“เมื่อครู่ท่านจินยืนคุยกับผู้ใดหรือ”
“เจ้า มองไม่เห็นหรือ”
“ไม่เห็นเจ้าค่ะ ก็ท่านจินเล่นยืนหลบอยู่มุมสะพาน ถ้าไม่เพราะเซียวเฉินเห็นว่าเซียวเฉิงยืนอยู่บริเวณนั้น ข้าคงไม่รู้ว่าท่านจินยืนอยู่ตรงนั้น”
“แค่คนรู้จักน่ะ ไม่ได้สำคัญอะไร เยว่เยว่ไม่ต้องสนใจหรอก”
“อื้ม! ท่านจินมาปล่อยโคมลอยด้วยกันสิ ข้าให้ชิงชิงไปซื้อมาแล้ว”
“ได้สิ” สองหนุ่มสาวรับโคมลอยที่คนสนิทจุดให้มาถือไว้ เสิ่นเยว่เอ๋อร์ดูจะชอบใจมากที่ได้ปล่อยโคมลอยร่วมกับเขา
“อย่าลืมอธิษฐานด้วยนะ” พูดจบเสิ่นเยว่เอ๋อร์ก็หลับตาพริ้มพร้อมกับอธิษฐานในใจ มู่หยางจินมองใบหน้าที่กระทบแสงไฟของเสิ่นเยว่เอ๋อร์อย่างหลงใหล ช่วงเวลาปกติเขาก็มองว่านางงดงามมากอยู่แล้ว แต่เวลาต้องแสงไฟสว่างไสวกลับยิ่งงดงามชวนมองไม่รู้เบื่อ
“อธิษฐานเรียบร้อยแล้วหรือท่านจิน” เสิ่นเยว่เอ๋อร์ลืมตาขึ้นมาก็พบกับดวงตาเปล่งประกายแสงอ่อนโยนของท่านจินที่มองนาง นางจึงเผลอยิ้มให้เข
