เสิ่นเยว่เอ๋อร์ตื่นนอนแต่เช้าตรู่ หลี่ชิงชิงช่วยนายสาวแต่งตัวตามความเคยชิน เมื่อคืนหลังกลับจากหออวิ๋นเทียน ในห้องของเสิ่นเยว่เอ๋อร์ก็มีกล่องเสื้อผ้าเครื่องประดับรวมทั้งของใช้อื่นๆเต็มไปหมด ไม่มีของใช้ที่นางเลือกเองติดมาเลยสักอย่าง ถึงจะแปลกใจแต่ก็พอจะเข้าใจได้ การเดินทางไปหออวิ๋นเทียนเมื่อวานก็ทำให้เสิ่นเยว่เอ๋อร์เข้าใจได้แล้วว่า ถึงแม้จะเป็นสาวใช้ของท่านจิน แต่ก็ต้องแต่งกายให้สมฐานะเจ้านายผู้มั่งคั่ง เสิ่นเยว่เอ๋อร์คิดแบบนั้น เมื่อคืนพวกนางจึงช่วยกันจัดเก็บข้าวของเครื่องใช้กันจนถึงดึกดื่น
“คุณหนูสวมชุดนี้แล้วสวยมากจริงๆเจ้าค่ะ”
“ท่านจินคงไม่อยากเสียหน้าที่สาวใช้จวนของเขาแต่งกายธรรมดาเกินไป วันนี้ข้ายังต้องไปช่วยงานเขาที่หออวิ๋นเทียนอีก”
“บ่าวจะไปกับคุณหนูด้วย บ่าวได้ใส่เสื้อผ้าสวยงามแบบนี้อีกครั้งก็เพราะเป็นบ่าวของคุณหนู บ่าวจะไปช่วยด้วย”
“ตลกดีนะ บ่าวรับใช้ของท่านจินดันมีบ่าวรับใช้อี
