CHAPTER..2
1010 Words
“ช่วงนี้บริษัทเรามีเด็กฝึกงานด้วยเหรอ”อธิศถามอย่างสงสัย ด้วยหญิงสาวมีอายุเพียง 20 ปี
“พนักงานประจำอา เพิ่งผ่านโปรเมื่อต้นเดือน เรียนจบปริญญาตรีเกียรตินิยมมหาลัยดังด้วยอายุเพียง20ปี”
“ประวัติน่าสนใจดี”
“ที่น่าสนใจกว่าคือเธอโคตรน่ารักเลยอา ลุคดูเป็นเด็กเนิร์ด” เขาหันแฟ้มไปให้อธิศดูรูปของหญิงสาว
“เดี๋ยวนี้นายชอบแบบนี้แล้วเหรอ”
“ไม่ลองไม่รู้นะอา ถึงผมจะไม่เคยฟันเด็กเนิร์ด แต่ใช่ว่าเธอจะไม่แซ่บ”
“ตกลงอาสนใจมั้ย แต่ผมสนนะถ้าเธอยังโสดจริงตามประวัติ”
“ก็น่าสนดี” ถึงแม้อาหนุ่มจะไม่แสดงออกแต่เขาก็รู้ดีว่าอาคงถูกใจเธอไม่น้อย
ด้วยอาเขานั้นชอบหญิงสาวที่หน้าตาน่ารัก และดูท่าว่าเธอคงถูกใจอาเขาไม่น้อยเช่นกัน ไม่เช่นนั้นคงไม่คุยกับเธอในเกมจนถึงขั้นยอมตกลงแต่งงานด้วย ส่วนตัวเขานั้นอยากจะรู้นักว่าภายใต้ใบหน้าน่ารักนั้นจะซ่อนอะไรเอาไว้บ้าง
“กะทิ ท่านประธานเรียกไปพบนะ พี่ดีใจด้วยนะ บอกเคล็ดลับพี่หน่อยสิว่าทำยังไงถึงชนะที่หนึ่งได้” พี่ฝันเพื่อนร่วมงานในแผนกเดินมาบอกเธอหลังจากได้คำสั่งมาจากหัวหน้าแผนก
“ความลับค่ะพี่ฝัน อิ อิ อิ ล้อเล่นค่ะ กะทิก็แค่เล่นตามเกมนั่นแหละค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ เดี๋ยวท่านประธานจะรอนาน” เธอเอ่ยทีเล่นทีจริงด้วยว่าเธอค่อนข้างสนิทกับพี่สาวร่วมงานคนนี้ในระดับหนึ่ง พี่ฝันคอยช่วยเธอในหลายๆเรื่องตั้งแต่เข้ามาทำงานเลยทำให้เธอค่อนข้างสนิทสนมกัน
“จ้าาา รีบไปเถอะ” หลังคุยจบกิรณาก็เดินไปกดลิฟต์ไปชั้นบนสุด ซึ่งเป็นห้องทำงานของท่านประธานทั้งสอง
ด้วยความที่เธอเพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นาน ทำให้เธอตัวจริงของประธานของบริษัทแม้แต่ครั้งเดียว เธอรู้แค่ว่าบริษัทมีท่านประธานสองคนคือ คุณอธิศและคุณอชิระ เมธาอัครโภคิน และด้วยนิสัยของหญิงสาวที่ไม่ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้าน เธอจึงไม่รู้เรื่องราวความฮอตของท่านประธานทั้งสอง เธอรู้แค่ประวัติคร่าวๆที่หาได้ทั่วไปตามที่พนักงานคนหนึ่งควรจะรู้
“คุณกิรณาใช่ไหมคะ” เลขาหน้าห้องท่านประธานเอ่ยทักเมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้ามาอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเธอ
“ใช่ค่ะ”
“เชิญเข้าไปได้เลยค่ะ ท่านประธานรออยู่ด้านใน” เหมยยิ้มบอกหญิงสาวตรงหน้าพร้อมกับเดินไปเปิดประตูให้เธอ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามาได้เลยครับ” เมื่อได้รับคำอนุญาตกิรณาจึงเดินเข้าไปด้านในห้องด้วยความมั่นใจ
เธอเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานทั้งสองโต๊ะ ด้วยว่าท่านประธานทั้งสองนั่งทำงานอยู่ห้องเดียวกัน ห้องทำงานที่กว้างขวางมีโซนรับแขกและมีโต๊ะทำงานของทั้งสองคนอยู่ใกล้ๆกัน กิรณาไม่รู้ว่าเธอต้องเดินไปหาท่านประธานคนไหน เธอจึงเลือกที่จะหยุดอยู่ตรงกลางระหว่างทั้งสองโต๊ะและยกมือไหว้อธิศก่อนจึงหันไปยกมือไหว้อชิระต่อ
“สวัสดีค่ะท่านประธาน”
“เชิญนั่งครับ” เป็นอธิศที่ลุกขึ้นเชิญหญิงสาวให้ไปนั่งที่โซฟารับแขก ส่วนอชิระยังคงนั่งมองตามหลังหญิงสาวร่างบางไม่วางตา เมื่อเธอเดินตามอธิศไปนั่งลงบนโซฟาแล้ว เขาจึงลุกขึ้นเดินไปนั่งลงข้างๆกับอาหนุ่มตรงข้ามกับหญิงสาว
“คุณกิรณา ชื่อเล่นกะทิใช่มั้ยครับ” อชิระยกยิ้มถามหญิงสาวตรงหน้าอย่างเป็นมิตร
“ใช่ค่ะ” กิรณารับคำ สงสัยท่านประธานจะดูประวัติเธอมาแล้ว
“บอกพวกผมหน่อยสิครับว่าทำยังไงถึงชนะเกมได้”
“เอ่อ ผมแค่อยากรู้เพื่อที่จะได้เป็นข้อมูลในการพัฒนาเกมต่อไปนะครับ” อชิระอธิบายเพิ่มเติมเมื่อเห็นหญิงสาวร่างบางตรงหน้าทำหน้างง
“ค่ะ ดิฉันก็เล่นตามกฎของเกมทุกอย่าง ในเวลาสั้นๆดิฉันคิดว่าตัวเองคงไม่สามารถฝ่าด้านต่างๆได้หมดแน่ เลยเลือกใช้วิธีจีบผู้ชายในเกมแล้วขอแต่งงานค่ะ เพื่อที่จะได้คะแนนของอีกฝ่ายครึ่งหนึ่งในการอัพเลเวล” เธออธิบายให้ท่านประธานทั้งสองคนฟังอย่างละเอียด พวกเขาจะมาหาเรื่องว่าเธอโกงแล้วไม่จ่ายเงินรางวัลเธอไม่ได้นะ
“กี่คน” เสียงเรียบของอธิศเอ่ยถามออกมา ใบหน้านิ่งจับจ้องเธอไม่วางตา เธอไม่สามารถรู้ได้เลยว่าภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งนั้นกำลังคิดอะไรอยู่
“คะ??” เธอไม่รู้ว่ากี่คนของท่านประธานคืออะไร
“ผู้ชายที่ขอแต่งงานนะ กี่คน” เมื่อเขาอธิบายว่าเธอจึงได้เข้าใจ ว่าแต่เขารู้ได้ไงว่าเป็นผู้ชาย
“สองคนค่ะ ดิฉันแต่งงานกับคนที่ได้ลำดับที่หนึ่งและที่สองในเกม” เธอตอบคำถามของเขาพร้อมทั้งยังอธิบายเพิ่มเติมอีก
“เกมไม่ได้ระบุไว้นะคะว่าเราสามารถแต่งงานได้กี่ครั้ง ดิฉันเลยคิดว่าใช้วิธีนี้ก็ไม่ผิดกฎกติกาของเกม”
“ครับ ถือว่าคุณกะทิเก่งมากเลยครับที่สามารถหาช่องโหว่ของเกมจนสามารถชนะได้ภายในหนึ่งเดือน”
“เรื่องเงินรางวัลเดี๋ยวผมให้เลขาจัดการโอนเข้าบัญชีคุณให้นะครับ”อชิระบอกเธอด้วยใบหน้าประดับรอยยิ้ม
“เอาละครับ จบเรื่องงานแล้วผมขอพูดเรื่องส่วนตัวบ้างนะครับ” พูดจบอชิระทิ้งตัวลงพิงพนักโซฟาด้วยท่าทางสบาย
“เรื่องส่วนตัวอะไรคะ??” กิรณาถามด้วยความมึนงง เธอเคยไปมีเรื่องส่วนตัวกับท่านประธานทั้งสองตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
- Writer
