ตอน เพราะทะเลาะกับแฟนเลยโดน 5
ฉันนอนแผ่ หมดแรง สมองฉันขาวโพลน ความเสียวซ่านที่มันรุนแรงและแปลกประหลาด มันพรากสติ พรากตัวตน พรากทุกอย่างของฉันไป
เคน ผู้ชายที่ใส่แว่น ถอนตัวออกจากร่างฉัน ฉันคราง “ฮึก” มันคือความเสียวที่ผสมกับความโล่ง เขายืนขึ้นมองฉันที่นอนเปลือยเปล่าไร้ทางสู้ บนโซฟากำมะหยี่สีแดง เขายิ้ม
“บทเรียนแรกน่าประทับใจนะ แคล”
ฉันอยากด่า ฉันอยากกรีดร้อง ฉันอยากตาย แต่ฉันทำได้แค่หอบหายใจ น้ำตาผสมกับเหงื่อไหลอาบแก้ม
“ตาฉันบ้าง” เสียงทุ้มของมาร์คดังขึ้น เขาผลักเคนที่เพิ่งเสร็จกิจออกไป แล้วก้าวเข้ามาแทนที่
“ไม่ พอแล้ว ไม่ไหว” ฉันพยายามอ้อนวอนเสียงแหบแห้ง “ฉันเจ็บ”
มาร์ค ผู้ชายที่เหมือนนายแบบ เขาหัวเราะ เขานั่งลงข้างๆ ฉัน เขาไม่ได้รีบร้อน เขาแค่จ้องมอง เขาใช้สายตาสำรวจร่างกายที่สั่นเทาและเปลือยเปล่าของฉัน ตั้งแต่เต้านมที่แดงช้ำจากรอยดูด ไล่ลงมาที่หน้าท้องที่เกร็ง และต่ำลงไป
“เดี๋ยวก็หายเจ็บน่ะ” เขากระซิบ เขาเอื้อมมือมาลูบที่ต้นขาด้านในของฉัน ฉันสะดุ้ง ฉันตัวแข็งทื่อ
“ไม่ ขอร้อง ฉันขอพัก ขอพักก่อน” ฉันพยายามหุบขา แต่มาร์คแข็งแรงกว่า เขาจับขาฉันแยกออก เขาตรึงมันไว้ เขาโน้มตัวลง
“บทเรียนที่สอง แคล” เขากระซิบ “คือการ 'ยอมรับ' ความสุข”
เขาไม่ได้สอดใส่ เขาฝังใบหน้าลงมาที่หว่างขาของฉัน “อ๊ะ!” ฉันเกร็ง ฉันไม่เคย ฉันไม่เคยเจออะไรแบบนี้ พี่ตี๋เขาไม่เคย ไม่เคยทำแบบนี้
ลิ้นร้อนๆ ของเขาแตะลงบนจุดที่อ่อนไหวที่สุดทั้งๆที่มีน้ำเชื้ออีกคนไหลซึมออกมา “อ๊าาาาาา!” ฉันกรีดร้อง มันคือความเสียวอีกแบบ มันไม่ใช่ความเจ็บ แต่มัน เสียวจนแทบขาดใจ ฉันเกลียดมัน มันน่าอาย แต่น้ำตาฉันมันไหล เพราะมันเสียวที่สุด ฉันแอ่นสะโพกโดยไม่รู้ตัว ฉันลืมพี่ตี๋ ลืมแม่ผัว ลืมทุกอย่าง ฉันจิกเล็บลงบนโซฟาจนเล็บแทบฉีก
“ดี ดีมาก” เขาครางพอใจในปฏิกิริยาของฉัน เขาเร่งจังหวะรัวลิ้นใส่เม็ดเสียวจนฉันทนไม่ไหว ฉันกระตุกอีกครั้ง เสร็จเป็นครั้งที่สอง แค่ด้วยลิ้นของเขา
ฉันนอนหอบ หมดแรง หมดสิ้นจริงๆ แล้ว แต่ มาร์คเขายังไม่จบ “ตื่น” เขาคำราม เขาลุกขึ้น คว้าสะโพกฉันยกขึ้น สอดหมอนรองใต้ตูดฉันแล้วเขาก็คุกเข่า กำแท่งเอ็นลำโตที่ร้อนผ่าวของเขาเข้ามา ในช่องทางที่เพิ่งถูกปลุกด้วยลิ้น มันเข้าไปง่ายดาย มันลึก มันเต็ม มันแน่นจนฉันจุก “อึ่ก!”
มันคือสัมผัสที่ต่างจากเคน มัน มันพอดี มันดี เขาเริ่มขยับช้าๆ เน้นๆ เขาจ้องตาฉัน เขาอยากเห็นฉันแตกสลาย เขากระแทกสวนจังหวะ
“ชอบไหม” เขาถาม “แบบนี้ชอบไหม”
“อ๊า อ๊า อ๊า” ฉันตอบไม่ได้ ฉันทำได้แค่ครางรับทุกจังหวะที่เขาตอกย้ำความเป็นเจ้าของเข้ามา ฉันเสร็จอีกครั้ง ครั้งที่สาม ร่างฉันกระตุกพร้อมๆ กับที่เขากระแทกเอวยิกๆจนหน้าสั่น "อ่าส์! ฟิตเชี่ยๆ" แล้วปลดปล่อยความอุ่นร้อนเข้ามาในตัวฉัน
ฉันไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ฉันตื่นขึ้นมาบนโซฟากำมะหยี่สีแดง มันเหนียวเหนอะหนะ ร่างฉันปวดร้าวไปทุกส่วน มาร์คกับเคนหายไปแล้ว ในห้องเหลือแค่กลิ่นเหล้า บุหรี่ และกลิ่นคาวสวาท
แอนนั่งสูบบุหรี่ที่ระเบียง ในชุดคลุมอาบน้ำตัวเดิม
“ตื่นแล้วเหรอ อีแคล” เธอหันมายิ้ม “ตื่นเต็มตา รึยัง”
ฉันไม่มีแรงจะตอบ ฉันมองเศษผ้าสีแดงที่เคยเป็นชุดนอนของฉันกองอยู่ที่พื้น
ติ๊ง เสียงมือถือฉันดังที่ในกระเป๋าเป้ ฉันเอื้อมมือที่สั่นเทาไปหยิบ
ข้อความจาก "พี่ตี๋"
แคล กลับบ้านนะ พี่ขอโทษ พี่เมา พี่พูดไม่ดี พี่รักแคลนะ
ฉันอ่านข้อความ ฉันมองสภาพที่น่าสมเพชของตัวเอง น้ำตาไหล แต่มันไม่ใช่น้ำตาแห่งความเสียใจ มันคือน้ำตาของอะไรบางอย่างที่ฉันก็ไม่เข้าใจ ฉันกำมือถือแน่น พี่ตี๋เขากำลังขอโทษ เขา ผู้ชายที่ฉันรัก แต่ในหัวของฉันมันกลับมีแต่ภาพ เคน ที่สอดใส่ มาร์ค ที่ใช้ลิ้น กับร่องสาวของฉันแบบที่พี่ตี๋ไม่เคยก้มหัวลงไปทำให้
ในที่สุดฉันก็ติดใจ ฉันรู้ตัวแล้ว ฉันกลับไปเป็น "แคล" คนเดิมที่ยอมทนในกรงไม่ได้อีกแล้ว
ฉันจะเป็นแคลคนใหม่ แต่ฉันจะคืนดีกับเขา ฉันจะกลับไปหาคนรัก คนที่ฉันจะแต่งงานด้วย แต่ฉันจะกลับมาที่นี่อีก กลับมาหา "บทเรียน" บทต่อไปอย่างแน่นอน