ตลาดเมืองซานเป่ย
“พี่จิน พี่จิน ข้าอยากได้ถังหูลู่ ซื้อให้ข้านะ” เสิ่นหานจิ้งวัยหกขวบเขย่าแขนมู่หยางจินเรียกร้องจะให้เขาซื้อผลไม้เคลือบน้ำตาลสีแดงให้
“จิ้งเอ๋อร์ นี่เจ้ายังไม่หยุดกินอีกหรือ ขนมแป้งทอดในมือเจ้ายังไม่หมดเลยนะ” เสิ่นอี้หานดุน้องชายอย่างไม่จริงจังนัก ตั้งแต่ที่พวกเขาพบเสิ่นหานจิ้งที่วิ่งตามพวกเขาออกมา เด็กน้อยก็ร้องจะขอออกมาเที่ยวด้วย มู่หยางจินจึงอุ้มเขาขึ้นม้ามาด้วยกัน
“ข้าไม่อยากกินอันนี้แล้ว ข้าอยากกินถังหูลู่” เสิ่นหานจิ้งยื่นขนมแป้งทอดในมือคืนให้มู่หยางจิน บอกว่าเขาไม่ต้องการมันแล้ว
“ท่านเสวี่ยนลู่ซื้อไปเผื่อเด็กที่จวนคนอื่นๆด้วยเถอะ ฉู่เซียวเฉิงกับฉู่เซียวเฉิน สองพี่น้องก็คงอยากกิน”
“แต่สองคนนั้นโตแล้วนะท่านอ๋องน้อย” ซ่งเสวี่ยนลู่แย้งขึ้นเมื่อคิดถึงเด็กทั้งสอง ที่อีกไม่กี่ปีก็จะโตเป็นหนุ่มฝึกดาบฝึกกระบี่เป็นทหารได้แล้ว
“ซื้อไปเถอะ ถ้าพวกเขาไม่กินก็แบ่งให้คนอื่นๆก็
