Señorito?

Chapter 15

Nasa canteen kami ni Emerald dahil nakatitig ako kay Mika. Ewan ko pero galit parin ito sa akin. Sabado na bukas pupunta na ako sa mansyon ng Haris mukang haharapin ko na naman ang problema ah?

"Gaano kalalim yan?" Tanung ng katabi ko. Alam mo kung sino.

"Hindi ko alam kung tutuloy ako parang gusto ko na lang wag na lang." Sabay tungo.

"Naumpisahan mo na susuko ka na agad Wala ka pa nga sa gitna ng laban eh." Nguso naman nito.

"Kailagan bang nasa gitna ako ng laban? Bago sumuko?" Tanung ko dito.

"Hindi nasa gitna ka na susuko ka pa?" Ngumisi ito.

"Ikaw talaga kahit kilan." At tumaray ako.

Pero tama naman talaga sya. Susuko na ba agad ako? Eh wala namang dahilan para sumuko ako diba? Kaya ano ka ba Cassandra ang goal mo maging masaya ang pamilyang Haris.

"Hi mika!" Sigaw ng lalaki para agad kami napaligon. Sabay pa kami magkunot nuo ni Emerald.

Pero walang imik si Mika. "Ano na nga lumalapit sayo pakipot ka pa." Inis nung lalaki. Pagmumuka palang hindi na katiwa-katiwala. Pero dedma parin si Mika kaya ang lalaki nilapit na ang muka marahan hinalikan sa pisnge si Mika. Teka ah.

"Hayaan mo na alam ni Mika ang gagawin." Awat ni Emerald sa akin.

"Alaga ko yun." Inis kong sambit. "Niloko na nga sya ng jowa tapos itong lalaki na hahalikan si Mika."

"Magagawa natin? Galit yun sayo diba. Hayaan mo sa buhay nang magdala." Emerald "Pero may kutob ako ewan hays."

Kahit ako sasakalin yung lalaki na yun. Kapag may mangyari masama talaga kay Mika. Ililibing kita ng buhay.

Sabado na oras para pumasok sa gate ng Haris. Pero teka kinakabahan ako. Bakit?! Pero uurong pa ba ako? Nandito na ako.

"Hi Manang Loming." Bati ko kay Manang Loming. Teka nakakita ba sya ng multo? Buti na lang mabait yung guard pero pinahirapan ako pumasok kainis eh.

"Ano ka bang bata ka. Galit na galit sila sayo." Manang Loming

Pero isang tipid na ngiti lang ang ginawa sa kanya.

"Alam ko po." Sagot ko bakit ngayun ka lang nakokonsensya? Bobo ko talaga.

"Oh sya sabi nga ni Madam babalik ka. Pero mahihirapan ka kunin muli yung loob nila." Malungkot na sambit ni Manang.

"Wala po akong pake Manang basta ang mahalaga magiging masaya muli sila." Nakangiti kong sambit pero napawi bigla.

"Never yun mangyayari. Bakit nandito ka pa? Mas mabuti nang mawala ka." Malamig na sambit ng boses bata.

Hindi ko pinahalata na nagulat ako sa pagsulpit ni Lawrence sa gilid ko pero sa totoo bakit ang sakit? Kasalanan ko naman talaga.

"I hate Promises." Sambit nito at tuluyang na umalis.

Napatigin si Manang sa akin na malungkot. Pero ngumiti lang ako para hindi halata na apektado ako.

"Okey lang po ako." Tumalikod na ako dahil alam ko na mangyayari. Nagsituluan na nga ang mga luha ko pero hindi ako mahina.

Tumulong ako sa pag ayus ng pagkain para sa umagahan nila. Pero si Lawrence lang ang bumaba.

"Asan yung iba?" Tanung ko sa lalaki nito pero wala akong natanggap na sagot. "Sorry." Kailagan ito sa buhay.

"For what?" Ay taray naman ni Lawrence.

"Sa pag-iwan ko sainyo sa resort. May kailagan lang ako gawin." Nakatungo parin ako.

"Hindi ko kailagan explanation mo Yaya. But I hate you. Binalik mo lang trauma namin ni Luis. Sorry pero wala na akong gana kumain." Umalis na ito sa upuan.

"Manang Loming asan si Hera at Kim?" Tanung ko bigla.

"Umalis muna sila hindi ko alam pero tatagal daw sila ng buwan." Sagot nito sa akin. "Ako rin magpapahinga muna ako sa probinsya namin Cassandra ikaw na muna bahala sa bahay. Alam mo naman diba gagawin?"

"Po?" Taka ko.

Pero isang tipid na ngiti lang. "Alam mo minsan lang umusi sina Sir at Madam diba? Yung magkakapatid alam mo na gagawin dun may tiwala ako sayo. Bumalik ng state si Ethan inaayus ng business nun. Oh sya at aalis na ako. Ingat ka ha kaya mo yan."

"Po? Ngayun na?" Taka ko na naman. Hindi pa umaalis sina Mom ang Dad hahanapin ako nun. Yari na ako nito. "Ah opo ingat po kayo. Wag po kayong mag alala kaya ko po sila."

Pero mukang hindi ko kaya. Hindi yan kaya mo yan Cassandra Francisco. Umalis na si Manang at wala na ako kausap. Inayus ko na lang ang mga pagkain mamaya ko na lang sila kakausapin. Kaya ko itong mga bata na ito ewan ko na lang kay Ethan kung kaya kong tumagal.

Hapunan pero walang balak bumaba talaga sila. Alam na ata nila nandito ako.

Tapos na ako maglinis ng mansyon nila pero may ibang dumating para mag linis tapos umaalis din buti naman. Kumantok ako sa kuwarto ni Mika pero walang nagsasalita. Hindi naman lock yung pinto kahit walang akong karapatan e di go parin ako.

Nilibot ko ang mata ko bakit ang gulo ng kuwarto nito? Parang hindi babae eh.

"Bakit andito ka?" Walang buhay na tono ni Mika. Lumigon ako sa likod kasi mukang galing sya sa cr kaya naman pala walang sumasagot. "Bakit andito ka? Binigyan ba kita ng karapatan pumasok sa kuwarto ko?" Mataray nitong sambit pero tandaan mo mas mataray ako.

"Babae ka ba?" Pabalang kong tanung kay Mika.

"Sa tigin mo?" Tanung nito sa akin na may ngisi sa muka.

"Hindi halata." At umupo ako sa gilid ng kama.

"Leave." Sambit nito.

"No... Hindi muna girl." May banta sa boses ko kaya matakot ka lang. "Ang baho mo kakatapos mo palang maligo diba? Ang dumi ng kuwarto mo oh. Ang itim na ng punda ng kama pati unan mo. Tingnan mo gamit mo gawain ba yan ng matinong babae? Hindi ko yan lilinisin. Bahala ka sa buhay mo. Babae ka hindi ka lalaki. Wag mo ikulong ang sarili mo dahil lang nasaktan ka. Moved on girl because sometimes you let go of people without even noticing. You stop thinking of them everyday. You stop waiting for them to reply you. You stop allowing them to take up so much space on your life. You moved on you go about you day without worrying about them. You stop expecting them to comeback with an apology. You accept that they are no longer a part of your life. You just let them go as simple as that. Mika Haris please move on." May ngiti ako sa labi bago umalis ng kuwarto nito. Alam ko natulala sya at hindi inaasahan ang sasabihin ko.

Napahawak na lang ako sa sintido ko. Hays stress day ba ngayun? Kumatok naman ako sa kuwarto ng dalawang bata kaso rinig ko lang nagtatawanan lang sila paghawak ko palang ng pintuan dahil bubuksan ko. The F*uck as in mumurahin ko yung kambal!

Ramdam ba ramdam ko ang lagkit tapos ang baho pa. Ano to glue na may tae? Binuksan ko kahit meron ako sa kamay na yan dahil ipupunas ko talaga sa muka nila ito. Nakakainis naman talaga ako. Napangiwi ako kasi naman.

"Masaya na kayo?" Tanung ko sa dalawang kambal dahil sa gulat.

Ang ginawa lang naman pagbukas ko nabuhusan ang ng pulang pintura.

"Hindi ako natutuwala sainyu." Ngiti kong peke. "Nagdidilim panigin ko sa inyun." Lumapit ako sa kanila na nanglilisik ng mata kita ko sa dalawang kambal ang takot. Pero lumuhod ako sa kanila. "Hindi nyu kailagan gawin ito sa akin para lang gumanti okey? Kasi babalik ang karma!" Inis kong sambit at pinahid ko ang kamay ko sa dalawang kambal yap sakto sa muka.

"Cassandra!" Inis na sambit ng dalawa. "I hate you!" Sabay parin sila.

"What?" Kunwari hindi ko narinig.

"I said I hate you!" Sabay parin kambal nga talaga.

"Hindi ko kayo rinig La La La La." Hindi ko alam kung tatawa ba talaga ako o hindi eh.

" I hate You!" Inis na talaga nila.

"Okey i love you too." Sabay kindat sa kanila kaya natigilan sila. Kailagan ko nang bumalik para mag ayus sa sarili ko at para sa hapunan nila.

Mahirap kayang tangalin itong pintuan sa akin. Sa dami dami ng pwedeng ibuhos sa akin ito pa talaga ang nainis nila. Kaya ayun ang ending halos isang oras ako sa cr.

Dahil bukod sa maganda na ako marunong na ako magluto. Nagpaturo ako kay Manang tuwang tuwa nga sya kasi ano daw nakain ko bigla.

"Kakain na." Sigaw ko sapat na yun para marinig ako. Pero limang minuto wala parin bumababa. "Kakain ba kayo o itatapon ko ito mismo sa harao nyo!" Sigaw ko na may galit. " Isa!" Bilang ko sa kawalan. "Wag nyu ako intayin mag tatlo makakatikim talaga kayo sa akin! Dalawa!"

"Teka ito na!" Sigaw ni mika kaya napangiti ako sumunod na rin ang kambal na hindi mapinta ako pag mumuka.

"Upo na kayo." Sabay sabay narin sila umupo syemre kasama ako kakain.

"Bakit kasabay ka?" Tanung ni Lawrence.

"Para may kasabay kang maganda." Ngiti ko naman.

"Tsk!"

"Teka mag pray kayo." Pag pigil ko. " Sanay na kasi ganyan mag pray kayo ah"

"Lord thank you for the food na gawa ni Yaya Cassandra." Lawrence

Takte naman buhay oh! Talaga yaya Cassandra?!