ความชุลมุนเริ่มเกิด หลังแอลกอฮอล์จากแก้วปริศนาสาดเข้ามากระทบใบหน้า ร่างบางชะงักค้างไม่คิดว่าจะบานปลายขนาดนี้ เธอตาเหลือกโพลน หรี่หาผู้กระทำ กลับพบความลายตานับแต่นั้น แขกเหรื่อเยอะ พากันโยกย้ายตามเสียงเพลงจนเธอเล็งไม่ถูก กลายเป็นผู้แพ้พ่ายในพริบตาเดียว
โชคดีที่มีการ์ดกรูเข้ามาช่วยเหลือไว้ ยุติความรุนแรงลงได้ ไม่อย่างนั้นความรู้สึกของเธอจะติดลบหนักไปมากกว่านี้
" ไปกันเถอะ "
เพราะแค่นี้ นอกจากความประหม่าจะทำให้ตาทั้งสองข้างพร่ามัวแล้ว สมองยังเบลอ หูอื้ออึงจนไม่ได้ยินเสียงใคร รู้สึกแค่อุ้งมือบางถูกสัมผัส แล้วดึงออกไปจากจุดเกิดเหตุก็เท่านั้น
" ไม่เป็นไรนะ "
กว่าจะรู้ว่าเป็นเพื่อนร่วมงาน ก็ตอนร่างทั้งร่างทรุดนั่งบนเก้าอี้
โคลนีไม่ตอบ เธอสั่นหน้าแทน ก่อนจะกัดริมฝีปากล่างจนเป็นรอย
รู้สึกแย่ที่สุด
แย่มากๆ
ทว่าระบายออกไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เธอเชื่อไม่มีใครมาสนใจความรู้สึกของเธอ มากไปกว่าแขกเ
