เขาซานหลิน
ขบวนรถม้าของเจ้าสาวเดินทางผ่านเขาซานหลิน ภูเขารอยต่อระหว่างเมืองชิงฉางกับต้าหยาง เสิ่นเยว่เอ๋อร์วัยยี่สิบปีเติบโตเป็นสาวสวยสะพรั่งเต็มวัยอยู่ในชุดเจ้าสาวสีแดงปักเลื่อมทองลายดอกไม้งดงาม นางนั่งมองถุงหอมสีแดงซีดในมือ นึกถึงภาพเลือนรางของพี่จินเจ้าของถุงหอมนี้ เมื่อแปดปีก่อน พี่จินได้ช่วยนางไว้จากเหตุจมน้ำ นางนอนป่วยอยู่ตลอดช่วงที่เขายังอยู่ที่ซานเป่ย และความเจ็บป่วยนั้นก็ทำให้นางไม่อาจจำหน้าพี่จินผู้มีพระคุณของนางได้ เขาบอกจะมาหานางอีกแต่ก็ไม่มาจนเมื่อถึงวันที่ต้องกลับเมืองหลวงเขาก็ไม่มา และนางก็มารู้ทีหลังว่าพี่จินก็คือหนิงอันอ๋อง ความคิดที่ว่านางจะได้เจอกับพี่จินอีกดูจะไม่มีทางเป็นไปได้อีกแล้ว สามปีต่อมาฮ่องเต้ก็ได้มีราชโองการให้นางกับพี่จินหมั้นหมายกัน นางรู้สึกยินดีที่จะได้พบกับพี่จินผู้มีพระคุณที่นางเฝ้าคิดถึงเสมอ และเมื่อสองปีก่อนฮ่องเต้ก็มีราชโองการให้นางเข้ามาอยู่ในวังหลว
