KEEPING UP WITH HER CHEERFULNESS

CHAPTER 3

Zhycarich Reil POV

Why was I even born into this world?..

I wish mom was with me now!

So that I can have someone to encourage me whenever I feel tired.

"Ouch.." (daing ko habang nilalagyan ng band-aid Ang gilid ng labi)

Puno ng Tanong Ang utak ko ngayun..

Mga Tanong na Ang hirap sagutin..

Bakit sinabi ni Bianca Kay papa na iniwan ko Siya?..

Bigla Siyang nawala kanina..

Kaya Siya Yung unang nang-iwan..

At sino nga ba talaga Ang babaeng Yun!? Yung pumupunta sa bar at nagpapanggap bilang Ako.. bakit alam Niya na Ganon Ang suot ko?..

Once I've found out who is this Woman!..

I'll make sure she will pay for this!..

I swear it!..

Kung alam lang Niya kung gano ka hirap mga pinag dadaanan ko!..

Ipaparamdam korin SA kanya Yun!..

° ° ° ° °

.....

Tatlong beses kung kinatok Ang pinto ng Kwarto ni Bianca..

Agad Naman rin itong bumukas at bumungad sakin ang Mukha nitong walang emotion..

"Pwedi ba kitang Maka usap saglit?"

(Tanong ko Ritu..)

Hindi ito sumagot at pinagbuksan lang Ako nang pinto senyales na pumapayag siyang papasukin Ako..

"What did you say to papa Bianca?"

Panimula ko at umupo sa kama niya..

Sumunod Naman rin agad itu at umupo rin sa harapan ko..

"Sinabi kulang Naman Yung mga nangyari kanina.. may mali ba dun?"

Nagulat Ako sa tuno ng boses nito..

Hindi Siya ganito makipagusap sakin...

Malumay lagi Ang boses nito pag kinakausap Ako..

But this time..

It's really different...

Para bang sinasabi Niyang pagud nasiyang makipag plastican..

"Bakit!?.. ano ba talaga nangyari Bianca!?..

Di moba alam huh!?.. halos mabaliw Ako kakahanap sayu dun.. kahit sino nalang tinatanong ko.. para akong pulobi SA kalye kanina!.. nanghihinhingi ng atensyon sa mga tao..

Para lang maitanong ko kung nasaan ka..

Hinintay kita dun sa restauran!.. pati dun sa parking lot....

Sabi mo babalik ka?.. e bakit Hindi?.."

Umiiyak kong sabi..

"Ate.. bumalik Naman talaga Ako ahh..

Bumili lang Naman akong ng gamot non ate..

Tapos pag balik ko Wala kana!.."

(Sagut Naman nitu..)

"Sigurado kaba!?.. Gabi na akong nakauwi galing duon Bianca!.. paano Naman mangyayari Yun?

Inabot Ako ng Gabi kakahintay sayu don..

Kung bumalik ka? Bakit Hindi ka pumunta sa pinagparkingan ng sasakyan.. alam munamang saan naka lagay Ang kotse diba?"

"Gabi?.. ehh diba pumunta kapa sa BAR!?"

Para akong binagsakan ng semento..

Pati ba Naman Siya?..

Pati Siya na itinuturi kung nag iisang kakampi!..

Pinag aakusahan din Ako..

BAKIT BA LAGI NALANG AKONG PINAG-AAKUSAHAN NG LAHAT?..

"Bianca hindi ko ginawa Yun... "

Humihikbing Sabi ko habang may titig na pagmamakaawa sa kanya..

"Ikaw lang Yung nag iisang kakampi ko Bianca..

Plss wag na nating palakihin to.."

Pagmamakaawa ko Ritu habang naka hawak sa kamay niya..

"Kakampi?...

Oo ate kita.. pero.. nang malaman ko tutuo mong kulay?..

Hindi ko alam kong kakampihan paba kita..

Akala ko sa loob ng ilang buwan.. tuluyan nanga kitang nakilala.. pero..

Hindi pa pala.. "

A word that will mark a wound in my heart..

~ ~ ~ ~ ~

Bakit parang pinagkakaisahan ako ng Mundo?

Ang sakit sakit..

Nasa harap Nako ng pinto ng Kwarto ko ngayun..

Pero Wala akong balak pumasok..

Pag pumasok Ako...

Wala Naman akong ibang magawa kundi umiyak lang diyan at magmukmuk..

Dapat may iba naman...

° ° ° ° °

Diko na namalayan na nanditu na pala Ako sa labas ng bahay..

Wala akong Dala ni kahit cellphone man lang..

Hindi ko rin nadala Ang susi ng kotse ko..

Kaya....

Nilakad konalang..

Sinabayan rin ng biglaang malakas ng ulan..

"Okay narin siguro to.. para Walang makakaalam na umiiyak Ako.."

Naglakad Ako patungo SA gate..

Hindi Kona alam San Ako pupunta..

Yung nasa isip kulang ngayun?..

Gusto Kuna munang lumabas sa bahay nato...

Bahala na kung may mangyaring masama..

Pwess Wala narin namang may paki sakin...

"Ma'am Zhy!.. ma'am Gabing Gabi napo!?

San kayu pupunta?"

(Tanong ng guard sakin at agad akong pinayungan)

"Basang basa napo kayu ma'am.."

Nag aalala nitong Sabi...

Buti pa guard namin.. may paki sakin..

"Ma'am.. nanditu napo si sir.."

(Anito at tumakbo papunta SA gate. Para buksan Ang papasok na sasakyan..)

Ang sir na tinutikoy nito...

Of course it's papa...

Napa pikit Ako dahil sa sinag ng ilaw ng sasakyan nito..

Naka harang Ako ngayun sa daan..

Gusto kung tumabi..

Pero di ko magalaw mga paa ko..

° ° ° ° ° ° °

"Sir..."

Agad na binigyan ng guard ng payung si papa..

Lumabas Siya sa kotse.. at mariing tumitig sakin..

"Step aside Zhycarich Reil..."

Akala ko mag tatanong Siya kung bakit Ako nanditu.. PE.... Pero..

"I said step aside!!.."

"Ma'am Zhy..."

Agad akong hinila ng guard..

"Ma'am dapat pumasok narin PO kayu.."

"Let her... Let her be.... "

Tugon nito Kay manong guard..

SEE?...

HEH.... WALA NANGA SIYANG PAKI SAKIN..

" What are you waiting for?...

You want to leave?...

Now leave!......."

Na para bang pinapalayas Ako..

Pwess siguro ito nayung pagkakataong maging Malaya Ako...

Itinapon ko Ang payung na binigay sakin ng guard kanina..

At tumakbo palabas..

"Ma'am!..."(Nag aalalang sigaw ng guard sakin)

"I said let her!!!...

Don't ever chase her!.."

Sigaw ng Sarili kong Ama Kay kuyang guard..

° ° ° ° ° ° °

[KUMUKULOG AT KUMIKIDLAT]

Takbo Ako ng takbo..

Wala na akong pakialam kung San Ako pupunta..

HOW COULD HE?...

Pano Niya nagawa sakinto?..

Pano nila nagawa sakin to!!??..

Napahinto Ako SA pag takbo..

At napatingin sa sasakyang papalapit..

"Pag namatay Ako?....

May maghahanap ba sakin?.."

Heh.. syempre!...

Syempre Wala!..

"Mas mabuti pa sigurong mamatay nalang Ako.."

Dahan dahan kong inihakbang Ang mga paa ko..

"I'm so tired.."

[PAPALAPIT NA ANG SASAKYAN]

"Mom... This is it..

Makakasama narin kita.."

(I whispered and close my eyes)

° ° ° ° ° ° ° PEP PEP!!° ° ° ° °

"You're crazy, you woman!..."

Gulat Ako Napa tingin sa likoran ko..

I saw the man running towards me..

he pulled me..

Magkasabay kaming natumba..

At sa lakas ng pagkatumba namin..

Naka ramdam Ako nang panghihina..

I couldn't see his face clearly..

Because my vision was slowly getting dark..

Then everything turned black

~ ~ ~ ~ ~

F. O. R. W. A. R. D

Dahan dahan kong idinilat Ang aking mga mata..

Nasa langit naba Ako?..

Mom?.. are you there?..

"You're finally awake crazy woman.."

Sino Yun!?...

Bakit Niya Ako sinabihang baliw?..

Nasa impyerno bato?..

"Hey!.. "

Parang nag bagu isip ko..

Didilat naba Ako?..

"Hey!? Are you really crazy?.."

WALANG HIYA!.. ANONG SABI NIYA?...

BALIW DAW AKO??...

Agad kung idinilat Ang mga mata ko at hinanap Yung nag sasalita..

"Hindi Ako ba...... Ahhhhhh!!...

Sino ka!!!?"

Sigaw ko Ritu at nagtago sa ilalim ng kumot..

Teka?... Nasaan Ako?.. wahhh!..

Hindi koto Kwarto!.. So Hindi korin to Bahay!!?..

So where am I!?...

"Youre in my house woman.."

"Pwess bakit moko dinala ditu!?.."

Tanong ko Ritu habang naka tagu parin sa ilalim ng kumot..

"Because I don't know where you're from..."

"Bakit di monalang Ako dinala sa hospital!?.. siguro may Plano ka no!..."

Sigaw ko Ritu..

"Is that how you should thank me?

I saved you last night..

so you should thank me..

and one more thing..

why do I have to take you to the hospital..

If I can cure you..

because I'm a doctor.."

Halos malaglag panga ko sa sinabi nito..

"Stop hiding.. if you think I'm going to do something to you..

don't assume!.

Here!.. take the medicine.."

Dahan dahan ko itong kinuha sa kamay niya..

Wala Naman sigurong masama..

After all.. doctor Naman pala Siya..

"Salamat doc.."

Saad ko Ritu at ininom Ang gamot..

"I didn't tell you to drink that now...."

PWEEE!...

Dahil SA gulat ay na iluwa ko ito..

He just shook his head and sat on the sofa.

"So...sorry... babayaran ko Yan doc.. magkanu Yun?"

"No need!..

just think it's free.."

(Anito habang pumipili ng gamot)

Napabuntung hininga nalang Ako at tumanaw sa bintana..

Bigla akong napaisip..

Hinahanap kaya nila Ako ngayun?..

Si papa sure Ako Hindi!..

Para nangang pinalayas na Niya Ako ehh..

Pero si Bianca?..

Nag aalala kaya Siya sakin?..

"Maraming salamat nga pala.. pasesya na kong napagkamalan kitang masama..

Wag Kang mag-alala.. Mag babayad Ako.."

(Saad ko habang naka tanaw parin sa bintana..)

"This isn't a hospital..

This is just my house..

Don't think I'll make you pay..

I won't ask for anything in return either.."

Napa tingin ako Ritu..

At laking gulat ko nalang ng nakangiti pala itong nakatingin rin sakin..

BALIW ba Siya?..

Nag iwas Ako ng tingin ritu.. at tumanaw ulit sa bintana..

"Buy the way, last night?..

why did you do that?"

Ang mukha nitong naka ngiti kanina..

Napalitan agad ng seryusong tingin..

"Do what?.."

"You were in the middle of the road last night...

Are you going to kill yourself?.."

Napa tingin ako Ritu..

Hindi ko alam kung Anong isasagut ko...

"Ahh.. hehehe Yun ba.. ano kasi..ahmm.."

"I'm serious woman.."

(Dagdag nito)

Tinignan ko ito ng seryuso..

Nag dadalawang isip Ako..

pero Wala Naman sigurong masama diba?..

"My life is messy..

and I don't know what to do.."

Sagut ko Ritu at bumuntung hinga..