Flirty ni Becky
1120 Words
CHAPTER 12
BECKY POV
“AYYYYY! BABES, ANG HOT NG ZOMBIE NA YUN, GRABE! TINAY, HINDI MO BA NAKITA YUN? ANG ABS! ANG ABS!” sigaw ko sabay tili, halos ma-break na ang vocal cords ko habang tumatakbo sa gitna ng gubat na puno ng mga undead.
“Becky, wag kang puro tingin sa abs, kakainin tayo!” sigaw ni Tinay, hawak ang braso ko sabay hatak. Pero siyempre, hindi mawawala ang pagka-bakla ko sa ganitong klaseng chaos.
“EH, KASI BABES, ANG HOT NI MANYACLE ZOMBIE! ANG PUSO KO, LORD, DIBA MAY ABS PA, NAKAKABALIW!” nagpa-pose pa ako, parang selfie mode, habang tumatakbo at kumakaway sa mga zombies na parang runway models.
“BECKY, TUMAKBO KA NA! ANG LAWAY NILA, LORD, ANG LAWAY!” sigaw ni Tinay sabay hampas sa akin ng sanga.
“Ehh, pero kung ang cute na zombie, baka gusto ko naman ng romance sa apocalypse, diba? Charot! Hindi porket may zombies, wala nang chance sa love life ko!” nagbuntong-hininga ako ng dramatic, sabay tili ulit.
Biglang may tumalon na zombie mula sa likod ng puno, parang stuntman sa pelikula.
“AAAAHHHH! ANG LAKAS NG JUMPSCARE! BABES, TINAY, SAGIPIN MO AKO!” sigaw ko, sabay hawak sa kamay niya.
“Becky, wag kang tumigil sa kalokohan mo, baka kainin ka!” sabay hatak sa akin ni Tinay.
“EH DI KAININ MO NA LANG AKO, LORD, EH ANG GANDA KO PA NAMAN SA KAMAY NG ZOMBIE!” sabay pose ng peace sign, kahit nasa panganib.
Napalingon ako, at nakita ko si Manyacle, ang zombie version ng lolo namin na laging may sariling fan sa buhok, pero ngayon parang superhero sa apocalypse. Nakatingin siya sa amin, kalahating zombie pero may aura ng pagka-gwapong lethal.
“TINAY... stay back,” ang mabagal niyang boses, parang may echo effect dahil zombie mode.
“BABES, ANG HOT NYA PA RIN!” sigaw ko sabay hawak sa kamay ni Tinay. “KAHIT ZOMBIE, ANG BRIEF NYA, GRABE, MAY DIGNITY PA RIN!”
“BECKY, TUMIGIL KA NA!” sigaw ni Tinay sabay hampas sa akin ng sanga.
“OHHH, BABES, CHAROT! END OF THE WORLD PA RIN, DI BA, MAY TIME PA RIN PARA MAGPA-KILIG!” sabay tumalon sa ibabaw ng maliit na bato, parang may choreography.
Biglang sumigaw ang isang zombie, parang may social skills.
“BRAAAIIINS!” sabay kumaway.
“AY, BABES, ANG GANDA NG ZOMBIE ETIQUETTE! NAKAKATAWA!” sabay tili ulit, parang may fashion show sa gitna ng apocalypse.
Tinay napapikit na lang, hawak-hawak ang aking braso. “Becky, tumigil ka na, nakakatakot na!”
“EH, BABES, KAKATWA NAMAN, ANG EXCITEMENT! ANG APOCALYPSE PA RIN, CHAROT! PARA PARANG COSPLAY LANG!” sabay tili ulit.
Biglang lumapit si Manyacle, zombie aura pa rin pero medyo charming.
“TINAY... I CAN FEEL IT... I’M CHANGING…” ang mabagal niyang boses, parang dramatic sa pelikula.
“BABES, ANG DRAMA NYA, GRABE! ANG GANDA NG ZOMBIE EFFECTS, ANG LED LIGHTS NG MGA MATA, OMG!” sigaw ko, halos maiyak sa kakatawa at excitement.
“Becky, wag kang puro kilig, kakainin tayo!” sabay hatak ni Tinay sa akin.
“OHHH, BABES, KAKAININ KAMI? EH ANG HOT NG BRIEF NYA, MAY ABS PA RIN, KAYA KO PA BA?!” sabay tili ulit, parang may sariling soundtrack sa utak ko.
“Becky!!!” sabay hampas sa akin ni Tinay.
“Ehh, BABES, hindi kita iiwan! Kahit apocalypse, may prinsipyo pa rin ang bakla!” sabay pose ng dramatic, parang nakatayo sa cliff ng zombie movie.
Biglang lumusob ang grupo ng zombies.
“AAAAHHHH!!! GRABE, ANG DAMI!!!” sigaw ko.
“Becky, tumakbo ka! Tumakbo ka!” sabay hatak ni Tinay.
“EH BABES, PARA ANG HOT NG SCENE! ANG ABS NG ZOMBIE, LORD! ANG KALAS NG KALIKASAN!” sabay jump-over sa maliit na puno, parang may obstacle course.
Sakay ako sa likod ni Tinay, parang riding tandem sa motor. “BABES, ANG FUN NG APOCALYPSE! PARANG LARONG VIDEO GAME LANG!”
Biglang may zombie na tumalon sa harap namin.
“AAAAHHHH!!! BABES, ANG HOT PA RIN NG ZOMBIE!” sabay tili, pero napatingin ako kay Tinay. “BABES, KAKILIG PA RIN AKO KAHIT HALOS KAININ!”
Tinay napahinto, sabay tingin sa akin. “Becky, wag kang puro kilig! Tumakbo ka!”
“EH BABES, KAKATAWA NAMAN! KUNG MAY CHANCE SA LOVE LIFE, HINDI KO IPI-PASS!” sabay tili, kahit nanginginig sa takot.
Biglang sumulpot si Manyacle, zombie power mode na pero parang may charisma.
“TINAAAYYYYY... I AM... MANYACLE ZOMBIE…” sabay slow-mo pose, parang sa pelikula.
“BABES, ANG HOT PA RIN! ANG DIGNITY, ANG BRIEF, ANG ABS, GRABE!” sabay tili.
Tinay napapikit, pero hawak pa rin ako. “Becky, tumigil ka na!”
“EH BABES, HINDI KO KAYA! ANG DRAMA! ANG KILIG! ANG APOCALYPSE NA MAY SUPERHERO ZOMBIE, GRABE!” sabay jump, parang action star.
May zombie na sumulpot mula sa kanan.
“AAAAHHHH!!! BABES, ANG HOT PA RIN NG PANGIT NG ZOMBIE, CHAROT!” sabay tili, hawak-hawak sa braso ni Tinay.
Tinay napapikon. “BECKY, TUMIGIL KA NA, HINDI ITO PARANG ROMCOM!”
“EH BABES, PARANG ROMCOM APOCALYPSE, ANG FUN NAMAN! CHAROT!” sabay tili ulit, parang may choreography ng mga zombie sa background.
Biglang sumigaw si Manyacle, zombie mode full, pero may hint ng kilig sa mata.
“TINAY... YOU’RE MINE, EVEN IF I’M ZOMBIE…”
“BABES, ANG DRAMA! ANG KILIG! ANG HOT NG ZOMBIE!” sabay tili at tumalon sa isang maliit na bato.
Tinay napahinga, sabay tingin sa akin. “Becky, tumigil ka na, nakakapagod ka na sa kakatawa at kilig!”
“EH BABES, END OF WORLD PA RIN, MAY TIME PA RIN PARA MAG ENJOY ANG BAKLA! CHAROT! ANG FUN NG APOCALYPSE, GRABE! ANG HOT NG ZOMBIE, ANG DRAMA NG KILIG, ANG ABS, LORD! ANG BRIEF! ANG… EVERYTHING!” sabay pose, halos maiba na ang balanse ko sa kakatawa at excitement.
At sa gitna ng kaguluhan, nakita ko ang mukha ni Manyacle, zombie mode, pero may sparkle pa rin sa mata.
“BABES, ANG HOT PA RIN NI MANYACLE, CHAROT, GRABE! ANG ABS, ANG BRIEF, ANG DIGNITY, ANG APOCALYPSE, EVERYTHING! ANG KILIG, LORD! ANG KALOKOHAN, EVERYTHING!” tili ko ulit, sabay tili, sabay tumalon sa maliit na bato para dramatic effect.
Tinay napangiti kahit napapikon. “Becky, you’re impossible.”
“EH BABES, HINDI KO MAPIGIL! APOCALYPSE PA RIN, ANG FUN NG BAKLA, CHAROT!”
Habang lumalaban si Manyacle sa mga zombies, nagpa-pose pa rin ako sa tabi ni Tinay, hawak ang braso niya, parang may sariling action-comedy scene.
“BABES, ANG HOT PA RIN NG ZOMBIE! CHAROT, ANG KILIG, LORD! GRABE!” sabay tili, parang may spotlight sa ulo ko, parang nasa pelikula kami ng zombie apocalypse romcom!
- Writer
