-----
***Azalea’s POV***
-
“Mommy, I miss Daddy. Sana nandito siya kasama natin. Parang kulang tuloy ang family natin.”
Nakasimangot na sabi ni Yzari habang nakatingin sa akin, pawisan ang kanyang mukha at medyo hinihingal pa.
Ramdam ko agad ang hapdi ng mga salitang iyon. Parang may matalim na karayom na tumusok sa dibdib ko. Pinilit kong hindi ipakita ang sakit, kahit pa sobrang hapdi ng sugat na nilikha ni Yashir sa puso ko.
Dinala ko siya ngayon sa isang kilalang pasyalan dito sa San Martin—isang lugar na punong-puno ng bata na pwede niyang maging kalaro—para kahit papaano, mabawasan ang lungkot niya. Gusto kong libangin siya para hindi niya mamiss masyado si Yashir. Pinilit kong maging masaya, maging masigla para sa kanya… kahit pa gusto ko nang isigaw ang sakit.
Ayaw kong m
