bc

WINTER CALLING… เรียกเธอว่าความรัก

book_age18+
103
FOLLOW
1K
READ
family
HE
drama
sweet
bxg
lighthearted
kicking
campus
city
highschool
childhood crush
addiction
like
intro-logo
Blurb

แยมโรล สาวน้อยวัยใส เธอเป็นเด็กมอต้นหน้าตาธรรมดา แถมยังผมฟูอีกต่างหาก เธอได้แอบชอบหนุ่มฮอตประจำโรงเรียนอย่างพี่เหมันต์ และไม่น่าเชื่อเมื่อพี่เขาเข้าหาและตีซี้กับเธอ จนในที่สุดทั้งคู่ก็สนิทกัน ทว่าในตอนที่ทุกอย่างกำลังจะไปได้ดี จู่ ๆ พี่เขาก็ตีตัวห่างออกไปจนกระทั่งเรียนจบจากโรงเรียนไป เธอพยายามตัดใจเพราะได้ยินข่าวลือที่ว่าพี่เขาชอบคนอื่น…ห้าปีต่อมาทั้งคู่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง และพี่เหมันต์ก็ได้ประกาศกร้าวว่าต่อไปนี้จะไม่ปล่อยเธอไปอีกแล้ว ทำเอาแยมโรลงุนงงว่าที่ผ่านมาคืออะไร มาร่วมหาคำตอบและลุ้นไปกับความรักของทั้งคู่ด้วยกันเลย

chap-preview
Free preview
บทที่ 1 ฮอร์โมนวัยแรกรุ่น
“พี่คนนั้นเขาไม่ได้ชอบฉัน ไม่เคยชอบเลย เพราะเขาชอบคนอื่น!” ประโยคนี้ตอกย้ำฉันมานานหลายปี จนกระทั่งได้เจอกับพี่เขาอีกครั้ง และหัวใจของฉันก็ยังเต้นแรงเหมือนวันแรกที่รู้ตัวว่าชอบพี่เขา ‘พี่เหมันต์’ หลายปีก่อน “รีบไปโรงเรียนได้แล้วแยมโรล ลูกจะสายแล้วนะ!” เสียงแม่โวยวายขึ้นเมื่อเห็นฉันยังอิดออดใส่ถุงเท้าอยู่ “จ๋าแม่ แยมโรลจะไปตอนนี้แหละ” ฉันตอบกลับแม่ไปพลางสอดเท้าใส่รองเท้านักเรียนรุ่นเจ้าหญิงเบลล์คอลเลกชั่นใหม่เอี่ยม “แยมโรลไปเรียนแล้วนะแม่ สวัสดีค่ะ” พูดบอกผู้มีพระคุณเสร็จ ฉันก็รีบวิ่งมาที่ป้ายรถเมล์ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านทันที รอไม่นานรถเมล์สายที่ผ่านหน้าโรงเรียนก็มาถึง ฉันจึงรีบขึ้นไปจับจองที่ว่างที่พอมีเหลืออยู่ รถเมล์ขับเคลื่อนแบบเอื่อยเฉื่อยมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงหน้าโรงเรียนมัธยมศึกษาเอกชนชื่อดังที่ได้ชื่อว่าค่าเทอมแพงหูฉี่ กฎระเบียบไม่เคร่งครัด มีแต่ลูกคุณหนูมาเรียน แต่ทว่าบรรยากาศและสภาพแวดล้อมในโรงเรียนก็ดีแบบสุด ๆ เมื่อมาถึงโรงเรียนฉันก็รีบลงชื่อเข้าร่วมปฐมนิเทศนักเรียนใหม่ ซึ่งก็คือนักเรียนเกรดเจ็ดและเกรดสิบ แล้วก็เดินเข้ามานั่งในหอประชุมโดมขนาดใหญ่และโคตรอลังการเพื่อรอรับการปฐมนิเทศ “อยู่ห้องไหนอ่ะ?” คนที่นั่งข้าง ๆ เขยิบเข้ามากระซิบถามฉันด้วยท่าทางอยากตีสนิทด้วย ฉันจึงคลี่ยิ้มบางตอบไปด้วยความประหม่า ปกติฉันเป็นคนขี้อายมาก จึงไม่ค่อยชินเวลาที่มีคนมาคุยหรือทำความรู้จักด้วยในคราแรกที่เจอกัน “ห้องสองค่ะ” “ห้องเดียวกันเลย เราชื่อหมิว ตัวชื่ออะไร?” ได้ยินฉันตอบไปแบบนั้นเธอก็ยิ้มร่าตาหยี ดูดีใจไม่น้อยที่เจอเพื่อนห้องเดียวกัน ฉันเองก็ดีใจเหมือนกัน แม้จะรู้สึกประหม่าและเกร็งมากก็ตาม “เราชื่อแยมโรล” “ยินดีที่ได้รู้จักตัวนะแยมโรลเพื่อนใหม่ของเรา” หมิวพูดพลางยื่นมือมาตรงหน้าให้ฉันจับ “อื้อ” ฉันพยักหน้าหงึก ๆ แล้วยื่นมือไปจับมือของหมิวแล้วกระตุกเบา ๆ อย่างทำตัวไม่ถูก ไม่ได้ทำความรู้จักเพื่อนใหม่มานานแล้ว ตอนเรียนประถมศึกษาก็มีแต่เพื่อนหน้าตาเดิม ๆ แทบไม่มีเด็กใหม่เลย “ว่าแต่ตัวมาเรียนคนเดียวเหมือนเราใช่ป่ะ?” “เปล่า มากับเพื่อนอีกคน แต่เพื่อนไม่สบายวันนี้เลยไม่ได้มาปฐมนิเทศ” พอนึกถึงคนที่เอ่ยถึงก็อดเสียดายไม่ได้ที่เพื่อนสนิทตั้งแต่ ป.1 ของฉันอย่าง ‘ยาหยี’ ไม่ได้มาปฐมนิเทศด้วยในวันนี้เพราะดันป่วยกะทันหัน “น่าเสียดายอ่ะ วันเปิดเทอมตัวพาเพื่อนอีกคนมาทำความรู้จักเราด้วยนะ” ฉันพยักหน้าตอบซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่ตรงหน้าเวทีมีคนขึ้นไปกล่าวต้อนรับ บทสนทนาระหว่างเราจึงหยุดถึงแค่ตรงนี้ ขณะนั่งฟังทีชเชอร์กำลังบรรยายเกี่ยวกับกฎระเบียบภายในโรงเรียนอะไรไปเรื่อย ฉันก็กวาดสายตามองไปรอบ ๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองตาจะปิดเพราะง่วงไม่ไหว สายตาของฉันก็ปะทะเข้ากับร่างสูงโปร่งของใครบางคนที่มีออร่าบางอย่างแผ่ซ่านออกมา เขาดูโตมาก อาจจะเป็นรุ่นพี่ก็ได้ แต่ไม่รู้เกรดอะไร ขณะลอบมองก็เห็นพี่เขายกกล้องถ่ายรูปขึ้นมาถ่ายภาพเก็บบรรยากาศการปฐมนิเทศของนักเรียนใหม่ มองจากมุมนี้พี่เขาดูดีจัง แต่หน้าตาดูไม่ค่อยชอบยิ้มเลยอ่ะ ติดเย็นชาด้วย ลุคดูเหมือนพระเอกนิยายที่ฉันชอบอ่านเลยอ่ะ ขณะที่ทีชเชอร์กำลังพูดอย่างเมามัน จู่ ๆ ไมค์ก็เกิดติด ๆ ดับ ๆ และเสียงสะดุด ทีชเชอร์จึงเดินลงเวทีไปบอกกับพี่คนนั้นด้วยระดับเสียงที่พอให้คนในหอประชุมได้ยินว่าพูดอะไรบ้าง “พีไอ เดี๋ยวไปห้องโสตฯ ช่วยไปเอาไมค์อันใหม่มาให้ทีชเชอร์หน่อยจ้ะ” “ครับ” ขานรับคำทีชเชอร์เสร็จพี่เขาก็เดินออกจากหอประชุมไป โดยมีฉันชะเง้อมองตามหลังอย่างให้ความสนใจ ที่แท้ก็ชื่อ ‘พีไอ’ นี่เอง ชื่อแปลกดีแฮะ ไม่เคยเจอคนชื่อแบบนี้มาก่อนเลย “พี่เขาหล่อดีเนอะตัวว่าป่ะ” ‘หมิว’ เพื่อนข้าง ๆ ที่เพิ่งรู้จักกันเมื่อตะกี้นี้ขยับเข้ามากระซิบกับฉัน ทำเอาฉันสะดุ้งตกใจเล็กน้อย “อืม หล่อดี” ฉันพยักหน้างึกงักอย่างเห็นด้วยกับหมิว คนไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนและเอาแต่เรียนให้ได้เกรดดี ๆ ตั้งแต่เด็กอย่างฉัน บวกกับเพิ่งดูหนังแอบรักรุ่นพี่สุดฮิตจบไปเมื่อไม่กี่วันก่อน พอได้เจอรุ่นพี่สุดหล่อในรั้วมัธยมศึกษาก็อดที่จะหวั่นไหวไม่ได้ สงสัยฮอร์โมนวัยรุ่นกำลังทำงาน ในระหว่างปฐมนิเทศฉันก็เอาแต่ลอบมองพี่พีไอแทบตลอดทั้งวัน จนกระทั่งไม่ได้เห็นหน้าพี่เขาแล้วเพราะฉันต้องกลับบ้าน พอกลับมาถึงบ้านฉันก็ส่องกระจกชะโงกดูเงาของตัวเอง เห็นหน้าบาน ๆ ดั้งแหมบ ๆ ฟันเหยิน ๆ หัวฟู ๆ แล้วอยากจะบินไปทำหน้าใหม่ที่เกาหลีแต่ติดอยู่ที่ไม่มีเงินนี่แหละคือปัญหาใหญ่ หลังจากมองสำรวจและพิจารณาตัวเองหน้ากระจกอยู่นาน ฉันก็เห็นเพียงข้อดีเดียวของตัวเองคือการมีดวงตาที่กลมโตและผิวที่ขาวซีด นอกนั้นก็ไม่มีอะไรดีเลย ตัวก็เตี้ย หน้าตาก็ดูไม่ได้ เฮ้อออ ท้อแท้ใจ และปัญหาที่ฉันคิดว่าหนักที่สุดในตอนนี้คือหัวฟู ๆ ของตัวเองที่ไม่ว่าจะจัดทรงยังไงก็ฟูฟ่องและหยิกหย็องอยู่ดี จึงตัดสินใจเดินไปหาคุณแม่สุดเนี้ยบ “แม่จ๋า” “อะไร?” เสียงเข้มขานตอบรับ ดูไม่สบอารมณ์อย่างแรง สงสัยจะเครียดกับงานที่บริษัท แต่ในเมื่อฉันตั้งใจไว้แล้วว่าจะพูดขออะไร ฉันก็ต้องลองเสี่ยงดวง “แยมโรลอยากยืดผม อยากผมตรงสวยและนุ่มสลวย” “แกแหกตาดูผมแม่ของแกด้วย จะไปอยากผมตรงทำไม เป็นเด็กก็สนใจแค่เรื่องเรียน อย่าริอ่านรักสวยรักงามให้เสียการเรียน!” แม่พูดร่ายยาวพลางชี้นิ้วไปที่ผมของตัวเองให้ฉันดู ซึ่งมันหยกศกและเงางามไม่เหมือนผมของฉันที่นอกจากจะหยกศกและยังฟูคล้ายถูกไฟซ๊อตอีกต่างหาก แต่ฉันก็ไม่กล้าแย้งแม่กลับไป “หนูแค่รู้สึกอายเพื่อนที่ผมฟูฟ่อง” “ผมฟูแล้วมันทำไม ผมแกน่ะมันเป็นยีนเด่น ฉันกับพ่อแกให้ไป แกควรจะภูมิใจนะ” “……” ฉันพูดอะไรไม่ออกเลย ได้แต่ยืนเม้มปากแน่นฟังแม่บ่นยาวเหยียด “เลิกคิดเรื่องนี้ซะ แล้วก็อย่าเอาแต่สนใจเรื่องพรรค์นี้ โตก่อนค่อยอยากสวยอยากงาม ตอนนี้ตั้งใจเรียนก่อน!” “……” “เข้าใจไหม?” “ค่ะ” ฉันทำหน้ามุ่ยใส่และตอบรับคำของแม่ไปก่อนจะเดินเข้าห้องนอนอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ ทำไมแม่ต้องกีดกันไม่ให้ฉันอยากสวยอยากโตเป็นสาวด้วยนะ ฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากดูดีในสายตาของเพศตรงข้ามเหมือนกันนะ แล้วดูสิเอาแต่พูดเน้นย้ำให้ฉันตั้งใจเรียนจนหลอนหูหลอนสมองไปหมดแล้ว และมันก็ทำให้ฉันกดดันตัวเองด้วย “ตัวกินข้าวรึยังแยมโรล?” “ยัง เราไม่หิวอ่ะ” ฉันส่ายหน้าตอบยาหยีไป วันนี้ไม่ได้กินข้าวเช้ามาเพราะฉันไม่อยากทนฟังเสียงบ่นตั้งแต่ตื่นยันออกจากบ้านของแม่จึงรีบออกมาทั้งแบบนั้น “แล้วไหนเพื่อนใหม่ตัวที่บอกว่าจะแนะนำให้รู้จัก” หลังจากวันปฐมนิเทศที่ฉันได้รู้จักกับหมิว ก่อนกลับเราได้แลกเฟสบุ๊กไว้คุยกัน ฉันจึงเล่าเรื่องนี้ให้ยาหยีฟังด้วย “มานู่นแล้ว” “หวัดดีแยมโรล หวัดดียาหยี เราหมิวนะ” “หวัดดีหมิว” หลังหมิวและยาหยีทักทายทำความรู้จักกันเรียบร้อยแล้ว หมิวก็หันมาถามฉันขึ้น “นี่แยมโรล ตัวจำพี่พีไอที่เป็นตากล้องถ่ายรูปวันปฐมนิเทศได้ป่ะ?” ฉันจำได้ดี ใครจะไปลืมพี่เขาลง หล่อดูดีดูมีออร่าซะขนาดนั้น จึงพยักหน้าตอบหมิวไป “หลังจากวันนั้นก็มีแต่คนเม้าท์พี่เขาในกลุ่มซุบซิบของโรงเรียนกันจนแทบแตก” “……” “พวกตัวนั่งนิ่งกันแบบนี้อย่าบอกนะว่ายังไม่ได้เข้ากลุ่ม” ฉันกับยาหยีพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน กลุ่มซุบซิบอะไรของโรงเรียนฉันไม่รู้จักและไม่รู้มาก่อนว่ามันมีด้วย เพิ่งเคยได้ยินจากปากหมิวนี่แหละ “เดี๋ยวเราดึงพวกตัวเข้ากลุ่ม” หลังหมิวบอกว่าจะดึงฉันกับยาหยีเข้ากลุ่ม เสียงแจ้งเตือนการเชิญเข้าร่วมกลุ่มก็ดังขึ้น ฉันจึงเข้าไปกดตอบรับคำเชิญ “พี่พีไออ่ะ อยู่เกรดสิบสองห้องคิงหรือห้องหนึ่ง เรียนเก่งระดับหัวกะทิและเป็นอันดับหนึ่งของระดับชั้นทุกปี” ฉันนั่งฟังหมิวพูดเล่าเรื่องพี่พีไอไปเรื่อย หลังได้รู้ว่าพี่เขาอยู่เกรดสิบสองก็รู้สึกหวั่นใจแปลก ๆ นับมือดูแล้วพี่เขาห่างจากฉันตั้งห้าปี แล้วพี่เขาก็จะเรียนจบปีนี้แล้ว “ตัวรู้ป่ะว่าพี่เขาอ่ะชอบของขวัญห้องหนึ่ง” “หา!” ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจ ของขวัญที่สวยน่ารักและดูเด่นที่สุดในเกรดเจ็ดวันปฐมนิเทศอ่ะเหรอ แม้จะตกใจมากแต่ก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ “แล้วของขวัญอ่ะเป็นลูกทีชเชอร์ของที่นี่ ชื่อว่าอะไรเราจำไม่ได้ แต่ช่างมันเถอะ พี่พีไออ่ะชอบของขวัญตั้งแต่วันปฐมนิเทศ ตอนนี้กำลังรุกหน้าจีบยัยนั่นอยู่ ข่าวลือแพร่สะพัดจนคนเขารู้กันทั่วทั้งโรงเรียนแล้วมั้ง ทำไมตัวไม่รู้” “งั้นเหรอ...เพราะเราไม่ได้อยู่ในกลุ่มนี้ละมั้งเลยไม่รู้” ฉันทำหน้าเศร้าสลด นึกเสียดายที่พี่เขามีคนที่ชอบแล้ว อุตส่าห์ตั้งใจว่าจะชอบพี่เขาซะหน่อย เพื่อหาแรงบันดาลใจในการมาโรงเรียน แต่ไม่เป็นไรหรอก ฉันหาเป้าหมายใหม่ก็ได้ การเป็นวัยรุ่นแรกแย้มไม่จำเป็นต้องชอบรุ่นพี่แค่คนเดียว “พวกตัวกำลังพูดถึงใครอ่ะ เราไม่รู้เรื่อง” ยาหยีที่นั่งฟังอยู่นานถามขึ้นด้วยใบหน้างงงวยและคิ้วขมวดมุ่น “ก็วันนั้นตัวไม่ได้มา มีรุ่นพี่สุดฮอตชื่อพี่พีไอ มีแต่คนกรี๊ดกร๊าดพี่เขากัน...คนนี้” หมิวอธิบายให้ยาหยีฟังพร้อมเปิดรูปให้ดูประกอบด้วย “นั่นใครบ้างอ่ะ?” ยาหยีชี้นิ้วถามหมิวด้วยแววตาตกตะลึงและเป็นประกาย ฉันจึงหันไปมองตามสายตาของยาหยีและเห็นแก๊งหนุ่มหล่อ 5 คนกำลังเดินผ่านมาพอดี และหนึ่งในนั้นก็คือพี่พีไอ “อ๊ากกก มีแต่คนหล่อ” หมิวตัวบิดไปบิดมาด้วยความเขินอาย แล้วสะกิดถามฉันกับยาหยี “แก๊งพี่พีไอหล่อทุกคนเลยแกว่าป่ะ?” “อืม” ฉันครางตอบหมิว แต่แทนที่สายตาของฉันจะจดจ้องไปที่พี่พีไอเหมือนเมื่อวันปฐมนิเทศ หากแต่กลับมองไปที่พี่ผู้ชายอีกคนแทน แว่นตากรอบใสประดับบนใบหน้าของพี่เขาเรียกความสนใจจากฉัน “หมิวรู้จักชื่อพี่คนที่ใส่แว่นนั่นป่ะ?” หลังจากที่พวกพี่เขาเดินผ่านไปแล้ว ฉันก็เอ่ยถามหมิว “เอิ่ม น่าจะชื่อ...” หมิวทำหน้าครุ่นคิดเหมือนพยายามนึกชื่อของพี่คนนั้น ก่อนจะคลี่ยิ้มกว้าง “พี่เหมันต์ เป็นแฝดกับพี่คิมหันต์” “เหมันต์” ฉันทวนชื่อพี่คนนั้นเบา ๆ เพื่อจดจำเข้าสู่สมองน้อย ๆ ของตัวเอง “ตัวเปลี่ยนไปสนใจพี่เหมันต์แทนพี่พีไอล่ะเหรอแยมโรล?” หมิวเอียงคอถามฉันอย่างสงสัย “คงงั้นมั้ง” ฉันตอบหมิวไปแบบยิ้ม ๆ รู้สึกว่าพี่เหมันต์เขาดูน่าสนใจดี และยังสามารถทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ ของฉันรู้สึกหวิวแปลก ๆ ได้ด้วย บางทีฉันอาจจะชอบพี่เขาโดยที่ไม่ต้องพยายามชอบและเพื่อใช้เป็นข้ออ้างในการตื่นมาโรงเรียนก็ได้ “นี่ตัวสนใจผู้ชายเหรอแยมโรล ถ้าแม่ตัวรู้ ไม่ด่าแย่เหรอ” ยาหยีถามฉันด้วยสีหน้าเป็นห่วง “แม่คงไม่รู้หรอกมั้ง” แม่ของฉันน่ะอยากให้ฉันสนใจแค่การเรียนเพียงอย่างเดียว เพราะท่านอยากให้ฉันได้ดีและเรียนสูง ๆ ไม่ต้องลำบากลำบนเหมือนแม่ที่เป็นแค่เพียงพนักงานบริษัทธรรมดา อันนี้ฉันไม่ได้คิดเองนะ แต่แม่ชอบพูดกรอกหูให้ฉันฟังเป็นประจำ ที่ฉันได้มีโอกาสมาเรียนโรงเรียนเอกชนชื่อดังค่าเทอมแสนแพงแบบนี้เพราะพ่อที่หย่ากับแม่ไปตั้งแต่ฉัน 8 ขวบเป็นคนจ่ายให้ ส่วนหน้าที่เลี้ยงดูฉันเป็นของแม่ และถ้าถามว่าทำไมพ่อฉันถึงมีเงินมากมายมาจ่ายค่าเทอมให้ฉัน ก็เพราะพ่อทำธุรกิจส่วนตัวที่รายได้ดีมาก ซึ่งเป็นธุรกิจตกทอดมาจากปู่ที่ยกให้พ่อหลังจากหย่ากับแม่ “เมื่อกี้ตัวบอกว่าพี่เขามีแฝดเหรอหมิว?” ฉันพูดถามหมิวเพื่อเปลี่ยนประเด็นที่กำลังคุยกับยาหยีอยู่ “ใช่ ฝาแฝดคนละฝา” ถึงว่าฉันถึงไม่เห็นคนหน้าเหมือนพี่เหมันต์เปี๊ยบ แต่เห็นอยู่คนหนึ่งที่หน้าตาคลับคล้ายคับคา แต่พี่คนนั้นดูหล่อกว่าพี่เหมันต์นิดหนึ่ง อาจจะเพราะใบหน้าคมชัดกว่าและไม่ได้ใส่แว่นตา หลังคุยเล่นกับหมิวและยาหยีต่อสักพักหนึ่ง เสียงออดบอกเวลาก็ดังขึ้น พวกเราจึงพากันไปที่หอประชุมโดมใหญ่ ซึ่งเป็นสถานที่นัดรวมตัวของนักเรียนทุกคนในวันเปิดเทอมใหญ่ในวันนี้

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

My Mate and Brother's Betrayal

read
635.2K
bc

The Pack's Doctor

read
292.0K
bc

The Triplets' Fighter Luna

read
257.0K
bc

Claimed by my Brother’s Best Friends

read
327.4K
bc

Her Triplet Alphas

read
7.0M
bc

La traición de mi compañero destinado y mi hermano

read
210.0K
bc

Ex-Fiancé's Regret Upon Discovering I'm a Billionaire

read
183.2K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook