Kurt lord

" Darius sence bu biraz saçma değil mi ? Son iki asırdır Beatrice in kolyesini aradın. Ama artık vazgeçsen bundan, sadece bir kolye dostum." Alex için sadece bir kolyeyken benim için ailesinden kalan degerli bir hatıraydı.  -"Sadece bir kolye değil bunu biliyorsun alex, o annemin kolyesi annem onu Beatrice verdiğinde Beatrice ufak bir kızdı. Onu çok iyi korumasını istemişti. Bu onun son isteğiydi."  Darıus o anlara döndüğünde içindeki hüzne ve öfkeye hakim olamıyordu. Dış görünüşü ne kadar sert ve acımasız olursa olsun konu ailesi olunca bambaşkaydı. Onları kaybettiği gün bir daha asla kimseye acımayacağına yemin etmişti. Darius, küçük Beatrice si ve annesi Anna yı düşündükçe içindeki o karanlığı en derinden hissediyordu. Onların öldürüldüğü gün içindeki son ışığı kaybettiğinde bir asır boyunca o kadar büyük bir katliam yapmıştı ki insan veya kurt farketmeden düşmanlarını paramparça etmişti. Görüp görülebilecek en büyük katliamın mimarı olmuştu. Bu vahşet asırlar boyunca kurtlar arasında bir kabus gibi sürüp gitmişti.  -"Umarım dostum aile yadigarını bu sefer bulmuş olalım." Alex bu konunun Darıus için ne kadar önemli olduğunun farkındaydı.  -"Eger o adam bu konuda yalan söylüyorsa onun boynunu parçalamaktan zevk alacağıma emin ol" demişti ifadesizce. "Neyse Uçak iki saate kalmaz hazır olur Darıus bu gece Amerikadayız. Sonunda biraz eğlenebileceğim. Ah iskoçya ne kadar da evim olursa olsun dostum burası artık çok sıkıcı."  Darius asırlardır ailesi olan Alex e ve onun iflah olmaz çapkınlıklarından yorulsada sahip olduğu tek aileydi. Bu adam tam bir eğlence adamıydı. Onunla gece gündüz kadar farklı olsalarda kız kardeşi Beatrice kaybettiği o saldırıdan sonra en büyük desteği o olmuştu. Darıus klanının alfasıydı, türünün en kudretlilerindendi ve bu yüzden bir çok düşmanı olmuştu. Bunun bedelini de annesinin ve kız kardeşinin ölümüyle ödemişti. İntikamını alsada eksik olan bir şey vardı hayatında ama bunun ne olduğunu bilmiyordu. Belki de eksik olan o kolyeydi. Kabuslarında ona seslenen annesi ve Beatrice çığlıkları. Kolyeyi bulduğunda en büyük kabusları belkide sona erecekti. " Yine daldın kardeşim."  " Sadece düşünüyorum Alex, o kolye belkide birşeylerin işareti yıllardır rüyalarımda hissettiğim o koku ve kolye artık bunların sonu gelmeli"  Alex Darıusa anlayışla bakıyordu. Asırlardır o kabuslara birebir şahit olmuş,arkadaşının kaleyi inleten bağırışlarına tanık olmuştu. Onun daha fazla acı çekmesine razı değildi. - " Merak etme bu sefer adamımız çok emin. Kolye bir sanat galerisinde koleksiyoncu satışa yanaşmıyor. Onu üniversiteye bağışlamak istediğini söylemiş" . Bu çok saçmaydı Darıus için kim bir serveti teperdi ki. " Çok saçma ama yinede ikna olacaktır" . Alex arkadaşının yüzündeki o sinsi gülümsemeyi biliyordu. Darius birşeyi istiyorsa asla vazgeçmezdi. - "Lordum uçağınızın hazır olduğunu söylediler" . Genç kadın sessizce odaya süzülmüştü Darıus un kolunu okşuyordu. " Tamam shely çıkabilirsin." Shely çıkmakta tereddütlüydü. Genç kadının bakışlarında ne istediği açıkça belli olsada Darıus un umrunda da değildi. Onun için sıradan bir kadındı sadece.  "Sizinle gelsem lordum bundan memnun kalacaksınız eminim."  Darıus kadının ısrarından artık sıkılmıştı. "Hayır şimdi çık" demişti sertçe. Kadın bozulsada yüzündeki gülümsemesiyle odadan çıkmıştı. Sonuçta lorduna karşı gelmeyecek kadar zeki bir kadındı. "Dostum bu kadın çok ateşli." Darıus alex e pis pis baksada bir şey dememişti.  " Kendini çok önemsiyor sadece" demişti duygusuzca sadece.  "İstediği yataktan fazlası gibi." Darius farkındaydı onunla bir çok gece geçirmiş olsada onun için sıradan olmaya mahkumdu bu kadın. "Ben bir kurdum alex soyumu onunla sürdüremem. O asla mührüm değil."  "Haklısın dostum umarım soyun kurumadan mührünü bulursun o vakite kadar lordum anı yaşa" demişti kahkaha atarak. "Çok konuşuyorsun alex artık gidip bana ait olanı alalım."  İki adam kaleden ayrıldıklarında kolyeden daha fazlasını bulacaklarından haberleri yoktu. Boston.....  Kate sabah sanat galerisine geldiğinden beri öfkesine hakim olamıyordu. " O kolyeyi elimizden kaçıramayız bir kasada saklanamayacak kadar değerli profesör onu görmeye herkesin hakkı var."  "Haklısın kate ama adamın fikrini değiştirebilecek kadar da maddiyata sahip değiliz. Üniversitenin bütçesi bunu karşılayamaz" demişti yaşlı profesör umutsuzca.  " Offf tanrım zenginlerden nefret ediyorum."  Profesör sadece gülmüştü. Kate onun en iyi öğrencisiydi. Tarih üzerine çok kabiliyetliydi. Zeki ve araştırmacıydı. Bıkmadan usanmadan günlerce kolyenin sahibini ikna etmek için çabalamış ve sonunda tam adam kabul etmişken aniden gelen bir telefonla herşey alt üst olmuştu.  "Kolyeyi isteyen kim profesör" demişti kate. Acaba hangi manyak bir kolyeye bir servet öderdi ki Kate bunu çok merak ediyordu. "Sanırım bir iskoç. Darıus mcfield adı. Dünyanın sayılı zenginlerinden Kate onla baş edemezsin."  Kate profesöre bakarak sinsice gülmüştü.  "Bu bakışı biliyorum genç bayan ama bu imkansız" .  Kate asla pes etmeye niyeti yoktu. O son derece inatçı bir kadındı. Bakalım Bay mcfield onun inadıyla baş edebilecek miydi? Kesinlikle zaman bunu gosterecekti.