ang aking mga mata. Hanggang ngayon ay hindi ko matanggap ang nangyari sa aking kotse, idagdag pa ang pagkasunog ng aking bahay. Hayop ka Suzi Brettes. Alam kong ikaw ang may kagagawan ng lahat ng ‘yon. Oras na makita ko pagmamukha mo titiyakin ko na manghihiram ka sa aso ng mukha. A
