ณ มื้ออาหารเย็น
ศิวะต้อนรับมาราตรีและกำชัยด้วยอาหารทะเลชั้นดี พร้อมกับเครื่องดื่มรสเลิศมากมาย พวกเขาดื่มกินและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน และเมื่อมื้ออาหารผ่านไปกำชัยก็เริ่มบทสนทนาที่เกี่ยวกับจุดประสงค์ที่มา
‘’ ถ้าบริษัษไม่เดือดร้อนพ่อก็ไม่อยากจะรบกวนลูกหรอกนะ แต่ตอนนี้มันหนักมากจริงๆ ถ้าไม่มีเงินสิบล้านไปหมุนเวียนบริษัทต้องถึงขั้นล้มละลายแน่’ ’กำชัยเอ่ยด้วยน้ำเสียงเศร้า ก่อนมาราตรีจะบีบน้ำตาเสริม
‘’ ใช่ศิวะถ้าไม่ได้เงินก้อนนี้แม่คงจะต้องขอตัวมิราให้ไปช่วยทำงานที่บริษัทนะ เพราะจะต้องปลดพนักงานออกหลายตำแหน่ง บริษัทจะวุ่นวายมาก เราจำเป็นต้องประหยัดงบ’ ’มาราตรีเอ่ยพร้อมกับบีบมือมิราที่เอาแต่นั่งนิ่งให้ช่วยพูดกับศิวะอีกแรง มิรารู้สึกกระอักกระอวนเพราะเธออยู่แล้วว่าคำตอบของศิวะคืออะไร แต่เธอก็จำเป็นจะต้องเล่นละครไปตามน้ำ
‘’ พี่ศิวะคะช่วยคุณพ่อคุณแม่เถอะนะคะ…นะคะ’ ’เธอเอ่ยอ้อนเขาด้วยน้ำเสียงหวานหย
