"คือว่าแม่นาง..."
หานตงเอ่ยทำลายความเงียบหลังจากที่ถูกลากตัวเข้ามาในห้อง จริง ๆ วันนี้เพียงแค่มาส่งสหายไม่คิดว่าจะถูกพวกเขาหลอกมาหอนางโลมเช่นนี้
"หานตะ....ไม่สิ คุณชายท่านมาที่นี่บ่อยหรือเจ้าคะ เหตุข้าถึงไม่เคยพบท่านเลย"
ซูมี่ที่กำลังรินสุราให้หานตงเอ่ยออกมาเสียงเรียบ พยายามข่มความไม่พอใจเอาไว้
"เข้าใจผิดแล้ว ข้าไม่เคยมาที่นี่ ครั้งนี้ที่เข้ามาเพียงเพราะถูกสหายหลอกมาเท่านั้น"
"เช่นนั้นหรือ"
เอ่ยออกมาเสียงเรียบยกยิ้มพอใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น นางยกจอกสุราขึ้นป้อนหานตงอย่างเอาใจ
"ข้าไม่ดื่มสุรุา ขออภัยแม่นางด้วย"
"ไม่ดื่มสุรา?? "
หานตกพยักหน้าเบา ๆ เขาหยิบจอกสุราวางลงที่โต๊ะก่อนจะยืนขึ้นเตรียมตัวออกจากห้องไป
"ท่านจะไปไหน"
"ขออภัยแม่นางด้วยเดิมทีข้าก็ไม่คิดมาที่นี่ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว หากอยู่ต่อเกรงว่าจะเป็นการรบกวนแม่นาง"
ซูมี่ได้ยินเช่นนั้นรีบจับชายเสื้อเขาทันที นี่เป็นครั้งแรกที่ได
