‘’ บ้าเอ้ย คิดอะไรอยู่ว่ะเนี่ย!!!’ ’ศิวะสะบัดหัวไล่ความคิดตัวเองอย่างไม่ค่อยชอบใจ พักนี้เขาเผลอคิดถึงมิราบ่อยมากจนบางทีเขาก็หงุดหงิดตัวเองจนต้องไปหาเรื่องเธอบ่อยๆ
‘’ น่าหงุดหงิดชะมัด!!!’ ’เขาสบถอีกครั้งก่อนจะยกเหล้าเข้าปากเพื่อระงับความคิดของตัวเอง
‘’ จิ๊ หมดไวชะมัด!!!’ ’ศิวะที่ยกเหล้านอกราคาแพงจนหมดขวดรู้สึกหงุดหงิดเพราะขาดตอน เขาเปิดประตูห้องของกิ่งเกสรออกมาก่อนจะเรียกหาลูกน้องคนสนิท
‘’ ไอ้สิง ไอ้สิงโว้ย มึงหายหัวไปไหนว่ะ!!!’ ’ศิวะตะโกนเรียกสิงหนผู้มีหน้าที่เฝ้าประตูบ้านไม้ของกิ่งเกสรแต่ก็ไร้เสียงตอบรับ
‘’ ไอ้ห่าเอ้ย ฝนตกแบบนี้คงจะรีบกลับไปกกเมียสินะ!!!’ ’ศิวะที่มองดูนาฬิกาบนฝาผนังซึ่งบอกเวลาเที่ยงคืนก็เข้าใจได้ว่าตอนนี้ถึงเวลาเลิกงานของลูกน้องคนสนิทแล้ว เขาจำต้องมองหาร่มเพื่อจะเดินกลับไปเอาเหล้าที่บ้านของตัวเอง ร่างสูงเดินกางร่มฝ่าพายุฝนกลับมาที่บ้านของตนก็พบกับมิราที่กำลังถูกสิงเดิ
