สีหน้าเหวอของเพื่อนร่วมงาน ไม่ได้ต่างไปจากเธอเลย หลังได้ยินประโยคสวนแทรก
" อ่าว...จริงดิ?"
โคลนีถอนหายใจพรืด หล่อนเองก็เหมือนจะงงกับคำสั่งของเลขาผู้เป็นหัวหน้า ดูจากท่าเกาหัวแกรกๆ และใช้ช่วงจังหวะนั้นขอตัวไปเข้าห้องน้ำ อ้างว่าไปทำสมาธิ ทั้งที่ความจริงแล้วเปล่าเลย เธอเดินเข้าไปในห้องเก็บของหลังบาร์เพื่อจะใช้โทรศัพท์ ติดต่อไปยังเบอร์ที่ส่งข้อความมาเมื่อตอนกลางวันต่างหาก
" รับสิ รับ "
แต่เหมือนปลายสายจะไม่ได้ยินเสียงร้องขอจากเธอ หรือบางทีอาจจะจงใจ เพราะอยู่กับใครสักคนซึ่งเป็นคนสำคัญ ซึ่งมันก็จริงอย่างที่คิดเอาไว้ บรูโน่ติดงานจนปลีกตัวออกไปไหนไม่ได้ตั้งแต่เมื่อวาน แม้สาวเจ้าอยากจะถามไถ่แค่ประโยคสั้นๆ ก็ตาม
' เขารู้เรื่องนี้หรือเปล่า?'
จะมีสักกี่คนที่รู้เกี่ยวกับการจัดงานครั้งนี้ บนเรือสำราญขนาดใหญ่เป็นเพียงละครฉากหนึ่ง เพื่อเสริมสะพานทอดยาวไปยังอีกฉาก ซึ่งเป็นของแท้ ต่อยอดเงินตราโดยแท้จร
