เมืองซานเป่ย
คณะเดินทางจากเมืองหลวงเดินทางมาถึงประตูเมืองซานเป่ย โดยมีมู่หยางจินบังคับม้านำขบวนอยู่ด้านหน้า ในครั้งนี้เจ้าเมืองอย่างเสิ่นอี้เฉินและบุตรชาย เสิ่นอี้หาน ได้เดินทางออกมาต้อนรับด้วยตัวเอง
“ยินดีต้อนรับหนิงอันอ๋องและคณะจากเมืองหลวง ลำบากท่านอ๋องเดินทางมาด้วยตนเองแล้ว” เสิ่นอี้เฉินและบุตรชายทำความเคารพมู่หยางจินที่เพิ่งเดินทางมาถึง มู่หยางจินจึงรีบลงจากหลังม้าเพื่อทำความเคารพผู้อาวุโสเช่นกัน เสิ่นอี้เฉินมองดูท่านอ๋องน้อยในตอนนั้นที่โตขึ้นเป็นชายหนุ่มที่สง่างามคล้ายกับฮ่องเต้ยิ่งนัก เขามองดูมู่หยางจินให้เต็มตาคิดถึงและชื่นชมความกล้าหาญของมู่หยางจินในวัยเด็กอยู่ไม่น้อย บัดนี้ อ๋องน้อยมู่หยางจินคนนั้นเติบใหญ่และทำความชอบจนชื่อเสียงโด่งดังมาถึงเมืองซานเป่ยที่ห่างไกลของเขาแล้ว เหล่าข้าราชบริพารที่เดินทางมากับมู่หยางจินต่างก็ออกมาทำความเคารพท่านเจ้าเมืองที่เดินทางออกมารับพวกเขาด้วยตน
