หนึ่งเดือนกับอีกสิบสี่วันถัดมา... ลมหนาวพัดเย็นยะเยือก มาพร้อมกับต้นฤดูหนาว
วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของเสว่เอ๋อร์ ลูกชายคนโตของท่านแม่ทัพจั่ว ก่อนออกเดินทางไปอวยพรวันเกิดเด็กชาย สีเทียนหยางพาภรรยามาหาท่านพ่อท่านแม่ของเขาที่เรือนพักผ่อน ตอนแรกตั้งใจเชิญพวกท่านไปด้วยกัน แต่กลายเป็นว่ามารดากลับฝากของขวัญมาแทน
“เทียนหยาง แม่ฝากของขวัญให้หลานด้วยนะ” สีฮูหยินบอก จากนั้นหันไปพยักหน้าให้กับสาวใช้ข้างกาย ให้ฝ่ายนั้นลุกขึ้นไปหยิบของขวัญให้กับสีเทียนหยาง
สีเทียนหยางรับขวัญผูกอย่างประณีตจากสาวใช้ ก่อนเอ่ยถามมารดา
“ท่านแม่ไม่ไปอวยพรเสว่เอ๋อร์ด้วยกันหรือ”
“แม่กำลังยุ่ง” ไม่เพียงพูดเปล่า มือก็ยุ่งง่วนกับอะไรบางอย่าง
“ยุ่ง?”
สีฮูหยินไม่ได้ชูผ้าในมือ แต่พูดอย่างหงุดหงิดใจว่า “ยุ่งก็คือยุ่ง ยังจะถามมากความอีก”
นายผู้เฒ่าสีหัวเราะ แล้วหันไปโบกมือให้บุตรชาย “เจ้ากับเหมยเอ๋อร์ไปเถอะ วันนี้ควรเป็นวัน
